Alþýðublaðið - 01.07.1926, Page 2
2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
j 4LÞÝÐUBLÆIBIÐ ;
i kemur út á hverjum virkum degi. í
< ----------- --------------------->
j Afgreiðsla í Alpýðuhúsinu við [
I Hveriisgötu 8 opin frá kl. 9 árd. |
J til kl. 7 siðd. {
| Skrifstofa á sama stað opin kl. >
1 91/2 — ÍO1/^ árd. og kl. 8—9 síðd. f
5 Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 ►
J (skrifstofan). [
j Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á ►
< mánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15 |
J hver mm. eindálka.
J Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan J
J (í sama húsi, sömu símar). f
f dag.
1 dag er merkisdagur.
Það var þenna dag árið 1875,
seni hið endurreista löggjafarþing
Islendinga kom saman i fyrsta
sinni.
í dag sigrar íslenzk alþýða og
eykur sögulegt gildi dagsins, —
tvöfaldar það.
í dag kýs hún fulltrúa úr sínum
eigin flokki til að vinna að á-
hugamálum hennar á alþingi sem
landskjörinn þingmaður.
Þessa dags mun íslenzk al-
þýða oft minnast með gleði, ef
hún að eins verður nógu dugleg,
nógu samtaka í dag.
Það eitt er ekki nóg, að alþýðan
komi í dag fulltrúa sinum inn
í efri deild.
Hún verður að gera meira.
Hún verður að fylkja sér svo
um listann sinn, A-Iistann, að
kosningasigur hennar verði glæsi-
legur.
‘Hún þarf að sýna svo greini-
lega samtök sín, að auðvaldinu
skjóti alvarlegum 'skelk í bringu.
Samtökin í marz í vetur sýndu,
að alþýðan hér í Reykjavík er
sterk. Og bein afleiðing af því
var sú, að atvinnurekendurnir
hafa ekki enn árætt aö ráðast á
verkamannafélagið „Dagsbrún"
síðan til að krefjast lækkunar á
stundakaupinu.
Hins vegar hafa þeir nú ráðist
á verkamenn á annan hátt. Þeir
hafa stöðvað framleiðslutækin,
togarana, svo að fjöldi manna er
atvinnulaus. Og Jón Þorláksson,
fjármálaráðherra ihaldsins, hefir
ekki hugsað sér neitt bjargráð fyr-
ir atvinnulausa alþýðumenn. Sbr.
ræðu hans í fyrra kvöld. Og það-
an er heldur engra bjargráða að
vænta alpýdunni til hjálpar. Henni
ætlar hann að eins þann hlut
að borga tolla.
Alþýðan verður sjálf að taka
rétt sinn. Annars fær hún engan
rétt. Hún verður Nsjálfrar sín
vegna að noía öll tækifæri, sem
henni eru eftir skilin, til að bæta
kjör sín, — til að verða ekki
hungurmorða undir fargi atvinnu-
leysis og íhaldsstjórnar.
í dag er eitt tækifærið.
I dag getur alþýðan sýnt mátt
sinn, sýnt, að hún er voldug og
sterk, sýnt, aö hún vill sjálf ráða
gangi þjóðarmálanna og getur
það.
Nú segir ef til vili einhver, að
einn maður geti lítið gert á al-
þingi. En fyrst er einn, og svo eru
fleiri. Og ef alþýðan sýnir í dag,
að hún kann að nota sér mátt
samtakanna, þá skýtur auðvald-
inu skelk í bringu, og þá þorir
það ekki annað en að láta meir
að kröfum alþýöunnar heldur en
ef það sér, að alþýðan er sundr-
uð og dreifð.
Notið því tækifærið í dag, al-
þýðufólk, karlar og konur!
Gerið kosningasigur alþýðunn-
ar glæsilegan!
„Frjálslyndur“ flokkur.
„Sjálfstæðis“-flokkurinn sálugi
er nú að ganga aftur upp tá það
að vera „frjálslyndur" flokkur.
Því er ekki að neita, aö frjáls-
lyndur sfjórnmálaflokkur hefir átt
rétt á sér, en hver lífsskilyrði
slíkur flokkur á nú, sést bezt á
því, að sú þjóð, sem rnestan
stjórnmálaþroska hefir öðlast á
löngum lýðstjórnarferli, Englend-
ingar, er nú að útrýma frjáls-
lynda flokkinum sínum. Ensk al-
þýða hefir nú séð, þegar í odda
skerst milli þjóðfélagsstéttanna,
að frjálslyndi flokkurinn ergrímu-
klæddur auðvaldsflokkur, sem er
því verri en opinber auðvalds-
flokkur, að hann tefur lengur fyrir
því, að augu alþýðu opnist fyrir
nauðsyn Jæss að annast sjálf mál-
efni sín með starfsemi eigin
flokks. Alveg eins er ástatt hér,
enda hefir einn -maðurinn á lista
„frjálslynda" flokksins lýst yfir
því opinberlega, að hann sé „auð-
valdssinni". Það er nóg til þess,
að alþýða varist listann, því að
álþýða finnur glögt ura þessar
mundir, hversu holt auðvaldið er.
KJésið A~listann!
Þá vinnið þið að frelsi og mann-
réttindum. Þá berjist þið gegn
afturhaldi og peningafíkn. Þá
vinnið þið gegn fátækt og þræl-
dómi, gegn því, að dimmar og
saggafullarkjallaraholurspilliheilsu
barnanna.
Kjósið A-íistann! Þá vinnið þið
í sama anda og allar frelsishetjur og
mannvinir, sem uppi hafa verið.
En ef þið kjósið C-listann, þá kjós-
ið þið á sama hátt og þeir liefðu
kosið, sem myrtu Sókrates, ofsöttu
Galílei, brendu Giordano Bruno og
Savanarola, hengdu Spartacus,
nryrtu Líebknecht og Rósu Luxem-
burg, ofsóttu Lassalle og Lenin og
krossfestu Krist.
Hvort veljið þið lieldur C-Iist-
ann eða A-listann?
Þið kjósið:
A'listann.
r. S. n.
Kynlistinn.
Aljrýðúblaðið hefir ekki talið
þess vert að eyða miklu rúmi í
að vara alþýðukonur við að 'kjósa
kvennalistann. Það treystir því og
þykist þess fullvíst, að þær konur
séu fáar, sem langi til að fá fleiri
Ingibjargir á þing. Bríet er þegar
orðin háöldruð, svo að það, að
kjósa kvennalistann, væri sama og
að gera gyllingar til að koma
varakonunni að, sem tVímælalaust
myndi greiða atkvæði með íhalds-
flokknum eins og Ingibjörg. Flest-
ar konur munu líka vera búnar að
læra, að kynferðispólitík er full-
kominn barnaskapur og nálgast
það, að tvær konur giftust hvor
annari.
Niður með ihöldin!
Þeir tala um frelsi og mann-
réttindi, Jón Þorláksson og Sig.
Eggerz. Frelsi og mannréttindi
fara illa í munni slíkra manna.