Alþýðublaðið - 03.07.1926, Blaðsíða 3

3. júlí 1926.
ALÞÝ.ÐUBLAÐIÐ
3
meginmunurinn á hirium nýju
fræðslulögum og þeim eldri, frá
1907. Umræður uröu nokkrar, og
beindust einkum að vandræðum
farkennara, illum aðbúnaði og
lágum launum þeirra. Voru allir
á eitt sáttir um, að hin mesta
nauðsyn væri að ráða bót á þessu.
Var samþykt sVolátandi tillaga:
„Þingið ályktar að fela stjórn
kennarasambandsins að gera sér
far um að- athuga aðstöðu og
laun farkennara og reyna það,
sem í hennar valdi stendur, til
að ráða bót á aðbúnaði þeirra
og kjörum.“
5. Vanrækt börn, „vandræða-
börn“ og meðferð peirra.
Sigurður Jónsson skólastjóri
hóf umræður, er snerust bæði
um vanhirt börn og um „vand-
ræðabörn“. Lýsti hann þeirri
stefnu t. d. í Danmörku að
starfa með heimijunum og hjálpa
þeim, þar sem þess væri mest
þörfin, til að bæta úppeldi barn-
anna. Áður hefði verið reist þar
mikið af barnahælum og barna-
fangelsum fyrir „vandræðabörn11,
en gallar fangelsanna væru komn-
ir greinilega í Ijós. H^llgrímur
Jónsson kennarí benti á, að að-
staða heimilanna er víða svo ill,
að mæðurnar geta ait of lítið
sint börnum sínum, og þau hafa
víða hér í bænum ekki annað
dvalarathvarf en kjallaraholuna
heima og götuna. Þá sýndi hann
og fram á, að aukin velmegun fá-
tæklinganna er undirstöðuatriði
til eflingar bættu barnauppekli,
svo að öll börn eignist hejmili,
sem þau komcist fyrir á, og að
aðstaða mæðranna sé bætt. Hins
vegar séu matgjafir neyðarúr-
ræði, sem særi tilfinningar margra
barna. Margir ræddu málið, og
var um meðferð „vandræðabarna"
bent á, að tveir kennarar væru er-
lendis, einkum til þess að kynna
sér það mál, þeir Steingrímur
Arason og Helgi Hjörvar. Sam-
þykt var svofeld, tiilaga:
„Með því að vitanlegt er, að
tveir kennarar úr Sambandi ísl.
barnakennara eru nú erlendis til
að kynna sér fyrirkomulag hæla
fyrir vandræðabörn, þá telur
kennaraþingið rétt að fresta á-
kvörðunum um mál þetta, þar til
þeir eru heim komnir, enda felur
þingið stjórninni að halda því
vakandi.“
6. Vín- og tóbaks-bindindis-
fræðsla i skólum.
Um hana var nokkuð rætt. Með
því að i hinum nýju fræðslulög-
um er gert ráð fyrir, að börnin
fái eftirleiðis fræðslu um áhrif
eiturlyfja þessara, var samþykt
þessi tillaga:
„Þingið ályktar að kjósa
þriggja manna nefnd til þess að
athuga nánar, hvernig haga skuli
framkvæmd laga úm fræðslu um
skaðsemi tóbaks og áfen^s."
í nefndina voru kosin: Sig.
Jónsson, skólastjóri í Rvík, Stein-
unn Bjartmarsdóttir, kennari í
Rvík, og Steinþór Guðmundsson,
skólastjóri, Akureyri.
7. Náttúrufræðikensla.
Lúðvik Guðmundsson, kennari
við mentaskólann, hóf umræður.
Taldi hann tilfinnanlegan skort á
hæfum kenslubókum. Náttúru-
gripaSöfn þyrftu skólar og að
hafa, og í því sambandi bauðst
hann til að útvega mönnum grasa-
tínur og -pressur. Hann talaði
einnig á móti daglegum einkunna-
gjöfum.
8. Kvikmyndir og skuggamyndir
við kenslu.
Gísli Jónasson kennari talaði
fyrst um notkun þeirra og sýndi
síðan margar kvikmyndir. Á eftir
urðu nokkrar umræður, og voru
skiftar skoðanir um, hvort betri
væru til kenslu kvikmyndavélar
eða skuggamyndavélar. Var kos-
in nefnd til að annast urn útveg-
un skuggamyndavéia og kvik-
myndavéla. Kosnir voru: Gísli
Jónasson kennari, Sig. Jónsson
skólastjóri í Rvík og Guðjón Guð-
jónsson kennari.
9. Fyrirlestrar úti um land.
Þessi tillaga kom fram og var
samþykt:
„Fundurinn skorar á stjórn
sambandsins að hlutast til um,
að haldnir verði fyrirlestrar úti
um land á næsta ári um uppeldis-
og fræðslumál, og heimilar stjórn-
inni að verja alt að kr. 500,00
úr sambandssjóðinum til þess.“
10. Skátahreyfingin.
Aðalsteinn Sigmundsson sköla-
stjóri á Eyrarbakka ræddi urn,
hve gagnleg hún væri og nauð-
synleg. Hvatti hann kennara til
að nota hana í þjónustu uppeld-
isins og taldi illa farið, hvé fáir
sintu henni.
11. Stjórn og fieira.
Ýms fleiri mál voru rædd.
Frá stjórnarkosningu og fyrir-
lestrahöldum hefir áður verið
sagt hér í blaðinu. Stjórnin skifti
svo með sér verkum, að formaður
er Bjarni Bjarnason, ritari Guð-
Einar skálaglam: Húsið við Norðurá.
Séra Þorleifur lét aftur handbókina og
rétti þeim höndina.
„Guð gefi' ykkur, að hjúskapur sá, sem
þið í dag hafið stofnað með ykkur, þegar
jafn-óbyrlega blæs fyrir ykkur og nú, megi
veita ykkur allan þann unað í hjörtum ykk-
ar, sem þið megið ekki njóta eins og önnur
brúðhjón, og ef til vill aldrei njótið.“ sagði
hann klökkur.
Þau héldust þepandi í hendur um stund
og horfðust í augu.
Svo lagði Guörún hendurnar um hálsinn
á Þorsteini og kysti hann.
„Við sjáumst aftur,“ sagði hún og gekk
út með prestinum.
Hin íslenzka réttvísi var lögst til hvíldar
eftir þetta mikla afrek sitt.
Og Þorsteinn lagðist rólegur til svefns
fyrsta kvöldið í hegningarhúsinu.
En Jón gamli í Halastaðakoti átti andvöku-
nótt. Hann var að sannfærast urn, að það
eru ekki alt af beittustu vopnin, sem duga
bezt.
Hér lýkur fyrra parti.