Alþýðublaðið - 29.07.1926, Síða 3

ALÞÍt/LBLADljL/
3
m
fc'C.-V-.r
iM

að fela stjórn í. S. 1. að útvega
ípróttakennara, sem fari til allra
félaga innan f. S. í. til pess að
vekja áhuga á líkamsmenning og
kenna íþróttir.
5. Fundurinn er á þeirri skoðun,
að nauðsynlegt sé að hald áfram
að gefa út íþróttablaðið, málefn-
um vorum til styrktar og ályktar
að visa þessu máli til stjórnar
f. S. í. til beztu fyrirgreiðslu.
6. Aðalfundur f. S. f. felur
stjórninni að sjá um, að í byrjun
hvers aðalfundar sé borin upp
tillaga um, að ekki megi reykja á
aðalfundi.
7. Aðalfundur f. S. f. skorar á
framkvæmdarnefndir íþróttamóta
að banna allar tóbaksreykingar í
fataherbergjum og algerlega öll-
um starfsmönnum íþróttamóta.
8. Fundurinn álílur mjög var-
hugavert gagnvart íþróttaféiags-
skapnum, að íþróttakennarar eða
einstakir menn taki iþróttaflokka
frá félögum án vitundar stjórna
þeirra og fari með þá til sýninga
úti um land eða til útlanda og
myndi sér atvinnu með þeim
hætti. Skorar fundurinn því á
stjórn I. S. 1. að taka mál þetta
til alvarlegrar íhugunar.
9. Fundurinn skorar á stjórn í.
S. f. að hafa sterkar gætur á, að
þeir íþróttaflokkar, sem ætla að
fara út um land eða til útlanda
til þess að halda opinberar í-
þróttasýningar, séu vel æfðir, svo
að þeir séu félögunum, kennurun-
um og þjóðinni til sóma.
Á fyrsta stjórnarfundi hinnar
nýkosnu stjórnar í. S. í. var Axel
V. Tulinius framkvæmdastjóri
kjörinn fyrsti heiðursfélagi sam-
bandsins. Hann er einn af stofn-
endum í. S. f. og var forseti þess
i rúm 14 ár.
Þessir menn hafa nýlega gerst
æfiíélagar íþróttasambandsins:
Ludvig Kaaber, bankastjóri,
Kristján L. Gestsson deildarstj.,
Erlendur Pétursson bókhaldari,
Helgi Jónasson framkvæmdastj.
Eru æfifélagar I. S. í. nú 37
að tölu.
Þessir tveir rnenn hafa tekið af-
reksmerkjapróf: Guðm. Kr. Guð-
mundsson glímukappi og Gísli
Sigurðsson, Hafnarfirði. Eru þeir
fyrstu mennirnir, sem tekið hafa
afreksmerkjapróf samkvæmt lög-
um 1. S. I.
Stjórn í. S. 1. hefir ákveðið, að
iþróttablaðið byrji að koma út
aftur um næstu áramót.
Um daginn og veginn.
Nœturlæknir
er í nótt Árni Pétursson, Upp-
sölum, sími 1900.
712 ár
eru í dag frá fæðingu Sturlu lög-
manns Þórðarsonar, sagnaritarans
fræga, höfundar Sturíunga sögu, en
á morgun eru 642 ár frá dánardegi
hans.
tlt
Aheit tíi Strandarkirkju.
Kr. 5,00 frá N. N.
Hiti 15—11 stig. Átt suðíæg.
Snarpur vindur í Vestmannaeyium
og á Vesturlandi. Annars staöar
lygnara. Loftvægislægð fyrir vest-
an land. Otlit: Sunnanátt og í nótt
sums staðar á suðvestan. 1 dag all-
hvast sums staðar á Suður- og Vest-
ur-landi. Orkoma víða, einkum
sunnanlands. 1 nótt allhvast ó Suð-
ur- og Austur-landi. Skúrir syðra.
Krónuseðlarnir
ganga úr gildi um mónaðamót-
in. Fólk er því enn ó ný mint á,
að síðasti frestur til að losna við
þá og fá þeim skift í bönkunum
er á morgun og laugardagsmorgun-
inn.
' i >’
Ný bók,
sem heitir Vetrarbraut, eftir Ásgeir
Magnússon, er væntanleg á bóka-
markað innan skamms. Hún er 11
arkir að stærð og prýdd nokkrum
myndum. Bókin hljóðar um nýjustu
kenningar í stjörnufræði. Það, sem
Alþýðublaðið hefir af henni séð, er
ritað á óvenjulega fagurri íslenzku.
Kauptúníð Keflavík
í Gullbringusýslu hefir gengið
kaupum og sölum nú síðustu árin.
Lengi átti H. P. Duus-verzlun kaup-
staðarlóðirnar. Síðan seldi hún þær
ásamt verzlunarhúsunum og öðrum
mannvirkjum Matthiasi Þórðarsyni
kaupmanni. Næst varð Copland eig-
Einar skáJaglam: Húsið við Norðurá.
Og eftir því, sem á gönguna leið, sann-
færðist hann meir og meir um það, að
hér væri alt með feldu. Vitanlega hefði Max- ■
well verið þjónn hjá Owen, sem hefði i
greiðaskyni ritað fyrir hann stöðubeiðnina j
til ‘Smiths majórs.
Loks kom hann að kotinu, þar sem hann
hafði lifað allan fyrri part æfinnar. Þó að
hann kannaðist við hvern stein þarna og
hverja þúfu, bar þetta alt á sér einhvern
óverulegleikans keim. Og þegar faðir hans
kom fram á hlaðið, og Goodmann Johnson
sá þénnan gamla, peysulega karl, varð hann
alveg steinhissa á því, að þessi maður skyldi
nokkurn tima hafa reynt að bera það við
að ætla að knésetja sig.
Og honum varð blátt áfram létt í huga,
þegar honum datt sú endemis-fjarstæða í
hug, og hann heilsaði því Jóni gamla í
Halastaðakoti all-kankvíslega og sagði til sín.
Jóni fyrir sitt leyti fanst þessi maður vera
útlendur að öllu og var feiminn við hann og
bauð honum hátíðlega inn til postulínshund-
anna.
En þegar Bera gamla kom fram i stofuna,
var eins og Goodmann Johnson yrði alt
annar maður.
Hann mintist allrar móðurlegrar umhyggju,
sem hún hafði fyrir honum haft, hvort sem
það voru hirtingar eða kandismolar, og hann
vafði hana að sér með innilegri viðkvæmni.
En Jón gamli stóð og horfði á það undr-
andi, að þessi vel klæddi útlendingur skyldi
geta lagt sig niður við það að faðma kerl-
ingarskrukkuna hana Beru.
Þegar þau mæðginin höfðu talast við um
stund, gekk gamla konan út til að berasyni
sínum kaffi. En þeir feðgarnir urðu eftir
inni, en þeir áttu ekkert vantalað hvor við
annan, svo að það var þögn, er Bera var
farin.
Johnson litaðist um. Hann kannaðist við
alt, sem var í stofunni. Það hafði verið
svona, þegar hann mundi fyrst til. Og hann
gat ekki annað en brosað, þegar hann enn