Afmælismót Skáksambands Íslands - 01.02.1985, Qupperneq 59

Þráinn Guðmundsson
Myndir
frá Makedóníu
999
NI
Eitt meginverkefni Skáksambands íslands hefur löng-
um verið að senda sveitir á Ólympíuskákmótin, sem
haldin eru annað hvort ár. Fyrirtæki þetta er dýrt en
sjóðir Skáksambandsins oftast léttir og oft hefur megin-
hluti þess fjár, sem úr hefur verið að spila á Ólympíuári
farið til þess verkefnis, en verðug verkefni innanlands þá
setið á hakanum að dómi sumra hér áður fyrr.
Stjórn Samtakanna á hverri tíð hefur þó ætíð sett
metnað sinn í að taka þátt í þessari miklu skákhátíð og
það hefur ætíð verið keppikefli hinna sterkari skák-
manna að vera valdir í Ólympíuliðið.
í nóvember 1984 var enn komið að Ólympíuskákmóti,
hinu 26. í röðinni og að þessu sinni í fyrsta skipti í föður-
landi Ólympíuhugsjónarinnar Grikklandi, nánar til-
tekið í Þessaloniku, næststærstu borg Grikklands.
Til leiks mættu 88 þjóðir í opna flokknum og 50
kvennasveitir, þar á meðal tvær sveitir norðan af íslandi.
Ekki er ætlunin að rekja á þessum vettvangi gang
keppninnar — gleði hennar og sorgir — og árangur Is-
lendinganna mun enn í fersku minni: Karlasveitin tefldi
við flestar bestu sveitir heims og var í toppnum lengst af
og náði glæsilegum árangri, ef til vill þeim besta sem ís-
lenskt Ólympíuskáklið hefur náð, þótt duttlungar Sviss-
neska kerfisins hafi rétt einu sinni sett strik í reikninginn
í lokin — reyndar ekki síður hjá kvennaliðinu, sem lenti
í seinustu umferð á móti afar sterkum andstæðingum
vegna góðrar frammistöðu í næstu umferðum á undan.
Nei, ætlunin er að bregða upp nokkrum svipmyndum
frá þessari glæsilegu skákhátíð — að margra dómi þeirri
glæsilegustu síðan á Kúbu 1966, er Castro bauð til 17.
Ólympíumótsins í Havana.
Það var samdóma álit manna að aðstaða öll og fram-
kvæmd 26. Ólympíuskákmótsins í Þessaloníku hafi
verið með miklum ágætum og ef rétt er hermt mikil
framför frá olympíumótunum á Möltu og í Luzern.
Grikkir munu ekki síst hafa lagt sig fram vegna þess
að mótið var liður í baráttu sem stefnir að því að
Ólympíuleikar og Ólympíumót framtíðarinnar verði
ætíð í Grikklandi. Segja má, að Grikkir hafi unnið eina
lotu í þeirri baráttu, því að á FIDE-þinginu var ákveðið
að Olympíuskákmótin færu fram í Grikklandi fjórða
hvert ár a.m.k. fram til aldamóta.
Þessaloníkumenn hafa komið sér upp aðstöðu til að
halda alþjóðlegar sýningar og er sýningarsvæðið með
fjölda sýningarhalla, veitingahúsa o.fl., nánast eins og
sér þorp, sem í nóvember var breytt í Ólympíuþorp.
í fyrstu umferð mætti karlaliðið liði Túnisbúa og lenti
í halfgerðu basli og ekki var mikil gleði í íslensku herbúð-
unum með jafnteflið 2—2. Öllu léttara var yfir mönnum,
er haldið var heim á hótel að loknum biðskákum við
Hondurasbúa úr annarri umferð, en sú viðureign vannst
með 4—0.
Það var þó ekki fyrr en í 3. umferð sem vísþending
gafst um hvað í vændum var. Þá tefldi liðið við Argen-
tínumenn og eins og sjá má á myndum hér með tefldi
Margeir á 1. borði, — Helgi var enn að þæfa skák sína
við Túnisbúann Bouazis —, Jóhann á 2. borði, Jón L.
Árnason á því þriðja og Guðmundur Sigurjónsson á 4.
borði.
Argentínumenn eru þekkt skákþjóð, sem okkur hefur
gengið heldur illa gegn, er við höfum lent á móti þeim
á fyrri Olympíumótum, en nú gekk okkur allt í haginn.
Frá mótssvæðinu í Þessaloniku.
59