Verkalýðsfélagið Baldur 30 ára 1916-1946 - 01.04.1946, Blaðsíða 39

AFMÆLISRIT BALDURS
33
Formanni Baldurs, Helga Hannessyni, og
stjórn Dyngju, var falið að gera samnings-
iRjpkast, til væntanlegrar samningagerðar við
klæðskerameistara Einar & Kristján, Þorstein
Guðmundsson og húfugerðina Hektor, Isafirði.
Var í sanmingsuppkasti því tekin hliðsjón
af kaupi og kjörum við sömu vinnu á Akur-
eyri og i Reykjavik.
Við forstjóra Hektors, Kristján H. Jónsson,
náðust samningar nær strax. Enda ekki svo
mjög langt frá því, sem þar var greitt áður.
Samningar við klæðskerameistarana tóku
nokkurt þóf. Sendi deildin þeim úrslitatilhoð
og tilkynnti vinnustöðvun. Til framkvæmda
kom þó ekki, því áður óskuðu þeir viðtals
við sanminganefnd, og náðist samkomulag.
Þó ekki án breytinga frá Dyngju hálfu.
Með þessum samningum fékkst kauphæklc-
un, sem nam allmikilli upphæð á mánuði. —
Einnig styttur vinnutími, ákveðin sumarfrí,
og greitt kaup 12 veikindadaga á ári.
Ennfremur náðist fullt samræmi i launa-
greiðslum til stúlknanna innbyrðis. En áður
rikti hið mesta ósamræmi i launagreiðslum
og full ástæða til að álykta, að samningar
þessir hafi fyllilega verið tímabærir.
Skilst mér, að stofnun deildarinnar hafi
verið til þrifa fyrir háða aðilja. Nú er hverri
stúlku ljóst, að hverju hún gengur, er hún
ræður sig til þessa starfs, og verði hún óá-
nægð, getur hún að loknum uppsagnarfresti
farið sína leið, og auðvitað jafnt, þótt aðrar
orsakir liggi til.
Eins er með vinnuveitendur. Vinni ekki
stúlkan fyrir sínu kaupi, sé óhæf í starfið,
eða ekki sé til verkefni fyrir hana, þá getur
vinnuveitandi skýrskotað til samningsins og
látið hana fara eftir hinn ákveðna tíma.
Þannig er öryggi beggja aðilja byggt á
þessum sania grundvelli, og misskilningur og
óánægja fyrirbyggð, sé við sanminginn stað-
ið. —
Þessi finnn ára ferill Dyngju, er ekki ferill
verkfalla eða grimmilegrar baráttu. Hann er
Gaðný Sveinsdóttir
íormaSur Sjafnar, deildar starfs-
stúlkna
saga friðsamlegrar þróunar, þar sem báðir
aðiljar hafa mætzt á miðri leið, og sameigin-
lega kastað steinum úr götu. Að vísu fann
ég, er ég vann í samninganefnd þeirri, er
stóð að núgildandi samningum deildarinnar
vorið 1945 — að til voru steinar, sem strand-
að gat á, og kosta myndu sprengingu.
Hin íriðsamlega lausn, er deildarinnar
kjörorð. En hún mun þó ákveðin fylgja fram
sínum rétti, en jafnframt því metur hún mik-
ils, að sambúðin sé friðsamleg. Henni er ljóst,
að sá gróði verður aldrei metinn í krónutali.
Þær tekjur metum við hver og ein á öðrum
vogarskálum, og munum ávallt taka. mikið
tillit til.
Ég vænti, að framtiðin sýni, að við stönd-
um einhuga um markmið deildarinnar, og ég
vona líka, að okkur takist að halda þvi góða
samkomulagi, sem nú rikir milli beggja
samningsaðila.
Þá fyrst er hinn félagslegi grundvöllur
réttur.
Jónína Jónsdóttir, frá Gemlufalli
form. „Dyngju.