Alþýðublaðið - 18.02.1920, Blaðsíða 1

Geíið tit aí Alþýdaílokknum.
1920
Miðvikudaginn 18. febrúar
37. tölubl.
JafaalartnannastjórB
í Sviþjóð.
Khöfn 16. febr.
Frá Stokkhólmi er símaö, að „Nya
úagligt. allehande“ segi, að stjórnin
touni leggja fyrir þingið á morgun
frv. um að Svíþjóð gangi í þjóða-
bandalagið, en að síðan muni hún
segja af sér. Orsökin til þess, að
hún fer frá, er lagafrumvarp
Thorsons fjármálaráðherra, sem
sr jafnaðarmaður, um skattafyrir-
komulag til sveitasjóða. Búist er
við að Thorson verði forsætisráð-
herra og að myndað verði jafnað
armannaráðuneyti í Svíþjóð.
Bakaraverkfall er í Stokkhólmi.
|rá Sitður-jótianði.
Ivhöfn 16. febr.
Frá Flensborg segir í Ritzau-
■skeyti, að Þjóðverjar í Suður-Jót-
landi, einkum póstmenn og kenn-
arar, reyni að koma í veg fyrir
kosningaundirbúning Dana í öðru
atkvæðasvæði Suður-Jótlands og
að kært haíi verið yfir því til al-
þjóðanefndarinnar. Ennfremur segir
skeytið að Þjóðverjar hafi breytt
út rangar fréttir um kosningaúr-
slitin um meirihluta Evrópu.
Sftnfregmr aj^Ikureyri.
Frá Yerkninannafélaginn. Á
aðalfundi félagsins nú nýlega, var
stjórnin endurkosin, þeir: Halldór
Friðjónsson, ritstjóri, Finnur Jóns-
son og Jón Friðfinnsson. Tillög
til félagsins voru hækkuð úr 3 kr.
í 5 kr. Samþykt að gefa 2000
kr. til heilsuhælis á Norðurlándi.
Nýr kauptaxti samþyktur og verð-
ur kaupið á Akureyri eftir hon-
um: 1 25 kr. daglaunavinna, 1,50
kr. skipavinna og eftirvinna og
sunnudagavinna 1,75 kr. og 2 kr.
á tímann.
Kikhósti og skarlatssótt geng-
ur á Akureyri og hafa 7 börn
dáið.
Nú er eg gramur Kobba.
Eg er nú viku eftir viku og
mánuð eftir mánuð og ár eftir ár
búinn að hlusta á landsverzlunar-
söng Jakobs Möller í Yísi. Og alt-
af hefir þar verið sama „meló-
dían“: landsverzlunin ómöguleg,
ófær, óalandi. En eg lét mér söng
þennan eins og vind um eyru
þjóta. Mér datt ekki í hug að
þessi eilífi árniður, þessi aldrei
þagnandi sauðarjarmur, mundi hafa
áhrif. Mér datt ekki í hug, að
þessar stundum heimskulegu,
stundum slungnu, en ætíð illgirn-
islegu árásir á þörfustu stofnun
íslenzka þjóðfélagsins — lands-
verzlunina —• hefði áhrif.
En hvað skeður! í dag er eg
kolalaus og engin kol eru að fá í
bænum.
Og hverjum er það að kenna,
nema þeim manni, sem skamm-
aðist í fyrra eins og vitlaus væri
yfir kolabirgðum landsverzlunar-
innar, hvað þær væru miklar —
skammir, sem landsstjórn og lands-
verzlun illu heilli hafa látið hafa
áhrif á gerðir sínar.
Efast nokkur um að landsverzl-
unin hefði legið með nægar kola-
birgðir, ef Jakob Möller og hið
óstöðvandi niðurrifskjaftæði hans
hefði aldrei verið til? Enginn þarf
að efast um það.
Þess vegna er eg nú gramur
Kobba. Af því að hann hefir aldrei
hugsað um annað en hvað honum
sjálfum væri fyrir beztu, til þess
að slá sér upp á, sitjum við hioir
nú í kuldanum.
Einn.
JUþincji fíúsvilí?
Nauðsyn krefur að reistur sé
háskóli, og þá jafnframt
stúdentabústaður.
Þingið er nú komið sæmilega
á laggirnar og fastanefndir allar
teknar til starfa. Er það ærið starf
sem fyrir þeim liggur, jafnvel þó
þetta sé aðeins aukaþing, og er
því mikið undir því komið, að þaö
og nefndir þess geti starfað sem
lengst og óhindraðast. En þegar
nefndirnar tóku til starfa, bar
strax nokkuð á einu atriði — eftir
því sem forseta efri deildar sagðist
í ræðu á laugardaginn — sem
nokkuð mundi gera störfin óhægri
og seinni, og það er húsnæðis-
skortur þingsins. Forseti sagðist
vera í hálfgerðum vandræðum með
það, að raða nefndum niður í
herbergin, sem þingið hefir nú
yfir að ráða, því flest þau herbergi
sem nefndir hafa áður notað, eru
nú tept undir kenslu háskólans,
sem þó hefir hvergi nærri nógu
mikið húsnæði. Er auðsætt hvað
slíkt ástand getur tafið störf þings-
ins og aukið kostnaðinn við þing-
haldið, ef ekki verður hið bráðasta.
bætt úr þvi. En það verður tæp-
lega gert á annan hátt en þann,
að þingið fái alt húsnæði sitt til
afnota, en háskólanum verði út-
vegað annað í staðinn.
Áður hefir verið drepið á það
hér í blaðinu, að hreyfing væri
mikil meðal stúdenta, að fá reist-
an stúdentabústað. Húsnæði það,
sem margir þeirra hafa við að
búa — ef þeir þá hafa nokkuð —
er svo lélegt, að ekki er vansa-
laust að Alþingi láti það afskifta-