Alþýðublaðið - 01.05.1926, Page 1

Alþýðublaðið - 01.05.1926, Page 1
fiefið út af Aipýduflokknaiii 1926. Laugardaginn 1. mai. 100. töíublað. f , 1 1. maí 1 1926. Sií hugsjón Ijómur yfir tímans öídum, allri fátœkt skuli rádin bót. Hún vermir oss á vegum lífsins köldum °9 veitir prek og styrk ad berjast mót Pöi ranglæti, sem ríkir nú á jördu • \ °9 rœnir gœdum heimsins verkastétt. Pér sækjum fram med hugarafli hördu heimta öllum mönnum jafnan rétt. Hún svifur áfram undir rodnu merki sem eldsins stólpi fyrir heimsins lýd. Ög ungir kraftar eru hér ad verki til enda' ad leida petta helga strid gegn allri fátœkt, öllum vesaldómi, gegn öllum rangindum í pessum heim, — og um pá fylking leikur bjartur Ijómi ad lokum, víð hinn glaða sigurhreim. Jakob Jóh. Smári. Alpíðndagirinii. Að vinna sig upp. 1. maí er sá clagur, sem al- Þýðustéttin hefir vaiið sér að al- Þjóða hátíðisdegi sínum. Þá ber hún fram kröfur sínar. Þá fylk- ir hún liði og sýnir, að hún er voidug og sterk, 1. maí er sér- siaklega helgaður kröfunni um ® stunda vinnudag. Til þess að ðlþýðan geti notið gæða lífsins og a'mennrar mentunar, þarf hún að *a þeirri kröfu framgengt, bæði Þér, og annars staðar: 8 stunda Vl*ina, 8 stunda hvíld og frelsis- ttmi, 8 stunda svefn. 1. maí er dagur vors og æsku, dagur þeirr- ar hreyfingar, sem sigrar heim- úin og ber hina starfancli sveit Þ’am tii gengis og gæfu í gleð- iunar heimi, sem guð hefir gefið Þenni og engum má líðast að Þtiloka hana frá. Pram til sigurs, sameinaðar íyikingar alþýðustéttarínnar! Þisiasain Einars Jónssonar er opið á miðvikudögum og SUnnudögum frá kl. 1—3, Ferðamenn ®ru vinsamlega beðnir að koma á Pessuin dögum, en ekki á öðruin Uina, Löngunin til að njóí'a sem beztra lífskjara er hverjum manni ásköpuð. Eitt æðsta boðorðið í siðaspeki auðvaldsins er þetta: Hugsaðu um sjálian þig, að eins um sjálfan þig! Beittu viti þínu og kröftum til að bæta þinn hag! Láttu þá, sem máttarminni eru, þjóna þér og létta þér lífið! Að komast áfram, að vinna sig upp er takmarkið, sem auðvaldið segir þjónum sínurn að keppa að. Hvað er það, sem auðvaldið kallar að vinna sig upp? Þegar verkamaðurinn hættir sjálfur aö vinna með höndum sín- um, en lætur aðra vinna fyrir sig og tekur hluta af þeim arði, sem vinna þeirra skapar, þá er kallað, að hann hafi unnið sig upp. Þegar sjómaðurinn hættir sjálf- ur að sækja sjó og draga fisk, en gerist í þess stáð útgerðarmaður og tekur sjálfskamtaðan hluta af afla þeirra, sem vinna á skipum hans, þá er kallað, að sjómaður- inn hafi unnið sig upp. Þegar handiönarmaðurinn hætt- ir að vinna með höndum sínum, en tekur hluta af andvirði vinnu sveina sinna, iærlinga og verka- manna, þá er kallað, að hann hafi unnið sig upp. Að komast áfram er það nú kallað, ef menn koma ár sinni svo fyrir borð, að þeir þurfi eigi sjálfir að vinna, heldur geti þeir lifað á arðinum af vinnu annara. Þetta er takmarkið, sem auð- valdið segir þjónum sínum að reyna að ná. Þeim, sem ná þvi, er hælt á hvert reipi fyrir dugn- að, fyrirhyggju og atorku. Þeir eru kaliaðir máttarstoðir þjóð- félagsins og á þá bent sem hinar háieitustu fyrirmyndir. Um hitt er oftast þagað, hvernig þeir hafa farið að því að komast áfram, hverjum ráðum þeir hafa beitt til að ná þessu takmarki. Verkalýðnum er síðan bent á þessar fyrirmyndir og sagt við hann: Farðu að dæmi þeirra! Vinn þú þig upp! Þú getur það, ef þú ert nógu auglegur. Nú er rétt að athuga, hvort verkalýðurinn getur notað sér

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.