Alþýðublaðið - 30.01.1926, Síða 3

kl'Pf iimKK&l m
%
B. S. F. í.
Aöalfundur Bakaraaveinaíólaga íslande hefst kl. 2 e. h. í Bárunni uppi,
aunnudaginn 81. janúar næstkomandi.
Dagskrá aamkvæmt félagslögum. Stfórollli
séttur á >Kuút«listann«. Hvort sú
von K. Z. rætist kemur síðar i Ijós.
Fjórar af netndum bæjaratjóro-
asinnar hafa hlngað tll sð elns
verlð skipaðar tvelmur bæjar-
íulltrúam auk borgarstjóra, sem
er sjálikjörinn Það eru Ij&rhags-
□efnd, fasteigaanefnd, vataenefnd
og gasnelnd. Meðan a5 rains 5
alþýðníuíitrúar voru í bæjar-
stjórnlnni, komu þeir sngum at
BÍnurn mönnum ian í þessar
nsfndir. Að visu höfðu hlnir tii
oefnt menn úr þeirra hópl (
sumar þeirra; en < aðalnefndiná.
tj&rhagsnefnd, sem sér um fjár-
máiin og undirbýr fj&rhagíáæti
anir bæjarins, hefír Knútur og
lið hans i bæjarstjórnlnni j?, nan
séð um að englnn Alþýðuflokks-
tuiitrúi kæmlst. Nú, þégar vit m-
legt var, sð alþýðan myrtdi auka
fnlitrúatölu sína í bæjarstjórninni,
svo að þeir kæmu öðrum koina
manninum í hverja þesara
nefnda að úr sinum fíokki, þ&
finna þeir Knútur og Þórður á
Kleppi og Jón Óla'sson upp
það snjailræði ( fjárhagsnefnd,
s.ð íjölga < öilum þessnm nefnd-
um, svo að auk borgarstjórans
sjálfkjörna verðl fjórlr menn
kosnir. Þeir vlssu sem er að 6
alþýðufulltrúar komá að eins áð
einnm caannl af íjórum, vlð hlut
fállskoiningu. Hjá þv( verður
ékki komlst, að alþýðan á hér
eftlr einn fulltrúa ( nefndunnm,
en þvi minnn hafa þsir Knútur
búist vlð að sá maður gæti
áorkað fyrir hana, af hsnn þyrfti
að sækja gegn fjórnm, heldar en
tvelmur, Þetta samþykti svo
melti hiutinn á siðasta bæjar-
stjórnarfundi. — >Þú rikir eins
og ljón<, sagði páfinn gamli.
Borgarstjórakosningin er íeld
□iður í þetta skiftl, Knútur hefir
vei veitt að slnni, Pólltísk eftir-
mæii >h!ns ajálfkjörna< nægir-að
gera þegsr hann er oitinn úr
borgarstjórastöðunni, því aðvarla
muou lögkrókar hrökkva til að
gera hann þar að eliífnm áugna-
ksrll og himoeskri hnútu.
Nætarlæknir er í nótt Árni
Pétursson, Uppsölum. Sími 1900,
Sími 575.
SJÓmannastofan. Guösþjónusta
á morgun kl. 6, Allir velkomnir.
Verkamafinrinn,
blað verklýðsfélaganna & Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 5 kr, árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. •—
áskriftum veitt móttaka & afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
Spsejaraglidtan, kr. 3.50, íæst
á BergðtaðastræU 19, epið kl.
4—7.
Parísar-vöruhúsin og Reyk-
vikingar.
Yiðtal við ræðismsnn Frakka.
Sá kvittur gausupp fyrir skemstu,
ab einhvsrjir menn hór í bæ hefðu
gerst þeir óþokkar, að senda ein-
hverjum af verzlunarhúsum þeim
í París, sem bæjarbúar hafa haft
góðan hagn&ð af að skifta viö að
Dauðl auðkýfingslns.
kuldinn, er l»sti heljarklóm sinum gegnum merg og
beln.
Loks afróð hann aö berja þarna að dyrum, þótt eigi
væri fýsilegt. Hann tók stein, og grýtti konum 1 járn-
hurðina. í sömu svifum lukust dyrnar upp, og fyrir
framan verksmiðueigandann stóð mikill og óguriegur
risi. Andlit hans var svart sem blek, en augu hans
voru blóðrauð, og brann úr þeim tryllingslegur heiftar-
eldur. Fram úr efra skolti hans stóðu tvser tettnur, og
litu þær helst út fyrir að vera úr ryðguðu járni. Um
varir hans lék illgirnislegt hæðnisbros.
Þessi voðalegi jötunn ávarpaði verksmiðjueigandann
og bauð hann velkominn með illúðlegum hæðnishlátri.
Verksmiðjueigandanum lá við óviti af hræðslu. Hjarta
hans fyltist ofhoðshryllingi og hann ætlaði að þjóta út
i myrkrið fyrir utan og fela sig þar. En jötuninn var
fyrri til að gripa 1 handlegg hans og kippa honum inn
fyrir þröskuldinn og skella hurðinni i lás.
Og hinn vellauðugi verksmiðjueigandi, sem hafði látið
byggja fjórar stórar kirkjur á eigin kostnað og sungið
sálma á hverjufn degi, var nú innilokaður i dauðarikinu
með hinum ógurlega jötni.
Og nú var hann neyddur til að vinna milli fjögurra
glóandi súlna. Þar þekti hann nokkra stóttarbræður sina,
sem eigi höíðu lifað betur en hann sjáifur. Og meðal
þeirra varð hann nú að sitja á brennheitum járnbekk,
með hvitglóandi verkfæri i höndunum, og búa til eitraðar
örvar, sem siðan átti að senda upp til jarðarinnar, inn
i hjörtu ættingja hans og annara, er höfðu svipaða
lifnaðarhætti og hann sjálfur hafði haft. Og hitinn var
svo brennandi, að auðkýflngnum fanst, að hann myndi
bráðna eins og snjóskafl á vordegi, þegar sólin sendir
geisla sina niður til jarðarinnar.
En félagar hans hlógu dátt að þjáningum hins rika
verksmiðjueiganda, sem hafði látið byggja fjórar stórar
kirkjur á eigin kostnað, og sungið sálma á hverjum
degi. Og hlátur þeirra varð eins og klukknahljómur
yflr dauöra manna gröfum.
En hátt uppi yfir dauðaríkinu hljómaði gleðisöngur
hinna frelsuðu sálna, — mannanna, sem auð-kýfingurinn
eitt sinn hafði látið vinna sem þræla i verksmiðju
sinni. E n d i r.
Sfðasta hettið af Tarzan kenmr í snmar.
Gerist áskrifendurl