Alþýðublaðið - 29.03.1926, Blaðsíða 3

4
ALÞÝÐUBLAÐID 3
þar sleit, neyddist hann til. pess
að mæta við umræðurnar. Jón-
as frá Hriflu þrengdi mjög að
ráðherranum fyrir aðgerðir hans
í þessu máli og beindi að honum
mörgum ójrægilegum spurningum,
er mörgum virtist ráðherrann svara
nokkuð „loðið“. Auk Jónasar tóku
til máls Ingvar, sem er frams.m.
minni hl. fjhn., er fjallaði um
1 málið. Jóh. Jós., Gunnar Ól. og
Halldór Steinsson. Kvað Halidór
hafa verið stofnað til þessarar á-
byrgðar landssjóðs, sem veðið.er
fyrir, af binni mestu skammsýni,
og kvaðst mundu grejða atkvæði
gegn þál.till. vegna þess, að með
því að samþykkja till. væru menn
að leggja blessun sína yfir gömui
afglöp í fjármálastjórn landsins.
Þar sem mjög var orðið áliðið
daginn, var umræðum um málið
frestað enn einu sinni. Hafði þá
meðal annars Sig. Eggerz banka-
stjó'ri IslaWdsbanka kv'att sér
hljóðs.
Um daginn og iregiBin.
Næturlæknir
er í nótt Kjartan Olafsson, Lækj-
argötu 6, sími 614.
Frá Vesímannaeyjum.
(Eftir símtali í morgun.) Bát vant,-
pði j gærkveldi, en í niorgun frétt-
ist að „Þór“ hefði náð í hann og
lægi með hann austur í „Fjallasjó".
Fiski er ágætt á línu, en þó injög
misjafnt Mestur afli á bát fyrir
helgina var 1200 í róðri.
Ungmennafélagar
utan af landi halda fund í Iðnó
á rnorgun kl. 8 síðd. Verður þar
flutt erindi um frelsishetju Indverja,
Gandhi.
Tegararnir.
Maí kom í fyrra dag með 72
túnnur lifrar, Þórólfur í gær nfeð
120 og Hilmir með 80. Einnig eru
komnir inn undan norðan storm-
inum: Grimur kamban, og á ytri
höfnina (svo fyrir hádegið) Gyllir,
Hafsteinn önfirzki, Snorri goði með
veikan mann og Júpíiter.
Skipafréttir.
„Lagarfoss“ kom í fj'rra dag frá
útlöndum. Tvö fisktökuskip hafa
komið inn, „Kristín", kom undan
veðrinu, ög „Ingunn“ í gær til að
fá kol o. fl.
Jarðarför
Guðjóns heitins Magnússonar og
skipverja Iians, þeirra, sem drukkn-
uðu með honum, fór frani í Grintia-
vik í gær. Síðustu líkin, sem fund-
ust, voru slædd upp» úr Hópinu,
sem gengur inn af Járngerðarstaða-
vjkinní.
Sjúkrasamlag Reykjavikur.
Stjórn þess hefir sent samlags-
mönnum fyrirspurn um, hvort þeir
hafi nokkuð við það að athuga, að
skrifstofutími þess verði framvegis
á tímanum kl. 2—5 virkaedaga. —
Alþýðublaðið vill vinsamlega minna
stjórn samlagsins á, að það rnyndi
vei-ða óþægilegt fj'rir verkamqnn,
ef þeir gætu ekki afgreitt viðskifti
sín við samlagið eftir kl. 7 síðd.
Halldör Hansen Iæknir
kom úr utanför með „Gullfossi"
síðast. Hann er aftur tekinn við
læknisstörfum.
Glimufélagið „Ármann“
heldur fund í kvöld jkl. 8 i Iðnó.
%.
Vilhjálmur Þ. Gislason
meistari kom með „Gullfossi" s. 1.
þriðjudag úr utanför. Dvaldi hann
einkum i Noregi og Svíþjóð, en
kom auk þess til Danmerkur, Eng-
lands, Frakklands, Italíu, — lengsj:
suður til Rómar, einnig til Feneyja,
—r Austurríkis, Bæheimsríkis (Tékkó-
slóvakíu) — ti! Prag — og Þýzka-
lands.
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund...........kr. 22,15
100 kr. danskar.........— 119,41
100 kr. sænskar .... — 122,33
100 kr. norskar .... — 97.97
Dollar..................- 4,563/4
100 frankar franskir . . — 16,00
100 gyllini hollenzk . . — 183,17
100 gullmörk þýzk... — 108,60
Tiðin.
Hún hefir lengi ágæt verið, en
norðanstormur skall á ineð þess-
ari viku.
Lausn frá embætti
hefir ungfrú Katrínu Thoroddsen,
iækni í Flateyjarhéraði,- verið veitt
frá 1. júní n. k. samkvæmt beiðni
hénnar.
Eggert Kristjánsson
heildsali biður þess getið' út af
frásögn hér í blaðinu um flutning (i
eggjum til hans úr „Lyru“, að hann
hafi haft leyfi bæði lögreglustjóra
og afgreiðslumanna skipsins til að
láta taka eggin.
Einar skálaglam: Húsið við Norðurá.
áttina til komumanns, og þekti hann þegar.
„Það væri dálaglegt, ef majórinn færi nú
að slást upp á Jón,“ hugsaði Eiríkur með
sér, „og svo tæki Jón Guðrunu úr vistinni,
svo að ég yrði að fara að elda aftur.“
Sú hugsun var honum óbærileg.
„Það er faðir stúlkunnar, sem eldar fyrir
okkur. Það er hreppstjórinn í sveitinni,“ laug
Eiríkur. Jóni gamla hafði að vísu aldrei verið
trúað fyrir neinu opinberu starfi, en Eiríkur
þekti þá ódrepandi virðingu, sem Bretar bera
fyrir öllum yfirvöldum. Þótt hann reyndar
þættist vita að sú lotning myndi ekki vera
á allra hæsta stigi hjá majórnum, bjóst hann
samt við því, að hann myndi heldur sitja á
sér, ef við embættismann væri að eiga.
„Hvern fjandann vill hann hingað?“ nöldr-
aði majórinn, og bætti einhverju við um, að
hann væri majór í her Bretakonungs.
„Yes, • yes, yes,“ svaraði Eirikur ákafur;
Ynú var um að gera að standa sig.
Þegar Jón gamli nálgaðist ána, tók hann
ofan hattinn, gekk að Eiriki og heilsaði hon-
um með handabandi. Svo snéri hann sér að
majórnum með miklu bugti og beygingum.
„Mig langaði til þess að heilsa upp á
húsbóndan hennar Gunnu minnar og vita,
hvernig honum líkaði við hana, og svo lang-
aði migTíka til að sjá jafnmikinn og frægan
mann,“ slefaði Jón gamli.
Eirikur þýddi þetta fyrir majórinn mjög
nákvæmlega og dró. sízt úr.
Majórinn viðraðist eins og flestir upp við
smjaður, og hann \*ar því hálf-góðmann-
legur, þegar hann sagði við Eirík: „Segið
þér honum aö fara til fjandans."
„Hann segir,“sagði Eiríkur við Jón, „að
sér þyki mikil ánægja að sjá þig.“
Þetta þótti Jóni svo sem ofur-sennilegt,
og lét nú sætindastrauminn renna ærlega
yfir majórinn. En Eiríkur þýddi alt nákvæm-
lega. Svör majórsins, sem heldur voru að
verða voðfeldari eftir þvi, sem fram í sótti,