Alþýðublaðið - 10.02.1926, Síða 3
ALÞ.ÝÐUBLAÐID
3
B W0HT AHir reykja “HPSl 0
Eleptaant 1
E3
S
LJilff enííjar og kaMar
Einkasalar ú Islandi.
/
Tobaksverjlun Islands h.f.
lega þakklát fyrir. Eins og gefur aö
skilja, bar skemtun þessi sig ekki,
og hefir Guðmundur o. fl. því á-
kveðið að efna til skemtunar í Hafn-
arfirði næst komandi laugardag, til
að ná upp í kostnaðinn af gamal-
mennaskemtuninni, og ef nokkuð
verður þá eftir, ætla ungu mennirnir
sér að mynda sjóð í þeim tilgangi,
að geta á hverjum vetri haldið góða
skemtun fyrir okkur gamla fólkið
hafnfirzka. Vona ég, að unga fólkið
styðji Guðmund og þá félaga hið
Kirkjuhljómieikar
í Fríkirkjunni í kvöld kl. 7 lk.
Stjórnandi: Páll tsólfsson.
Blandaður kör (40 manns) syngur
með undirleik 10 manna blástur-
sveitar (úr Lúðrasveit Reykjavíkur)
og 20 manna hljómsveitar (strok-
og blástur-hljóðfæra).
Flygill: Emil Thoroddsen.
Einsönpr: Óskar Norðmann.
EFNI:
Bach, konzert fyrir tvo flygla.
Brahms: Nú látum oss lik-
amann grafa.
Sigf. Einarsson: Hátt ég kalla.
Árni Thorsteinsson: Rósin.
Brahms: Hve fagrir eru þeir
bústaðir.
Aðgöngumiðar fást i bókaverzlun
ísafoldar og Eymundssonar, hjá
Katrinu Viðar og i Hljöðfærahúsinu
og kosta 3 krönur.
bezta, og færa vil ég þeim og þósér-
staklega Guðmundi hjartans þakkir
fyrir alla fyrirkhöfn þeirra og um-
hyggju fyrir okkur.
Gamall Hafnfirdingur.
Togararnir
Belgaum kom frá Englandi í gær-
morgun, en í morgun kom af veið-
um Eiríkur rauði með 1000 kassa.
Hafsteinn vestfirzki kom af salt-
fisksveiðum með 40 tunnur og fær-
eyski togarinn Grímur Kamban einn-
Heruf Clausenl,
Sími 39.
ig af saltfisksveiðum. Fór hann frá
Færeyjum 2. þ. m. og leggur ekki
upp í þetta sinn.
Jarðarför
frú Stefaníu Guðmundsdóttur fór
fram í gær að viðstöddu miklu
fjölmenni. Húskveðjuna flutti séra
Friðrik Hallgrímsson, en kirkjuræðu
Haraldur próf. Níelsson. Fjöldi fólks
minnist að maklegleikum með hlýj-
um hug hinnar ágætu leikkonu.
Veðrið
Hiti mestur 5 stig, minstur 0. Átt
austlæg eða suðlæg. Viðast lygn.
Loftvægislægð fyrir suðvestan land.
Veðurspá: Hæg suðlæg átt á Norð-
ur- og Austur-landi, fremur hæg
suðaustanátt og úrkoma á Suðvest-
lurlandi. I nótt suðaustlæg átt, senni-
lega vaxandi á Vesturlandi. Hægur
ur annars staðar.
Guðbr. Jónsson: Halastjarnan.
byrgðarstjóri, og fóru ýmsar sög-
ur af því, hvernig það hefði vilj-
að til.
Frá því Árni fyrst náði kosn-
ingu, hafði hann innan þingsins
rekið viðskifti. Hann var hvað
sem maður vill nú nefna það at-
kvæðamiðlari, atkvæðavixlari, at-
kvæðasali eða hrossakaupmaður.
Hann útvegaði og seldi atkvæði
með og móti einstökum liðum,
breytingartillögum, heilum frum-
vörpum, þingsályktunum og rök-
studdum dagskrám, fyrirspurnum
niðurskurði eða frestun umræðna,
atkvæði til nefnda, forsetadóms
og annara þingcmbætta, eins til
beina og bitlinga, — hvort heldur
var í efri deild, neðrideild, nefnd
eða sameinuðu þingi, —• alt fljótt
og vel af hendi leyst. Reksturs-
fé þessarar verzlunar var atkvæði
Árna og samþingismanns hans.
Þessi viðskifti höfðu eftir því, sem
árin liðu, aukist og dafnað svo,
að varla varð neinu máli bjargað
gegnum þingið, nema atkvæða-
verzlun Árna væri þar við riðin.
Ágóðinn af þessari verzlun var
sá, að Árni kom ýmsum áhuga-
málum sínum, sem annars myndu
hafa strandað, í gegn, og aðal-
ágóðinn átti að verða ráðherra-
stóll handa honum, og þá er því
marki væri náð, ætlaði hann að
loka búðinni.
Það hafði aldrei komið fyrir
allan þann tíma, sem Árni hafði
setið á þingi, að hann hefði ekki
sótt fund, heldur hafði hann
hvern fundardag komið svo að
segja fyrstur allra og sjaldan yfir-
gefið deildina fyrr en löngu eftir
fundarslit. Séra Davíð hafði því
aldrei þurft að íhuga málin eða
búa sig undir atkvæðagreiðslur,
því fyrirmyndin sat beint á móti
honum og var auk þess á undan
honum í stafrófinu, og var það
ósköp handhægt, hvort heldur var
nafnakall eða aðrar atkvæða-
greiðslur.
En í dag brá í fyrsta skifti
út af, því Árni var ekki kominn,
þegar að atkvæðagreiðslu kom
um fyrsta málið, lundafriðunina.
Af einhverjum óskiljanlegum á-
stæðum var nafnakall um málið,
og séra Davíð vissi ekki, hvern
skrattan hann átti að gera. Átti
hann að segja já eða nei ? Hann
visSP*það ekki. Árna, sjálfa fyrir-