Kristilegt skólablað - 01.09.1959, Blaðsíða 16

Mikil helgi er á mörgum ám IndlaruLs. Þær ciga aS hreinsa
af synd, ef menn baSa sig í þeim eSa drekka vatniS. HeiS-
ingjarnir þekkja ekki boSskap Biblíunnar: BloS Jesá, sonar
GuSs, hreinsar af allri synd.
nokkurri væru augu gyðju einnar og lýstu þau
sem logandi væru. Lela hélt til tjarnarinnar, og
viti menn: Þarna ljómuðu augun á vatnsfletinum.
En um kvöldið leyndist hún við vatnið, og þegar
dimmt var orðið, sá hún prestinn fara á bát út
á tjörnina og hella olíu á lampa, sem maraði í
hálfu kafi.
Lela leitaði sannleikans. En nú komst hún að
raun um, að hindúisminn byggðist ekki á sann-
leika, heldur blekkingum og heilaspuna og gat því
aldrei veitt frið né fótfestu. — Þó hélt hún áfram
þjáningaferli sínum, eins og hún hafði heitið.
Aftur sneri hún til Kalkútta og fór með skipi.
Á leiðinni gerði óveður, svo að farþegarnir urðu
frá sér af hræðslu og ákölluðu guðina. Þá kom
skipstjórinn upp á þilfar. Hann þaggaði niður í
fólkinu, benti til himins og sagði: „Hann, sem
lifir þarna, mun varðveita okkur!“
„Hann, sem lifir þarna“. Þetta var í fyrsta sinn,
sem Lela heyrði, að til væri annar guð en þeir,
sem hún hafði tilbeðið. Storminn lægði stuttu síð-
ar, og Lela varð djúpt snortin.
Nú voru þrjú árin liðin. En ekki uppfylltu guð-
irnir óskir hennar. Hjartað var jafnvel enn snauð-
ara en áður. Hún klippti af sér hárið, sem hún
hafði ekki hirt allan tímann, kastaði því sem fórn
í Ganges og mælti: „Hérna, ég hef gert allt og
liðið allt, sem guðir og menn geta krafizt af dauð-
legri veru, en samt hefur það orðið árangurslaust."
Hún hélt áfram tilbeiðslu sinni enn um skeið,
þótt trúin væri horfin, og hafði um sig hóp læri-
sveina. En svo sá hún fánýti þess og varpaði fyrir
borð skurðgoðunum og helgiritunum.
Þá frétti hún, að kristinn kventrúboði væri þar
í nágrenninu. Hún hélt á fund hennar —■ og fékk
nú að heyra um „hann, sem lifir þarna“, um
skaparann allra manna og son hans, Jesúm Krist,
sem hefur þegar unnið hjálpræðisverk öllum mönn-
um og vill verða þeim frelsari.
Lela fékk Biblíuna að gjöf, og tók hún að lesa
hana af engu minna kappi en hin indversku rit og
sækja samkomur á kristniboðsstöðinni. Lærisvein-
um sínum kenndi hún nú um hina nýju trú. Og
Orð Guðs tók að vinna kraftaverk í hjarta hennar.
Heiðingjarnir, sem hún umgekkst, fundu vel, að
hverju stefndi og hótuðu henni öllu illu, ef hún
gerðist kristin. En hér hafði hún loksins fundið
sannleikann sjálfan, það sem gat veitt þjáðu hjarta
hennar frið. Tveim mánuðum síðar bað hún þess
að verða skírð. Hún hlaut skírn. Hún var orðin
kristin, frelsuð frá Satans valdi til Guðs.
Og nú hófst nýr þáttur í ævi hennar. Llún
hafði fundið lífið sjálft. Hún tók því að vitna a£
mikilli djörfung um frelsara sinn og fræða fólk
um Biblíuna. Hún hélt til helgistaðanna, þar sem
pílagrímar komu þúsundum saman, og sagði þeim
frá hinum eina sanna Guði og hinni dýrlegu
reynslu sinni. Hún kom í musterin, ekki til þess
að tilbiðja falsguði eins og áður, heldur til þess
að segja fólkinu frá Jesú Kristi, sem hafði friðþægt
fyrir syndir þess með fórnardauða sínum. Prest-
arnir urðu ævir, þegar hún fletti ofan af svikum
þeirra og fáránlegum kenningum. En Lela var
bæði málsnjöll og rökföst og kunni rit þeirra, svo
að þeir máttu sín einskis.
Lela kom lil föðurlands síns og sagði löndum
sínum frá honum, sem hafði veitt henni frið.
Bróðir hennar var dauðsjúkur. Hann var kristinn,
en óskírður. Enginn var nálægur til þess að skíra
hann, svo að systir hans framkvæmdi athöfnina.
Hann dó litlu síðar. Heiðnir vinir hans vildu
brenna líkið. En þá gerði svo mikla rigningu, að
ekki tókst að kveikja í báfkestinum, og fékk Lela
að greftra bróður sinn að kristnum hætti.
Hún hélt áfram að ferðast um og bera Jesú
Kristi vitni. Kristur sjálfur var með henni og stað-
festi vitnisburð hennar með því að opna hjörtu
áheyrendanna, svo að margir snerust til kristinnar
trúar. Þeir verða ekki taldir, sem hlýddu á hana og
fundu sannleikann fyrir orð hennar. En hér er að
lokum frásaga af einum þeirra:
Chundra Lela var orðin roskin kona. Indverji
Framh. á bls. 22
14
KRISTILEGT SKÓLABLAÐ