Alþýðublaðið - 14.06.1926, Blaðsíða 3

ALBÝÐUBLAÐID
Veizlan væri bara fyrir fína fólk-
ið. Mér kom þetta á óvart, af pví
að þetta er gert á kostaað bæjar-
ÍBS.
Þetta voru mér vonbrigði, en
bót er í máli, að hún frú Sig-
ríður, sem ég þvæ hjá, ætlar að
segja mér alla söguna, og skal
ég skrifa þér hana seinna.
Þín sama
M. J.
Um daginn o§g veginn.
Næturlæknir
er í nótt Árni Pétursson, Upp-
sölum, simi 1900.
Hljómsveitin þýzka
ætlar að halda hljómleik í Iðnó á
morgun fVr'ir áskorun margra
manna, sem óska að fá að heyra
aftur 7. symphonie Beethovens, og
verður hún þá meðal annars leikin.
— í dag heldur hljómsveitin hljóm-
leiki á Vífilsstöðum og í kvöld í
Hafnarfirði. I gærdag var alþýðu-
hljómleikurmn, og var góð aðsókn
að honum. Er alþýðufólk, sem sótti
hljómleikinn, mjög þakklátt fyrir
þessa hugulsemi hljómsveitarinnar.
I gærkveldi var Vínarvalsa-kvöld,
og Iék hljómsveitin þá fyrir víð-
varpið.
„ísland“
kom í gærmorgun frá útlöndum.
Meðal farþega voru lögjafnaðar-
nefndar-mennirnir dönsku, en full-
trúi jafnaðarmannanna dönsku með-
al þeirra er Hans Nielsen fólks-
þingsmaður, sem ýmsir Alþýðu-
flokksmenn kannast við frá komu
hans hingað sumarið 1924.
Skipafréttir.
„Bro“ og „Annaho“, aukaskip
skip Eimskipafélags Islands, komu
hingað í morgun. „Bro" fór þegar
aftur héðan til Hafnarfjarðar. Timb-
urskip kom í morgun til „Timbur-
& kola“-verzlunarinnar.
Veðrið.
Hiti 12—6 stig. Blíðviðri, ýmis-
ieg vindstaða. Loftvægislægð yfir
Norðursjónum. Útlit: Framhaldandi
hægviðri. Dálítil úrkoma á Austur-
landi, smáskúrir seinni hluta dags-
ins á Suður- og Suðvestur-landi, en
þurt annars staðar.
Lifshætta
stafar af því, ef bifreiðarstjórar
eru víndrukknir við akstur. Að því
höfðu verið talsverð brögð í Þing-
vallaferðum í gær. Bifreiðarstöðvar
verða að ábyrgjast fólki, að bif-
reiðarstjórar séu ódrukknir við
akstur, og lögreglan þarf að hafa
gát á því.
Konungskoman.
Orð er gert á því, hve móttök-
urnar við konungshjónin hafi verið
fáfengilegar. Þykjast menn, sem
horfðu á, hafa séð það á svip kon-
ungs, að honum hafi verið mjög
ljós óeinlægnin í tildrinu og upp-
gerðarbragurinn. Nífalda húrra-
hrópið varð ekki nema fimmfalt
o. s. frv. Á laugardaginn fór kóng-
urinn í Elliðaárnar og veiddi tvo
laxa, en mn kvöldið i veizlu bæjar-
stjórnar-íhaldsins, og höfðu þrír
bæjarfulltrúar setið hana. 1 gær
fóru konungshjónin til Þingvalla og
í dag austur yfir fjall. Óviðkunnan-
lega mikið er gert að því að standa
og glápa á konungshjónin eins og
eitthvert furðuverk, því að þau eru
næsta lik öðru fólki.
„Ný dagsbrún“.
Síðasta tölublað hennar er nú
uppselt. Viðbótárupplag er selt í
dag.
Spaugilegt
er að sjá „Tímann“ halda því
fram, að „Framsóknar“-fIokkurinn
sé eini stjórnmálaflokkurinn, sem
berjist fyrir hugsjónum. Réttara
værf að segja, að hann berjist um
að fella hugsjónatilliigur sinna eigin
manna.
Er Gunnar margir ihaldsmenn?
„Mgbl.“ segir í fyrra dag, að all-
margir íhaldsmenn hafi talað á
landsmálafundi, sem haldinn var í
Vestmannaeyjum á föstudaginn
var. Nú var það að eins Gunnar Ól-
afsson, sem talaði fyrir ihaldslist-
anum, enda var fylgið ekki meira
en sem þvi svarar. Heldur „Mgbl.“
e. t. v., að Gunnar sé margir ihalds-
menn?
Landskjörið.
Verkamenn og sjómenn, sem
fara burtu úr bænum og kosning-
arrétt eiga við landskjörið í sum-
ar, ættu að skila atkvæði sínu í
skrifstofu bæjarfógeta, áður en
þeir fara að heiman. Skrifstofa
bæjarfógetans er opin frá kl. 1
til 5’ síðdegis á virkum dögum.
Þeir, sem dvelja utan heimilis-
sveitar, geta skilað atkvæði sínu
hjá hreppstjóra eða sýslumanni.
Listi Alþýðuflokksins er A-list-
inn.
Einar skálaglam: Húsið við Norðurá.
þegar hún hafði spurt hann um daginn, hafa
tekið af öll tvímæli, og þó var hann svona
einkennilegur nú. Hún afréð að bíða um
stund og sjá, hvort ekki bráði af honum, áður
en hún hefðist frekara að, en til botns í
honum vildi hún komast.
En Jón gamli var nú fullviss um, að hann
iiefði í fullu tré við Þorstein, og hann vissi
líka, að Þorsteinn þekti það. En það var
sem fyrr, að hann óttaðist, að af kynni að
hljótast réttarhöld yfir sér, ef hann notaði
sér þekkingu sína, og hitt, að honum fanst
það ekki vel fallegt að gera það. Það var
því svo, að þó hann væri með öll tromp á
hendinni á móti Þorsteini, hafði hann ekki
hugmynd um, hvemig hann ætti að spUa
úr þeím.
En það var honam Ijóst, að Guðrúnu og
Þorsteini vildi hann stia sundur, og það
fanst honum hljóta að geta tekist.
Þvi var það einn dag í vikunni eftir, að
likin af þeim Smith og Maxwell höfðu fund-
ist, þegar hann rakst á Þorstein á hlaðinu,
að hann bað hann að ganga með sér inn til
postulínshundanna; hann þyrfti að tala við
hann.
Þegar þeir voru komnir í stofuna, settust
þeir, og Jón gamli tók tU máls.
„Nú hættir þú líklegast við hana Gunnu
okkar, — er það ekki?" sagði hann meÖ
hægð. Það var sigurvissa, en engin sigur-
gleði í röddinni, hvernig sem á stóð.
„Ætli það ekki?“ sagði Þorsteinn útan
við sig, eins og hann alt af var nú. „Það
verður víst að vera svo.“
„En þú þarft að tala við hana og segja
henni það. Þú verður að segja, að þú sért
orðinn henni afhuga," sagði Jón enn.
„Já,“ sagði Þorsteinn. Svo stóðu þeir upp
og gengu út.
Þetta kynni mönnum nú að finnast held-
ur einkennilegt samtal, eins og á stóð, ein-
kennilega sviplaust. Jón gamli bar ekkert á