Alþýðublaðið - 17.02.1920, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Síaverkfal í Khöfn.
Khöfn 15. febr.
Símaverkfallinu [í Kaupm.höfn,
sem staðið hefir í réttan l1/?
mánuð, eða frá 1. janúar] er nú
lokið, með því að samgöngumála-
ráðherrann hefir skorist í leikinn,
og var byrjað að vinna aftur í
gær. Launaatriðið er þó enn þá
óútkljáð.
3n|túenzan í KhSfa.
Khöfn 15. febr.
Inflúenzan er enn í rénun, en
er mjög illkynjuð.
F'ossamálid.
Á að verða saraa þvælan um það
á þessu þingi eins og var
á siðasta þingi?
Síðasta þing vissi, svo sem
kunnugt er, hvorki upp eða niður
í fossamálunum, og kaus því það
ráð, að vísa þeim til stjórnarinnar
til frekari undirbúnings.
Stjórnin hefir litið svo á, að
þessum frekari undirbúningi, sem
henni var falinn, væri fullnægt
með því, að hún léti endurprenta
frv. Sveins Ólafssonar frá síðasta
þingi, með ómerkilegri breytingu.
Á laugardaginn var komu svo
þessi fossalagafrumvörp stjórnar-
innar (sem hún hefir endurbætt
með.því, að láta endurprenta þau)
til umræðu í neðri deild Alþingis,
og voru haldnar 18 ræður í mál-
inu (og hélt Bjarni frá Vogi þó
ekki nema tvær). En að allri þess-
ari mælsku afBtaðmni var málið
tekið aftur út af dagskrá, samkv.
ósk stjórnarinnar.
Fossamálið er búið að vera í
milliþinganefnd, og hefir nefndin
og prentun ritgerða (nefndarálita)
þeirra, er hún hefir samið, kostað
landið álitlegan skilding, að sögn
80 þús. krónur, eba fram undir
það jafn margar krónur og manns-
börnin eru í landinu. Nú væri
ekkert um það að segja, þó þetta
væri dýrt, ef það aðeins yrði til
einhvers gagns, ef það yrði til
þess að einhver niðurstaða yrði
fengin. En í fossanefndarálitunum
er engin níðurstaða, enginn botn,
og þingmenn botna sýnilega eklc-
ert i málinn, og því siður gera
kjósendur það alment, enda hafa
þeir ekki fengið annað um það að
vita en slagorð Vísis og Tímans
um aukaatriði málsins.
Að fara að ræða málið frekar
nú í þinginu, er sama sem að
gera úr því sömu þvæluna og á
síðasta þingi.
Málið er ekki nægilega undir-
búið, þrátt fyrir fossanefndina.
Þess vegna: Til stjórnarinnar
mcð pað aftur, til frekari undir-
búnings!
MaðuriQD m vill á |iug.
Á laugardaginn eiga að verða
nýjar kosningar hér í bæ, um
annað þingmannssætið fyrir Reykja-
vík. Jakob Möller verður enn að
freista gæfunnar um að komast
inn á alþingi, sem hann langar
svo mjög til. Hið óhlutdræga at-
kvæði hans sjálfs í þingsalnum,
með gildi sinnar eigin kosningar,
nægði ekki til að fá hana sam-
þykta. Það er leitt, því að maður-
inn vill augsýnilega á þing.
En hversvegna á honum að
verða að þessari ósk sinni? Er það
fyrir trygð hans við hugsjónir og
framtíðarstefnur? Hann sem kveðst
í Vísi ekki hafa neina sérstaka
stefnu að berjast fyrir, annað en
sjálfan síg. En hann vill á þing!
Það á að vera nægileg ástæða
fyrir almenning til að kjósa hann,
þrátt fyrir stefnuleysið.
Ef til vill ætti þá að kjósa hann
fyrir afrek hans í þarfir landsins
og bæjarins. En hvað hefir hann
gert? Það oina sem eftir hann
liggur er „sannleikurinn" í Vísi!
Hefir nokkur lesandi Vísis nokk-
urn tíma orðið þar var Yið nokkra
grein eftir hann, sem miðaði að
því að bæta kjör almennings,
koma betra fyrirkomulagi á nokk-
urn hlut, reisa nokkurn grundvöll
fyrir bæinn eða landið? Það eina,
sem blaðamenska hans hefir geng-
ið út á, er að rífa niður, fyrst og
fremst viðleitni alþýðunnar að ráða
sínum eigin málum, en þar næst
að níða niður þá menn, er honuin
hefir fundist standa sér í vegi-
Nú er greinilega fram komið,
meiningin með öllum hans skrifum
er sú, að hann hefir langað á þing'
Til þess voru refirnir skornir.
Ef hann nú væri sá maður, að
bjóða sig fram sem slíkan fjand-
mann alþýðunnar. En svo eru ekkv
heilindin mikil né hugrekkið. Hann
vill á þing, og þess vegna er hann
nú alt í einu farinn að bera hinn
mesta áhuga fyrir að alþýðan
kjósi nú „rétt“ og er eins og
hunang dijúpi af hans vörum, 61
hann minnist á alþýðuna. Þeti;a
er stundum kallað að söðla utc
þverbak.
Áttavitinn sýnir samt glöggt
hvert ferðinni er heitið. Einnar
stéttar óskíft fylgi hefir „maður"
inn sem vill á þing“, verzlunar-
braskaranna og búðarmannannm
Hugarfar þeirra er svipað hans,
að því leyti, að þeir halda fraHi
sínum eigin hagsmunum, en eru
ekki að burðast með neinar hug'
sjónir um að bæta kjör þjóðarinnar
í heild sinni. En sumum þykir
þetta fylgi braskaranna vera lítil'
meðmæli til þingsetu með Jakobi
Möller, ekki sízt í þeirri dýrtíð
sem nú er, og sem allir vita að
kaupmennirnir eiga sinn drjúga
þátt í. Frambjóðandi þeirra verður
líklega að leggja blessun sína á
allar gerðir kaupmannanna.
Þannig er þá frambjóðandinn til
alþingis, Jakob Möller. Ástæðan tií
að hann býður sig fram, sú ein»
sem á lofti er haldið, er að mað-
urinn vill á þing.
En er það nægileg ástæða fyrir
Reykvíkinga ti) þess að kjósa
hann — jafnvel þó að ekkert væri
annað til fyrirstöðu? V
í sóttkví voru settir í gær‘
kvöldi sjö Vesmannaeyingar sem
komu á fimtudagskvöld hingað tií
bæjarins með »President Wilson*
frá Vestmannaayjum. Þeir losna
annað kvöld. Meða! þeirra er
Karl Einarsson sýslum. og alþing-
ismaður. Álþbl. rcyndi að fá tai
af honum í sfma, cn það var ekkt
leyft.