Alþýðublaðið - 20.02.1926, Blaðsíða 3
ALÞÝÐUBLAÐID
3
pað, er hann lœtur byggja, sé
eigi lakar smíðað en flokkunar-
reglur pœr tiltaka l pvi landi,
sem skipið er smíðað i, og leggja
sannanir fram, að pessar reglur
hafi verið uppfyltar, — ella fái
hann ekki skrásett skipið hér á
landi. (Frh.)
AfipingL
Neðri deiid.
Þar var til umr. í gær frv. um
viðauka við 1. nr. 53, 11. júlí
1911 um verzlunarbækur; 1. umr.
Það var frv. Halld. Stef. um, að
verzlunum verði skylt að láta
föstum viðskiftanrönnum sínum í
té sundurliðað eftirrit af viðskift-
ununr í þar til gerðar viðskifta-
bækur, ef þeir óska pess. —
Var því eftir stuttar umr. visað
vísað til 2. umræðu og allshn.
Efri deild.
Þar var í gær á tlagskrá að eins
eitt mál, frv. um bæjarstjóra á
Norðfirði; 1. umr. Flnr. er Ingvar
Páinrason. Hélt hann alllanga
ræðu fyrir frv. Aðrir tóku eigi
til máis. Var frv. vísað til 2.
unrr. og allshn.
Sjómannastofan.
Guðsþjónusta á morgun ki. 6 e.
m.’’ Allir velkormrir.
Maður verður útí.
Þorleifur ólafsson frá Rauða-
nesi á Mýrunr fór s. 1. miðviku-
dag áleiðis þangað frá Borgarnesi.
Rauðanes er nokkrum km. utar en
Borgarnes. Lá leið Þorleifs um
fjörur. Kom lrann ekki fram, en
hestur hans fanst lifandi í fyrra
dag. í gær leituðu 20 manns, og
fanst nraðurinn þá bráðlega ör-
endur í fjörunni. — Þorleifur
hafði áður lengi átt heima á
Borg. — Eftir hann lifa ekkja og
tvö börn.
(Jm dacjiim og veginn.
Næturlæknir
pr i nótt Friðrik Björnsson, Tlror-
valdsensstræti 4, simi 1780, og aðra
nótt Kjartan Ólafsson, Lækjargötu
6, sínri 614.
Messur
á morgun. 1 dónrkirkjunni kl. 11
séra Friðrik Hallgrínrsson og kl. 5
séra Bjarni Jónsson. 1 fríkirkjunni
kl. 2 séra Árni Sigurðsson og kl. 5
Haraldur próf. Níelsson. I Landa-
kotskirkju kl. 9 f. m. hámessa, kl.
6 e. m. guðsþjónusta með predikun.
í aðventkirkjunni kl, 6,30 e. m. séra
O. J. Olsen.
„Dagsbrúnar“-fundurinn
á morgun verður í Bárunni, en
ekki í Góðtemplarahúsinu eins
og venjulega. Verkanrenn! Nú ríður
á, að þið fjölsækið fundinn, því að
Stúdentafræðslan,
Á morgun kl. 2 talar
séra Ólafur Ólafsson,
fyrrum fríkirkjuprestur •
um Mestíir konur á
söguöldinnl.
Miðar á 50 aura við inngang-
inn í Nýja Bíó frá kl. 1 30.
kaupdeilan er á dagskrá. Fundur-
inn byrjar kl. 2.
Landhelgisbrot.
„Þór tók í gær tvo þýzka tog-
«ra og fór með þá til Vestmanna-
eyja.
Aðalfundur
Kaupfélags Reykvíkinga verður á
morgun kl, 5 síðd. í G.-T.-húsinu.
Leiðrétting.
1 gær hefir fallið úr lína á mótum
2. og 3. síðu blaðsins, í frásögn
um happdrættisfrumvarpið. Setn-
in'gin átti að vera þannig: Þetta er
látið heita gróðafyrirtæki fyrir rík-
ið, því að það eigi að fá 100 þús.
kr. eða meira á ári fyrir leyfið.
Stúdentafræðslan.
Á morgun talar séra Ólafur f.
fríkirkjupréstur um „Mestar konur
á söguöldinni“. Verður erindið flutt
í, Nýja Bíó eins og vant er kl. 2.
Sjá auglýsingu hér i blaðinu!
Þorraþræll
er í dag. Góa byrjar á morgun.
Jafnaðarmannafélag íslands.
Kaffikvöld verður á þriðjudags-
kvöld í „Hótel Heklu“. Aðgöngu-
miðum fyrir félagsmenn verður út-
hlutað j Alþýðuhúsinu gamla á
morgun frá kl. 1 e. h. Margt verður
til skemtunar.
Húsið við Norðurá,
íögreglusaga
eftir Einar skálaglam,
I. KAFLI.
„Skopfossu kemur.
Það er ekki til fallegri staður í heimi en
Reykjavík hciðskýran, sólríkan júnímorgun.
Loftið er svo skýrt, að maður finnur til
til þess, að maður er að stara út í ómælið,
ef maður keyrir höfuðið aftur á hnakka
og horfir upp í bláan himininn, og mqður
sér hvern drátt í ásjónu Snæfellsness-fjall-
anna eins greinilega og þau væru ofan í
manni. Og þó bera þau við sjóndeildarhring.-
Betur getur ekki einu sinni Neapel boðið.
Á virkum dögum er þó eins og brauð-
strit mannanna hálfgert þyngi niður himininn,
eins og tötrar verkalýðsins dragi yfir hann
móðu, og rykið, sem hinar óhreinu flutninga-
bifreiðar þyrla upp, leggi um borgina þoku-
reifa, og eins og vinnuskarkalinn — þó
undarlegt sé — fyrirmuni manni að sjá
dýrð fjallahringsins, — hvort sem maður
er í borginni sjálfri eða kemur að henni
á sjó eða landi.
En á helgum, þegar menn hvílast frá vinnu
og klæðast í sparifötin, og flutningabifreið-
arnar standa kyrrar í skúrunum, en skark-
alinn er þagnaður, þá rís fegurð bæjariná
og nágrennisins eins og fuglinn Phönix af
ösku vikunnar í allri sinni dýrð.
Og þó er Reykjavík ekki Reykjavík, þótt
sólbjartur miðsumars-morgun sé, nema skip
sé að koma frá útlöndum. Þá þyrpast kon-
ur og karlar, ungir og gamlir, niður á Hafn-
arbakkann, léttklæddir og glaðir í varmri og
þó mátulegri golunni til að sjá, hverjir
koma.
Það er arfur frá feðrunum, sem á vorin
þráðu siglinguna, allur þessi áhugi á skipa-