Alþýðublaðið - 18.08.1926, Page 2

2 • 1 ^
j ALÞÝBUBLABIB j
< kemur út á hverjum virkum degi. í
ÍAfgreiðsla í Alpýðuhúsinu við {
Hverfisgötu 8 opin irá kl 9 árd. j
3 íil kl. 7 síðd. í
| Skrifstofa á sama stað opin kl. j
j 9 Va — lO’/a árd. og kl. 8 — 9 síðd. í
j Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 >
j (skrifstofan). í
1 Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á í
j mánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15 í
j hver mm. eindálka. [
j Prentsmiðja: Alpýðuprentsiniðjan (
j (í sama húsi, sömu símar). ►
Fyrsta tilraunin.
Fyjjsta tilraunin, sem málgagn
auðvaldsins, „Mgbl.“, gerir til
þess að vita, hvort ekki sé unt að
sundra alþýðu borgarinnar við
kosningarnar hér í haust, birtist
í því í gær. Er þar fylgt þeirri
reglu, sem frá því í fornöld hefir
verið hel/ta bragð fáiiðaðrar yfirr
ráðastéttar tii þess að halda í völd-
in gegnvilja fjölmennrar, undirok-
aðrar stéttar. Reglan er: „Tvístr-
aðu, og drotuiaöu!“ En „Mgbl."
er ekki heldur en fyrri daginn
sérlega hittið, ef það heldur í
alvöru, 'að það geti sundrað al-
þýðu um fræðilegar hugleiðingar
um þingræðið. I’að er líka áreið-
anlega tvíeggjað vopn fyrir það,
því að það hefir í seinni tíð blaða
mest unnið að því að gera lítið
úr þingræði. Þarf ekki að minnast
annars en greina Guðmundar
Hannessonar, sem sýndu greini-
lega, að það er heklur en ekki
óþægileg rauf í íylgi yfirráða-
stéttaiinnar við þingræðisregiuna.
Flokkaskiftingin stendur þannig
engan veginn um þingræðiö.
Alþýða gín því ekki við þessari
flugu. Hvort sem svo reynist eða
ekki, að þingræðið dugi henni til
þess að skifta um skipulag til
íuilnusíu i þjóðfélaginu, þegar
þar að kemur, afnema auðvalds-
skipulagið og setja í staðinn
skipuiag jafnaðarmanna, — það
liggur því miður ekki fyrir við
kosningarnar í haust —, þá mun
öll aiþýða á eitt sátt um það aö
neyta þingræðisins til hins ítrasta
til að vinna bug á þvj, sem nú
háir henni mesf, óstjói'n og áþján
íhaidsins, dýrtíð, atvinnuleysi,.
misrétti um mannréttindi, tolla-
kúgun og okurvaxtaféflettingu, og
' ALÞÝÐUBLAÐIÐ
til þess að vinna á í þvi efni ríð-
ur alþýðu á að standa saman unt
fram alt. Þetta er það, sem fyrir
liggur, og það er af þvi, að
„Mgbl.“ veit, að þar er hætta fyrir
stétt þess, að gerir lilraun tii þess
að þreifa fyrir sér um, hvort ekki
sé unt að koma alþýðufólkinu í
hár saman urn eitthvað, sem ná
skiftir ekki máli.
Eitt er þó gott við þessa tilraun
„Mgbl.“. „Fátt er svo ilt, að einu-
gi dugi.“ Alþýða veit af endur-
tekinni reynslu, að þegar „Mgbl.“
þykist legggja eitthvað til mál-
anna af- umhyggju fyrir aiþýðu,
þá hugsar það sér áreiðanlega að
vinna henni tjón. Þarf ekki annað
en minna á þá „umhyggju“, sem
„Mgbl.“ hefir þózt bera fyrir al-
þýðu í kaupdeiiumálum, þegar
það hefir lagt sig mest í iíma.tii
að spilla fyrir því, að verkafólk-
ið fengi nauðsynlega erfiðisvinnu
þoianlega borgaða.
Hugrakkur íslendingur.
Hindraði einsamall bankarán.
Föstudaginn 16. júlí var reynt
að freinja bankarán í Winnipeg,
Islendingur einn hætti Jífi sínu til
að hindra það. Segir „Heims-
kringla“ svo frá þvi:
„Kl. 11 fyrir hádegi komu þrír
vopnaðir ræningjar inh í útibú
Royal bankans. Óð einn þeirra að
gjaldkeranum og skipaði honum
að rétta upp hendurnar og snúa
sér ,að veggnum, meðan þeir fé-
lagar léíu greipar sópa. Hinir
tveir gerðu útibússtjóra og bók-
haldara sömu kosti. Hlýddu þeir
allir umsvifalaust.
En ræningjarnir höfðu ekki
reiknað með íslendingi, Jóni Mat-
heson húsamálara, sem staddur
var í bankanum tiJ þess að taka
út peninga. Jafnskjótt og ræn—
ingjárnir Jitu af honum eitt
augnablik, réðst hann á þann,
sem stóð fyrir framan gjaldkera-
borðið. Ræninginn skaut strax og
lil ryskinganna kom, og kom kúl-
an í smáþarmana á Jóni. Samt
varð ræningjanum laus skamm-
byssan,' og kom svo mikið fát á
hann bg félaga hans við þessa
óvæntu mótstöðu, að þeir flýðu
jafnskjótt án þess að hafa náð
nokkru af peningunum. En aðrir
viðstaddir yoru hvorki eins snar-
ráðir né. fífldjarfir eins og Jón,
og komust ræningjarnir því í Jbíl-
inn‘, er þéir höfðu komið í, og
óku í brott á fljúgandi ferð, og
höfðu allir mist sjónar á þeim,
er lögreglan kom á vættvang fá-
um mínútum síðar. ,Bílinn‘ fann
Jögreglan síðar um daginn, en
ræningjarnir auðvitað allir á bak
og burt, og hefir ekkert spurst
til þeirra síðan.
Jón mæddi þegar blóðrás, og
var hann fluttur á almenna
Sjúkrahúsið. Lá hann þar með-
vitundarlaus í meira en sólar-
hring og var talinn af. Þó hrest-
ist hann, fékk rænu og er nú
talinn úr hættu að miklu eða öilu
leyti.
Jón Matheson er sonur Matthí-
asar kapteins Þórðarsonar frá
Selkirk, og hefir sjálfur verið
lengi í siglingum um öli höf.
Það er efalaust, að tiltæki hans
var fífldjárft. En karlmannlega
var það afráðiö engu að síður,
og ekki hsfir sá maður úrgangs-
negg í brjósti, er svo fer að.
Maður sagði, er hann heyrði, að
Jón væri islendingur: — ,Það lá
að; svo óskelfdir eru ekki aðrir
en vitfirringar og íslendingar‘.“
Innlend tfðindi.
FB„ 14. ágúst.
Innflutningurinn.
Fjármálaráðuneytið tilkynnir:
innfluttar vörur í júlímánuði
hafa numið alls kr. 4.112.725.00,
þar af til Reykjavíkur kr. 1.656,-
896.00.
Akureyri, FB., 14. ágúst.
Tíðarfar.
Stöðugir óþurkar. Víða fram til
dala er taða enn þá óhirt og
stórskemd orðin. Sérstaklega eru
brögð að þessu á instu bæjum
í Öxnadal og Svarfaðardal.
Adam Poulsen kominn.
Leikíélagið æfir nú kappsam-
iega „Ambrosius* undir stjórn
A’dam Poulsen, sem hingað kom
með „lslandi“ síðast. Verður að
öllu forfailalausu leildð um miðja
næslu viku. Adam hefir ákveðið