Alþýðublaðið - 25.02.1926, Blaðsíða 3
sína milli landa, ef svo stendur
á, að sú ráðstöfun geti stundum
áiitist heppileg. Fyri'r pessum
skipakaupum standa oftast menn,
sem litla eða enga pekkingu hafa
á slíkurn hlutum, og kaupa pví
oft, — sem kallað er — „kött-
inn í sekknum*1. » . .
„Nefndinni þykir því rétt að
leggja það til í þessu máli:
Að peir menn eðci félög, sem
rétt hafa til pess að fá skrásett
skip á Islandi og vilja kaupa not-
uð skip eða gömul frá útlöndum,
leggi fram skriflega yfirlijsingu
sérfróðra manna hérlendra um að
skip pau, sem keypt eru, séu
fyrsta flokks skip.
Til vara:
Að peir menn eða félög, sem
rétt hafa til pess að fá skip skrá-
sett á Islandi og vilja kaupa not-
uð eða gömul skip frá útlönd-
um, leggi fram skriflega yfirlýs-
ingu lögskipaðra skoðuw:rmo.nna
pess rikis, sem skipið er keypt
frá að pað sé fyrsta flokks skip.
Þessi vottorð séu skilyrði fyrir
pvi, að skipin fáist skrásett á
fslandi."
Um da§|txi2i ©g veginn.
Næturlæknir
er í nótt M. Júl. Magnús, Hverf-
isgötu 30, sími 410.
„Ðagsbrúnar“-fiíndur
verður í kvöld kl. 8,30 í G.-T,-
húsinu. Mnrg mál, sem almenning
varða miklu, verða rædd, svo sem
húsáfleiguiögin og gengismálið.
ÁLRÝÐUBLAÐID
3
Brynjólfur Bjarnason flytur erindi.
Féiagar! Fjölmennið!
Veðrið.
Hiti mestur 4 stig; minstur 2 st.
Átt víðast suðvestlæg, fremur hæg.
Djúp loftvægislægð við Suðaustur-
land, fer hratt til norðausturs. önn-
ur fyrir vestan land. Veðurspá: Suð-
vestan éljaveður á Suður- og Vest-
ur-landi og svipað á Austurlandi.
I nótt sennilega norðvestanátt all-
hvöss á Suðurlandi, norðlæg átt á
Norðurlandi.
Gengi erlendra mynta í dag:
Steriingspund..........kr. 22,15
100 kr. danskar
100 kr. sænskar
100 kr. norskar
— 118,45
— 122,12
— 97.72
Dollar..............
100 frankar franskir
100 gyllini hollenzk
100 guflmörk þýzk.
— 4,56V2
— 16,94
— 183,00
— 108,62
St. Mlnerva.
Fundur í kvöld kl. 8,30. Fjölbreytt
dagskrá. — Verið stundvís!
í alþingisfréttum
í gær átti að standa, að M. T.
hefði talið það svívirðilega til bœj-
arstjórnarinnar gert að deila um
það á alþingi, sem hepnar væri að
gera um.
Togararnir.
Maí kom af veiðum í gær með
1000 kassa. Fór í nótt aftur á veið-
ar snöggvast, en fer fljótlega til
Englands. Tryggvi gamli kom af
veiðum í morgun með 1500 kassa og
Geir með 1100. Fara þeir báðir til
Englands. Verða skipstjóraskifti á
Tryggva. Tekur við honum Kristján
Schram, en Jónas Halldórsson verð-
ur stýrimaður. Með Tryggva fara
utan 8 menn til að sækja nýjan tog-
ara, sem Alliance hefir látið smíða,
WESTMIMSTEK
TURKISH AA
„Sú einasfa eina‘!
Einkasalar á Islandi
Tóbaksverjlun Islsndsh.F.
en Halldór Þorsteinsson kemur með.
Guðmundur Markússon, sem verið
hefir skipstjóri á Tryggva gamla,
tekur síðan við stjórn á nýja tog-
aranuin. — Jón forseti fékk 8 tunnur
síðast — á leiðinni frá Englandi.
Skáldastyrkurinn.
(Sjá blaðið i gær). Einkennilegur
smekkur er að jafna þeim saman
Guðmundi Gislasyni Hagalín og
Halldóri Kiijan Laxness annars vegar
og Jóni Björnsyni hins vegar. Öðru
vísi hefði Káinn farið að.
Einar Skálaglam: Húsið við Norðurá.
harðlokaðir fyrir honum, því að það var al-
kunnugt, hver drykkjumaður hann var og
hyer svoli við vín, svo að alls staðar var
honuin neitað um inngöngu. Hann var því
fjarskalega einmana og hafðist ekki annað
að en að ferðast um heiminn og fara á
dýraveiðar, tígris- og fíla-veiðar á Indlandi,
bjarndýraveiðar í Síberíu, og nú hafði til-
viljunin rekið hann til að veiða lax í Norð-
urá, sem hann hafði tekið á leigu — illu heilli
fanst honurn, því að hann hafði ekki frétt af
aðflutningsbanninu fyrr en „Skógafoss" var
kominn undir Færeyjar. Þá hafði það gopp-
ast upp úr skipsþjóninum við hann eitt kvöld,
fékk svo mikið á hann, að hann greip
fyrir kverkar þjónsins, og hefði illa farið,
ef Maxwell hefði ekki gengið á milli. Eftir
það þorði skipsþjónninn varla að nálgast
majórinn, en náði sér samt niðri á honum,
þótt síðar væri, því að í Reykjanesröst seldi
hann honum hundrað flöskur af vondu
whiskyi, sem hann hafði keypt af brytan-
um fyrir okurverð, með afskaplegum á-
góða, sem majórinn borgaði glaður og fór
um leið hálfgert að sætta sig við þurfa að
'iifa í bannlandi, en hét því þó í hljóði að
drepa tollþjónana, ef þeir tækju af honum
„vistirnar“.
Þegar óíriðurinn mikli skall á, hafði hann
keypt sér liðsforingjastöðu. Var hann hraust-
ur til víga og var orðinn majór og búinn
að fá heiðursmerki, þegar ófriðnum lauk.
Þá tók hann upp hina fyrri hætti sína og.
ferðaðist um hnöttinn með byssu og veiði-
stöng um öxl. Þjónn var alt af með honum,
en aldrei hinn sami, því að þótt kaup og
viðurgerningur væri góður í vistinni, þoldi
enginn þjónn drykkjufólsku hans. Hann var