Alþýðublaðið - 26.03.1926, Síða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐID
j ALÞÝÐUBLAÐIÐ
< kemur út á hverjum virkum degi. ;
< .-....=============== >
< Afgreiðsla í Alpýðuhúsinu við
< Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd. ;
í til kl. 7 síðd.
< Skrifstofa á sama stað opin kl. ■
< 9' 3—lð’4 árd. og kl. 8—9 síðd. I
< Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 ■
< (skrifstofan). - I
; Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á ■
5 mánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15 I
< hver mm. eindálka. ;
! Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan
< (i sama húsi, sömu simar).
KatiptieiiaBS*
Bupgeisarnip og bankapnir
Auðvaidið er alt af sjálfu sér
líkt. M. a. endurtaka blöð þess
sama skætinginn um fulltrúa og
foringja verkamanna upp aftur og
aftur. Hann er í ,einu landinu svo
líkur pví, sem pau hafa flutí hann
í öðru, að ekki var að undra, pó
að manni, sem fyrir nokkrum ár-
um hafði lesið slíka skannnagrein
í ensku blaði, pegar verkfall stóð
par yfir, virtist hann sjá sömu
greinina afturgengna í „Mgbl.“ nú
í vikunni. Skætingur burgeisablað-
anna er samur við sig.
Um drottnunargirni burgeisanna
er sama að segja. Það er svo sem
ekki eins dæmi í heiminum petta,
sem nú er að gerast hérna, að
„eigendur“ stórframleiðslutækj-
anna kjósa heldur stöðvun at-
vinnulífsins en að sýna sanngirni
og borga konum sæmilegt kaup.
og sýnilegt er, að tregða peirra
til sanngjarnra samninga stafar af
valdapráa. Þá dregur ekki svo
mikið að borga konum 85 aura
ura klst., í stað peirra 80, sem þeir
pykjast vilja greiða, ef drottn-
unargirni ræki ekki á eftír. En
petta er venja auðvaldsins í öll-
um löndum.
Nú er rekstrarféð til * útgerðar-
innar og kaupverð margra togar-
anna fengið að láni hjá bönkun-
um. Það er sparífé almannings.
Fallist útgerðarmenn ekki bráð-
Iega á sáttatillögur, sem . verka-
fólkið getur unað við, svo að at-
vinnulífið geti próast ekki síður
en venjulega, pá eiga eigendur
fjárins, alþýða, heimtingu á, að
bankarnir grípi til sinna ráða. Þá
verða þeir að setja útgerðarmönn-
um tvo kosti, sættir við verkafólk-
ið eða að öðrum kosti standi þeir
skil á lánaða fénu, áður en peir
hafa sólundað pví í vitlausan þráa
gegn pví að greiða kaup, sem ekki
er hærra en pað, að nærri er
furða, að verkafólk í menningar-
landi geti sætt sig við pað, pótt
pað sé unnið tii friðar.
Neðri deild.
Þar var í gær frv. um breyt-
ingu á lögum um forkaupsrétt á
jörðum, um kirkjugjöld í Prests-
bakkasókn Í Hrútafirði og um að
veita megi guðfræðingum frá er-
lendum háskólum (þannig breytt,
í stað pess að einskorða frumv.
við Norðurlandaháskólana) prests-
embætti hér ó landi öllum vísað
til 3. umr. og fjárlagafrv. kl. rúml.
4 e. m. til 2. umr. að loknum
„eldhússverkum“.
Nógu er af að taka, ef synda-
skrá stjórnarinnar skyldi pylja
upp á annað borð, svo sem íolla-
stefna hennar, framkvæmdaleysi,
hve hún hefir gert sig ánægða með
litlar verklegar framkvæmdir rík-
isins, mótstaða hennar og flokks
hennar ásamt Klemenzi gegn
strandferðaskipskaupunum o. s.
frv., aö ógleymdu „Kára“-málinu
og fiutningi Jóns Þorlákssonar á
því í þinginu. Þó hefir hún verið
miklu skárri á pessu þingi en í
fyrra, og er pað vafalaust vegna
kosninganna, sem óðum nálgast.
Um gerðir hennar verður að vísu
ekki bætt fyrr en unt verður að
velta henni, og eru ræður á eld-
hússdegi því oft meira til gamans
en gagns; en Tr. Þ. fór einkenni-
lega að. Hann hóf eldhússdaginn
aftur á Sturlungaöld, en miðaði á
gengishækkunina. Líkti hann henni
við víg Snorra Sturlusonar(!), og
kvað hitt annað, sem stjórnin
hefði illa gert, fara alt í skuggahn.
Sjálfan sig setti hann í spor
Sturlu Þórðarsonar. Vænti hann
atbeina ÓI. Th., „hins fulltrúa at-
vinnuveganna“(!), í stríðinu gegn
hækkun krónunnar. Kallaði hann
Jón Þorláksson vera seðlabanka, en
það kvað J. Þ. ekki vera nema
hálfan sannleika.
Efri deild.
Þar voru 4 mál til umr. í gær.
Frv. um afnám gengisviðauka á
vcjrutolli var samþ. umræðulaust
til 2. umr. og fjárhagsn. Frv. um
skipströnd og vogrek var til 2.
umr. Jóh. Jóh., frsm. fjhn., fór
nokkrum orðum um frv. og gerði
grein fyrir breytingum nefndarinn-
ar við það. Frv. var samþ. til 3.
umr. með br.till. nefndarinnar. —
Um þál.till. um sæsímasamband
urðu því nær engar umræður. Till.
var samþ. með 12 shlj. .atkv. og
afgr. tii ríkisstj. — Um tiíl. til
þál. um tilfærslu á veðrétti ríkis-
isins í togurum h.f. „Kára“ urðu
allmiklar umr. Fjhn. er klofin um
það mál. Meiri hlutinri (Jóh. Jós.,
Gunnar og Bj. Kr.) vilja leyfa til-
færsluna, en minni hlutinn (Ingvar
og Jónas) ekki. Að lokum var um-
ræðum frestað, þar eð ráðherr-
arnir gátu ekki verið viðstaddir
þar vegna „eldhússdagsins“ í n. jd.
Verður því eigi skýrt nánara frá
umræöunum um málið að þessu
sinni. Um síðasta málið, þál.till.
um aldurstryggingu, urðu litlar
umr. Breyt.till. fjhn., er gengur
í þá átt að skora á landsstjórn-
ina að rannsaka á ný, á hvern
hátt og með hvaða skilyrðum
megi lögleiða almenna elliírygg-
ingu, var samþykt og kom þar
með í stað upprunalegu tillög-
unnar, er þar með var úr sög-
unni.
Ný frumvörp.
P. Ott. flytur Jjingsál.tili. um,
að skora á stjórnina að reyna hið
ítrasta til að komast að samning-
um við Breta um, að landhelgi
íslands sé færð það út, að innan
hennar verði allir firðir og flóar
og helztu bátamið. Megi stjórnin
senda menn til Englands í því
skyni. — Stj.frv. er komið fram
um ríkisborgararétt, hversu menn
fái hann og missi.
Kína.
Austasti hluti járnbrautarinnar,
sem Rússar lögðu austur að
Kyrrahafi, liggur ekki um Síberíu
heldur um Manstjúríu, sem er
partur af Kínaveldi.
Deilan, sem símskeyti hafa flutt
fregnir um að hafi verið milli