Alþýðublaðið - 28.06.1926, Qupperneq 3

&L-(kÝÐ0fiíS&ðI£
vafasamt er, hvort til batnaðar
hefði breyzt, pótt umskifti hefðu
orðið. Að minsta kosti má bú-
ast við, að þar sem vel hefir
verið starfað að undanförnu með
illri aðstöðu, þá verði starfið nú
notadrýgra með bættri aðstöðu
í batnandi fjárhag og aukinni
kynningu framkvæmdastjórnar á
störfum og starfsháttum.
I framkvæmdanefndina voru
kosin að þessu sinni:
Brynleifur Tobiasson stórtempl-
ar, Árni Jóhannsson verzlunar-
maður st.-kanzlari, Álfheiður Ein-
arsdóttir, frú, st.-varatemplar,
Steinþör Guðmundsson skóla-
stjóri st.-gæzlumaður ungtempl-
ara, öll á Akureyri, Felix Guð-
mundsson, kirkjugarðsvörður,
Reykjavík, st.-gæzlumaður lög-
gjafarstarfs, Halldór Friðjónsson,
ritstjóri, Akureyri, stórritari, Sig-
urbjörn Á. Gíslason guðfræðing-
ur, Reykjavík, st.-fregnritari, Jón-
as Kristjánsson læknir, Sauðár-
króki, st.-fræðslustjóri, Guðbjörn
Björnsson kaupm., Akureyri, st.-
gjaldkeri, Árni Sigurðsson frí-
kirkjuprestur, Reykjavík, st.-kape-
lán og Eihar H. Kvaran skáld,
Reykjavík, fyrrv. stórtemplar
(sjálfkjörinnj.
Allir templarar og íslenzka
þjóðin yfirleitt væntir þess, að
öll geri þau skyldu sína, svo sem
þeim er frekast unt. Stórstúkan
hefir haft forgöngu í bannmálinu,
og nauðsynleg úrlausn þess er
að nokkru komin undir fram-
lwæmdanefnd hennar. Því fastari
tökum sem hún tekur á því og
því fjær sem hún er því að gera
sig, þó ekki sé nema í bili, ánægða
með þær eftirstöðvar af bann-
lögum, sem nú eru, því meiri á-
rangurs er að vænta bæði út á
við og í störfum templara víðs
vegar um land.
Næsta stórstúkuþing er ákveð-
ið hér í Reykjavík.
Þegar fulltrúar stúknanna koma
hver heim í sína sveit, verður að
vonast eftir þvi, að þeir kveiki
nýjan'eld áhuga og framtaks, svo
þingseta þeirra nái þar með full-
um tilgangi sinum. —
Heill sé Reglunni í störfum sín-
um fyrir land og lýð. Blessun
fylgi hverjum þeirn, sem vinnur í
þágu mannúðar og réttlætis.
Um daginn og veginn.
Næturlæknir
er í nótt Jón Hj. Sigurðsson,
Laugavegi 40, •sími 179.
Skipafréttir.
Lagarfoss kom á laugardagskvöld
frá Englandi. Botnía og Tjaldur
komu frá útlöndum í gær.
Er „Óðinn" herskip?
Strandvarnarskipið „Óðjnn“ hafði
meðíerðis nokkuð af yínum, þeg-
ar það kom hingað, þar á meðal
whisky og koníak. Skýrði skipstjóri
þegar frá vínunum, og innseglaði
lögregian þau. Er nú beðið eftir úr-
i IPR «F‘'r rÆ'' I
skurði lögreglustjóra um, hvort
skipið eða eigendur vínsins megi
halda því. Nú er svo fyrir mælt í
5. gr. laga frá 1917 um aðflutnings-
bann á áfengi, að ekkert íslenzkt
skip megi flytja nokkurt áfengi til
landsins til eigin afnota, nema fólks-
flutningaskip, sem hefir a. in. k. rúm
fyrir 25 farþega og hefir undan-
þágu frá stjórnarráðinu til þess
flutnings, eða herskip. Sama regla
gildir enn um sterkari vínin. Nú er
að sjá, hvort vínin verða gerð upp-
tæk eða strandvarnarskipið verður
talið herskip, sem er næsta ólík-
legt.
í morgun
lézt Margrét Guðbrandsdótti^ 74
ára gömul, að héimili sonar síns,
Jóns Þórðarsonar prentara, Fram-
nesvegi 16 B.
Kona, .
sem kom með Botníu og grunuð
var að hefði hettusótt, var flutt í
sóttvarnarhúsið, en að líkjnduin er
ekki um hettusótt að ræða sam-
kvæmt áliti læknis hér. (Eftir shntali
við landlækninn.)
Togarinn
„Gylfi“ kom inn í morgun eftir
stutta útivist. Sagði hann fult af ís
á Hala-miðum.
Sjómannat'élagið '
heldur fund í Bárunni í kvöld kl.
8. Rætt verður m. a. um -síldveiða-
kaupið og landskjörið.
Siðasti fulltrúinn,
sem mætti á stórstúkuþinginu, var
kona, sem fór hraðfari frá Vestm,-
eyjum á laugardaginn með vél-
bát til Eyrarbakka, en í bifreið það-
an, og náði hingað sama dag.
Einar skálaglam: Húsið við Norðurá.
Þegar ofan í Borgarnes kom, var þeim
tekið tveim höndum af yfirvaldinu skáld-
mælta. Hann setti þegar rétt og fór að yfir-
heyra Þorstein.
Frásaga Þorsteins stóð heima við það, sem
Jón gamli hafði sagt svo langt sem það náði.
En hvernig sem sýslumaður fór að, gat hann
ekki fengið hann til að játa á sig morðið.
„Hvað gerði majórinn, þegar þér hótuðuð
að drepa hann?“ spurði yfirvaldið.
„Ekkert; ég sagði það á íslenzku, svo að
hann skildi það ekki,“ anzaði Þorsteinn.
„Þér töluðuð þó ensku við hann; sögðuð
þér þá ekki þetta á ensku líka.“
„Nei, enda hefði Jón gamli, sem lá á
glugganum, ekki skilið það, ef það hefði
ekki verið islenzka."
Yfirvaldi ðþagði um stund.
„Hvernig lauk þá viðskiftum ykkar?“
„Majórinn jós yfir mig skömmunum, en
ég sefaðist, er ég sá, að ég átti við mann,
sem var gersamlega viti sínu fjær af drykk.“
„Og svo ?“
„Svo fór ég út og heim á leið.“
' „En majórinn ?“
„Hann elti mig út með skömmum, en hvarf
svo von bráðar inn aftur."
„Húsbóndi yðar hefir sagt, að þér væruð
hruflaður í framan morguninn eftir morðið.
Hvernig stóð á því?"
„Þegar majórinn henti í mig whiskyflösk-
unni og hún brofnaði, kom brot í andlitið
á mér og blóðgaði mig.“
„En ykkur hafði þá ekki lent í handalög-
máli ?"
„Nei.“
„Hvernig stóð á hnífnum yðar í líkinu?
Höfðuð þér ekki veitt majórnum áverkann
með honum ?“
„Nei."
„Hvernig stóð á, að hnífurinn var þarna
kominn ?“
„Ég veit það ekki. Ég hlýt að hafa týnt