Alþýðublaðið - 21.07.1926, Blaðsíða 2

WJ «f 1,*TjlacÍTtffr st""ra^
r f. ■ " i
■ ■■■?"( ■ I
-w' -f -sasfe* '-a
2 " -‘r -^r •*' — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ALÞÝÐUBLADIÐ
kemur úl á hverjum virkum degi.
Aígreiðsla i Alþýðuhúsinu við
Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd.
til kl. 7 síðd.
Skrifstofa á sama stað opin kl.
9Va—10Va árd. og kl. 8—9 síðd.
^ Sirnar: 988 (afgreiðslan) og 1294
í (skrifstofan).
5 Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á
Imánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15
hver mm. eindálka.
Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan
(í sama húsi, sömu símar).
<_________________
Nýtt Krossanessmál.
Erlingur Friðjónsson ritar grein
með jressari fyrirsögn í „Verka-
manninn“ 13. p. m. og segir svo
m. a.:
, Sú frétt hefir borist út frá
hærri stöðum, að síldarbræðslu-
verksmiðjan Ægir í Krossanesi
hafi nú fengið leyfi íslenzku
stjórnarinnar fyrir pví að rnega
kaupa síld í sumar af 25 út-
iendum síidveiðiskipum. Áður
hafði verksmiðjan leyfi til að
mega kaupa af 10 útlendum skip-
um. 25 skip geta auðveldlega veitt
2 pús. mái síldar hvert yfir ver-
tíðina, eða 50 púsund mál öll
saman lagt. Er pað lítið eitt
minna en Krossanesverksmiðjan
hræddi af síld síðastiiðið ár. Pað
eru pvi engar sennilegar líkur til
pess, að pessi verksmiðja kaupi
nokkra siid af íslenzkum útgerð-
armönnum á pessu sumri, eða á
næstu árum. Því svo virðist, sem
hún hafi komið par inn allri hend-
inni, sem hún smeygði inn litla-
fingrinum með innflutningi út-
lendinganna og síldarmælikerun-
um frægu.“
FerÖ um Snæfellsnes og
Vesturland
eftir Björn Bl. Jónsson.
I.
Sunnudaginn 30. maí s. 1. lagði
ég á stað með e.s. „Esju“ frá
Reykjavík. Skipið var troðfult af
fólki, sem ætlaði hingað og pang-
að út um land. Það var troðið í
hverja smugu í skipinu. Fólkið
lá á gólfunum, undir borðum og
bekkjum, svo að hvergi varð
pverfótað. Mér datt pá í hug, að
sízt væru of stór farpegarúmin í
„Esju“. Einn farpeganna gat um
pað, að stórir og margir hlytu
björgunarbátar „Esju“ að vera, ef
peir gætu tekið allan pennan
mannfjölda. Ég fór að líta eftir,
hvað marga báta irEsja“ hefði, og
hvað mikið peir myndu taka, og
komst að jreirri niðurstöðu, að
bæri eitthvert pað slys að hönd-
um, að til björgunarbátanna pyrfti
að taka, pá vantaöi mikið á, að peir
gætu tekið alt jrað fólk, sem um
borð væri. En sem betur fór kom
ekki neitt jrað fyrir, að á Trjörg-
unarbátunum jryrfti að halda. En
stjórnarvöldin verða nú undir eins
tið taka í taumana um pað að láta
ekki nein skip flytja fleira fólk
en svo, að áreiðanlegt sé, að pau
hafi næga björgunarbáta handa
peim, sem um borð eru. Þó að
jrað sé mest um vert, að því sé
kipt í lag, sem að ofan greinir, pá
er pó ýmislegt fleira, sem kemur
til greina, pegar um pað er að
ræða, að fleira fólk er tekið í
skipið en rúm er fyrir í rekkjum.
Borðsalur og reykingasalur ann-
ars farrýmis eru vitanlega ætl-
aðir því fólki, sem hefir keypt sér
rúmfarmiða á pví farrými. Af
jrví leiðir, að það er hrein og
bein ósvinna og óhæfa að yfir-
fylla farrýmin svo af fólki, að
engin leiö sé til að matast á jreim
stað, sem til er ætlast. Það vil
ég taka fram samferðafólki mínu
til mikils sóma, að ég sá ekki vín
á einum einasta manni, sem urn
borð var sem farþegi. (Frh.)
Erlend sfimskeyti.
Khöfn, FB., 20. júlí.
Stjórnarmyndun Herriots.
Frá París er sírnað, að hægri
flokkarnir neiti að taka pátt í
stjórnarmynduninni. Jafnaðar-
menn hafa lofað Herriot skilyrð-
isbundnu pingfylgi, án jress pó
að taka pátl í stjórnarmyndun
hans. Sennilegt er, að ráðuneyti
Herriots verði fullmyndað í dag.
— Að eins róttækir eiga fþá|
sæti í stjórninni, sem pannig
verður háð jafnaðarmönnumj ?].
Margir vantreysta Herriot til þess
að bjarga frankanum. Feikna-æs-
ing hefir verið í kauphöllinni
vegna frankafallsins. Múgur og
margmenni hefir safnast saman
kring um kauphöllina og bíður
með óþreyju eftir tilkynningum
um gengisbreytingar. Lögreglan
hefir neyðst til pess að dreifa
mannfjöldanum hvað eftir annað.
Lagleyt athœfi
f „Oamla Bíó*‘
Danskur biópjónn fleygir ís-
lenzkum alpýðumanni ofan
stiga, svo að við slysi hefði
getað legið.
„Gamla bíó“ er eign dansks
rnanns, sem hefir átt Jrað lengi,
og er ekkert út á pað að setja.
En í pjónustu hans er ungur
danskur bólugrafinn maður, sem
virðist misskilja pað, hvað Islend-
ingar Játa bjóða sér 1926. í fyrra
dag var sýndur einn af þessum
lítilfjörlegu leikjum („Fyrtaarnet
og Bivognen“), sem „Gamia bíó"
sérstaklega hefir gert sér að at-
vinnu að halda að fólkinu, og
fólkið sækir betur en skyldi, og
væri að því víkjandi síðar. Þeg-
ar að ieiksbyrjun kom, kom í leik-
húsið ungur alpýðumaður íslenzk-
ur, alódrukkinn. Hvort hann hef-
ir haft aðgöngumiða eða ekki er
ókunnugt, en hitt er víst, að orða-
senna varð út úr þessu. Þeir, sem
fyrir neðan stóðu, vissu þá ekki
fyrri til, en Islendingurinn kom
fljúgandi ofan efri stigann. Hraut
hann á stafinn sinn, sem brotn-
aði, og skall síðan kylliflatur, og
virtist jreim, er sáu, mildi, að
ekki hlauzt af slys. Það var bólu-
grafni Daninn, sem þetta fólsku-
verk vann, og kom hann síðan
niður efri stigann til að koma
landanum niður neðri stigann
með sama hætti. Var nú gengið
á milli og Dananum bent á, að
jietta athæfi mætti ekki eiga sér
stað, en þó hann léti af verkinu,
þóttist hann samt hafa rétt til
þessa framferðis.
Skyldi slíkt geta átt sér stað í
bæjarreknum „bíóurn"? Ekki býð-
ur „Nýja bíó“ gestum sinum
Jietta. En af þessu má „Gamla