Alþýðublaðið - 11.08.1926, Qupperneq 1
Alpýðublaðið
Uefið út af Alpýðaflofekmant
1928.
Miövikudaginn
11. ágúst.
184. töiublað.
Rasmus Rasmussen
leikhússtjóri, syngur norsk þjóðlög og skemtivísur í
Nýja Bió fimtudaginn 12. ágúst kl. 7 Va síðd. — Páll
ísólfsson aðstoðar. — Aðgöngumiðar á 3 kr. í bókav.
ísafoldar, Sigf. Eymundssonar, hjá Katrinu Viðar og í
Hljóðfærahúsinu.
Öræfafefð
sendiliera’a Dana.
Viðtal við Pálma meistara
Hannesson.
Pálmi meistari Hannesson hefir
undanfarinn hálfan mánuð verið
á ferð uppi á öræfum í fylgd
við sendiherra Dana, og er nú
nýkominn heim. Aiþbl. brá þegar
við og hafði tal af honum.
„Þér eruð nýkominn heim úr
rannsóknarferð uppi á öræfum?"
„Rannsóknarferð er þetta alls
ekki. Það væri beint viliandi að
nefna það svo. Það var yfirlits-
ferð yfir þetta afskaplega merki-
lega iand, — nánast undirbún-
ingsferð undir annan stærri leið-
angur, þar sem hægt væri að
grannskoða alt. Annars var ég
ekki ,einn á ferð; ég var með
sendiherra Dana.
„Þér sögðuð, að þetta væri
afskaplega merkilegt land?“
„Já, það sagði ég. Viðlfórum
upp á öræfi austur hjá Fiski-
vötnum og þaðan upp að Vatna-
jökli. Á þessu svæði eru saman
komnar flestar tegundir af eld-
vörpum, sern tii eru, og flest
vatnsföllin, sem þar renna, eru
gamlir gígir. Mig hefir því alt af
langað til að rannsaka þetta land,
'því að þar má óefað fá miklar
upplýsingar um jarðsögu lands-
ins.“
Ókendur íjallgarður.
Stærsta gjá landsins.
„Hvað varð sérslaldega nýstár-
legt á vegi yðar?“
„Það var miklu méira en frá
verður sagt í fáum orðum. En
merkilegast tel ég þó, að við rák-'
umst á fjallgarð, sem ekki er
sýndur á neinurn landabréfum.
Liggur hann austur af Þórisvatni
og austur undir Vatnajökul. Enn
merkilegra var þó það, að um
þennan fjallgarð liggur gjá frá
suðvestri til norðausturs, venju-
lega eldsprungustefnu.“
„Venjulega ?“
„Já, svona liggja flestar
sprungur hér; það er á þennan
veginn einhver feyra í landinu,
— svikin sementssteypan. En gjá-
in liggur suður á öræfin norður
af Fiskivötnum og er ekki styttri
en 25 km. og um —1 km. á
vídd; það er að segja miklu
■stærri en Almannagjá. Sendiherr-
ann fann í fyrra á henni norður-
endann og nefndi hana Heljar-
gjá.“
„Vér munum það,“ sögðum vér.
„Annað var t. d., að við fund-
um á slóð Þorv.*Thoroddsens eitt
afarmerkilegt eldfjalla-fyrirbrigði.
Það er feykilega stór gíggr, en
innan í honum fjórir aðrir gígir,
tveir sprengigígir með vötnum og
tveir hraungígir. Á þessu svæði
er alt flugsandur og aska, sem
komið hefir úr stórum öskugíg-
um, sem voru þarna og gusu
áður en sögur fara af.
„En hvaða leið fóruð þið
heim?“
„Frá Veiðivötnum fórum við
suður yfir Tungná, sem reyndar
alt til þessa hefir verið talin ó-
fær. Þaðan fórum við suður í
Skaftártungu og þaðan um Mæli-
fellssand (Flosaveg) á Þórsmörk.
Þoka, vegleysi og vatnsföll gerðu
ferðina mjög æfintýraríka, blátt
áfram spennandi, sem kallað er.
En ég vil aftur taka fram, að
rannsóknarferð var hún ekki; —
það var undirbúningsferð."
Vér þökkuðum hinum efnilega
vísindamanni fræðsluna og
kvöddum.
Hveiti.
Ameríska hveitið
Vlola
komið. Beztaíáanlegahveit-
ið. Það er. 50 kg. í lérefts-
pokum. Fyrirliggjandi hjá
aðalumboðsmanni.
Gunnlaugur Stefánsson.
Sími 19. - Haf narfirði. - Síml 19.
Verzlim Ben. S. Dórarinssonar
er ávalt birg af ódýrum barna-
sokkum, barnabuxunt, hosum,
bolum (úr ull og baðmull), treyj-
um og útifötum o. s. frv.
Erlend símskeytl.
Fréttaburðurinn frá Rússlandi.
„Samhljóða urðu eigi,
uppdiktað margt pó segi.“
Khöfn, FB., 10. ágúst.
Frá Stokkhólmi er símað, að
allar fregnir frá Rússlandi séu
mjög ósamhljóða, og að af þeim
sé ógerningur að fá greinilega
hugnrynd af ástandinu x landinu,
en þó er álitið vafalaust, að þar
sé háð hörð barátta um völdin.
Enn fremur er fullyrt, að-.áhrif
leynilögreglunnar fari þverrandi.
Rykov viðurkennir, að mesta ring-
ulreiö sé á öllu í landinu.
Frá Moskva er símað, að ströng
skeytaskoðun hafi verið fyrirskip-
uð. Margir fréttaritarar hafa verið
handteknir fyrir að síma uppreist-
arfregnir til erlendra blaða.