Alþýðublaðið - 25.02.1926, Blaðsíða 3

ALEÝÐUBDAÐLD
i3
sína milii landa, ef svo stendur
á, að sú ráðstöfun geti stundum
álitist heppileg. Fyrir þessum
skipakaupum standa oftast menn,
sem litla eða enga þekkingu hafa
á slíkum hlutum, og kaupa því
oft, — sem kallað er — „kött-
inn í sekknum". * . .
„Nefndinni þykir því rétt að
leggja það til í þessu máli:
Að pefr menn eða félög, sem
rétt hafa til pess að fá skrásett
skip á Jslandi og vilja kaupa not-
ud skip epa gömul frá útlöndum,
leggi fram skriflega yfirlýsingu
sérfróðra manna hérlendra um að
skip pau, sem keypt eru, séu
fyrsta flokks skip.
Til vara:
Að peir menn eða félóg, sem
rétt hafa til pess ao fá skip skrá-
sett á íslandi og vilja kaupa not-
uð eða gömul skip frá útlönd-
um, leggi fram skriflega yfirlýs-
ingu lögskipaðra skoðuncxmanna
pess rikis, sem skipið er keypt
frá að pað sé fyrsta flokks skip.
Þessi vottorð séu skilyrði fyrir
pvl, að skipin fáist skrásett á
tslandi."
Um c&agffnn ©g veginn,
Næturlæknir
er í nótt M. Júl. Magnús, Hverf-
isgötu 30, sími 410.
„Dagsbrúiiar"-f undur
verður í kvöld kl. 8,30 í G.-T.-
húsinu. Mörg mál, sem almenning
varða miklu, verða rædd, svo sem
húsaleigulögin og gengismálið.
Brynjólfur Bjarnason flytur erindL
Félagar! Fjölmennið!
Veðrið.
Hiti mestur 4 stig; minstur 2 st.
Átt víðast suðvestlæg, fremur hæg.
Djúp loftvægislægð við Suðaustur-
land, fer hratt til norðausturs. önn-
ur fyrir vestan land. Veðurspá: Suð-
vestan éljaveður á Suður- og Vest-
ur-landi og svipað á Austurlandi.
f nótt sennilega norðvestanátt all-
hvöss á~ Suðurlandi, norðlæg átt á
Norðurlandi.
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund. . .
100 kr. danskar . .
100 kr. sænskar . .
100 kr. norskar . .
Dollar . . . . s
100 frankar franskir
100 gyllini hollenzk
100 guflmörk pýzk.
kr. 22,15
— 118,45
— 122,12
— 97.72
— 4.56V2
— 16,94
— 183,00
— 108,62
St. Minerva.
Fundur í kvöld kl. 8,30. Fjölbreytt
dagskrá. — Verið stundvís!
í alþingisfréttum
í gær áfti að standa, að M. T.
hefði talið pað svívirðilega til bœj-m
arstjórnarinnar gert að deila um
pað á alpingi, sem hennar væji að
gera um. •
Togararnir.
Maí kom af veiðum í gær með
1000 kassa. Fór í nótt aftur á veið-
ar snöggvast, en fer fljótlega til
Englands. Tryggvi gamli kom af
veiðum í morgun með 1500 kassa og
Oeir með 1100. Fara peir báðir til
Englands. Verða skipstjóraskifti á
Tryggva. Tekur við honum Kristján
Schram, en Jónas Halldórsson verð-
ur stýrimaður. Með Tryggva fara
utan 8 menn til að sækja nýjan tog-
ara, sem Alliance hefir látið smíða,
KWESTMIBíSTEII
TURKISH AA
!J „Sú einasta eina't ¦
|J Einkasalar á íslandi |J
BTóbaksverjlun Jslands h.f. [1]
ö
en Halldór Þorsteinsson kemur með.
Quðmundur Markússon, sem verið
hefir skipstjóri á Tryggva gamla,
tekur siðan við stjórn á nýja tog-
aranum. — Jón forseti fékk 8 tunnur
síðast — á leiðinni frá Englandi.
Skáldastyrkurinn.
(Sjá blaðið i gær). Einkennilegur
smekkur er að jafna péim saman
Quðmundi Gislasyni Hagalin og
Halldóri Kiljan Laxness annars vegar
og Jóni Björnsyni hins vegar. Öðru
vísi hefði Káinn farið að.
Einar Skálaglam: Músið við Norðurá.
harðlokaðir fyrir honum, því að það var al-
kunnugt, hver drykkjumaður hann var og
hyer svoli við vín, svo að alls staðar var
honum neitað um inngöngu. Hann var því
fjarskalega einmana og hafðist ekki annað
að en að ferðast um heiminn og fara á
dýraveiðar, tígris- og fíla-veiðar á fndlandi,
bjarndýraveiðar í Síberíu, og nú hafði til-
vifjunin rekið hann til að veiða lax í Norð-
urá, sem hann hafði tekið á leigu — fllu heifli
fanst honum, því að hann hafði ekki frétt af
aðflutningsbanninu fyrr en „Skógafoss" var
kominn undir Færeyjar. Þá hafði það gopp-
ast upp úr skipsþjóninum við hann eitt kvöld,
fékk svo mikið á hann, að hann greip
fyrir kverkar þjónsins, og hefði illa farið,
ef Maxwell hefði ekki gengið á milli. Eftir
það þorði skipsþjónninn varla að nálgast
majórinn, ;en náði sér samt niðri á honum,
þótt síðar væri, því að í Reykjanesröst seldi
hann honum hundrað flöskur af vondu
whiskyi, sem hahn hafði keypt af brytan-
,um fyrir okurverð, með .afskaplegum á-
góða, sem majórinn borgaði glaður og fór
um leið hálfgert að sætta sig við þurfa að
'lifa í bannlandi, en hét því þó j hijóði að
drepa tollþjónana, ef þeir tækju af honum
„vistirnar".
Þegar ófriðurinn mikli skall á, hafði hann
keypt sér liðsforingjastöðu. Var hann hraust-
ur itil víga og var orðinn majór og búinn
að fá heiðursmerki, þegar ófriðnum lauk.
Þá tók hann upp bina fyrri hætti sína og
ferðaðist um hnöttinn með byssu og veiði-
stöng um öxl. Þjónn var alt af með honum,
en aldrei hinn sami, því að þótt kaup og
viðurgerningur væri góður í vistinni, þoldi
enginn þjónn drykkjufólsku hans. Hann var