Alþýðublaðið - 07.09.1926, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐ'IÐ
\ALÞÝÐUBLAÐIÐ
< kemur út á hverjum virkum degi.
1 Afgreiðsla í Alpýðuhúsinu við :
< Hveriisgötu 8 opin frá kl, 9 árd. ;
I4 til kl. 7 síðd.
Skrifstofa á sama stað opin kl. ;
9V2—10 Va árd. og kl. 8—9 síðd.
Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 [
(skrifstofan). |
Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á ;
mánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15 :
hver mm. eindálka. ;
Í Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan :
J (í sama húsi, sömu simar). ;
<
Feigfð á Ihaldið.
Landskjörið síðasta sýndi það
svo ótvírætt, að ekki verður móti
mælt, að stefna íhaldsins og
stjórn þess hefir að eins fylgi
minni hluta þjóðarinnar. Af 13947
atkvæðum, sem gild voru, hlaut
listi íhaldsflokksins að eins 5501
atkvæði, en samanlagt fengu list-
ar andstæðinga Ihaldsins 7957 at-
kvæði („Framsóknar“-Iistinn 3481
atkvæði, alþýðulistinn 3164 og
Eggerz-Iistinn 1312 atkvæði). 2456
mönnum fleira hefir þannig greitt
atkvæði móti Ihaldinu en meÖ
því. Þessi varð niðurstaðan þrátt
fyrir það, að við þessa kosningu
greiddu atkvæði þeir einir, sem
35 ára voru og eldri, og það eru
þeir, sem hafa fengið þennan sér-
staka kosningarrétt vegna þess
eins, að þeir eru íhaldssamari
hluti þjóðafinnar. Niðurstaðan
varð ekki betri en þetta, þótt í
kjöri væri sjálfur áhrifamesti ráð-
herrann í stjórn Ihaldsins og sá
íhaldsmanna, sem einna rnest far
gerir sér um að reyna að láta líta
svo út, sem hann sé alls ekki
íhaldssamur. Má þá nærri geta,
hverja útreið fhaldslistinn hefði
fengið, ef á honum hefði verið
einhver hinna harðsnúnustu I-
haldsmanna, sem hóglátir íhalds-
menn eiga jafnvel mjög bágt með
að þola.
En úr því nú að það er ótví-
rætt sýnt, að rneiri hluti kjósenda
við landskjör er andstæður Ihald-
inu, þá er það iíka ábyrgðarhluti
fyrir þann meiri hluta að verða
þess valdandi beint eða óbeint,
að íhaldið komi að manni úr sín-
um flokki við landkjör á einum
manni nú í haust í stað Jóns heit-
ins Magnússonar. Andstæðingar
íhaldsins eiga rétt á fulltrúa í
það sæti, úr því að það er laust,
og það er sjálfsögð skylda þeirra
við sjálfa sig, þjóðina og þjóð-
ræðishugsjónina að færa sér þann
rétt í nyt.
Þó að andstöðuflokka íhaldsins
og stjórnar þess greini á í ýms-
um efnurn og sumum allverulega,
þá er þeirn þó eitt sameiginlegt,
andstaðán gegn íhaldinu, en það
er líka sú eina hlið aðstöðu þeirra
sín á milli, sem til greina getur
komið við þessa kosningu. Það
er því einmitt fyrir þá, er and-
stöðuflokkana fylla, að sameina
sig við kosninguna um fhalds-
stjórnarandstæðing, sem í boðí
kann að verða, úr hvorum hinna
stærri andstöðuflokka sem hann
kann að verða. Að leggja meiri
áherzlu á ágreininginn milli
stjórnarandstæðinga ianbyrðis en
andstöðuna við Ihaldið er sarna
sem að styðja íhaldið til að ná
fulltrúa í þingsæti, sem það á
engan rétt á, festa það í valda-
sessinum og leggja þar með lið
til þess að viðhalda óstjórn þess
eftir það, að ráðnir og rosknir
kjósendur landsins hafa lýst yfir
því, að meiri hluti þe;rra sé and-
stæður íhaldinu. Hins vegar er
Ihaldið orðið alveg máttlaust, ef
stjórnarandstæðingur verður kos-
inn.
Það er því engum blöðum um
það að fletta fyrir andstæðinga
Ihaldsins — og það hljóta allir
alþýðustéttarmenn að vera —, að
sjálfsagt er að fylgja stjórnarand-
stæðingi til sigurs við landskjör-
ið. Það er sjálfsagt, að flokks-
stjórn Álþýðuflokksins tryggi sér
það, ef væntanlegur frambjóðandi
verður úr - öðrum stjórnarand-
stöðuflokki, að hann sé frjáls-
lyndur maður gagnvart kröfurn
verkalýðsins í landinU, og alþýða
eigi málefni sín á engan hátt í
hættu fyrir sinn hluta stuðnings-
ins, en þá er líka í lófa lagið
að vinna bug á Ihaldinu. Það má
telja víst, að bændur leggi kapp
á að sýna betri kjörsókn en í
sumar og standi líka betur að
vígi til þess í haust, því að há-
bjargræðistíminn er þeim eins og
öðrum vinnustéttarmönnum óhent-
ugur til kjörsóknar, og verkafólk
á langt um auðveldara að sinna
kosningum í haust en í sumar.
Kosningin í haust er því sigur-
vænleg fyrir stjórnarandstæðinga.
Ekkert er líklegra en að landkjör-
ið í haust sýni enn ótvíræðara
en hið síðasta, að hugsandi merin
um þjóðmál vilja ekki lengur una
Ihaldsstjórn í þessu landi. Hún
hefir unnið sér til óhelgi og á
að falla á verkum sínum.
Að því falli er öllum andstæð-
ingum hennar sjálfsagt að sam-
einast um að vinna. Þeirra er nú
að kjósa feigð á Ihaldið.
Réttarfarið á sjónum.
Undan farandi hafa togarar
gert sig mjög heimakomna i
Garðssjónum. Snemma í vor náð-
ist númer og nafn af einum ensk-
um, en ekki mun hann enn hafa
fengið sekt, þótt hann hafi verið
þar að fiska síðan. Nýlega hafa
náðst nöfn og númer af þremur
skipum, sem voru í landhelgi, tvö
ensk og eitt íslenzkt. Varðskipið
hefir ekki komið á vettvang til
mælinga, og skipin eru farin til
Englands. Myndi ekki mega koma
því í fxamkvæmd að taka málin
fyrir, svo að sökudólgarnir fái
makleg málagjöld ? Hvað segir í-
haldsstjórnin ? Nú er þó Magnús
dómsmálaráðherra. F.
Um daginn og veginn.
Næturlæknir
er í nótt Kjartan Ölafsson,. Lækj-
argötu 6 B, sími 614.
Sambandsstjórnarfundur
veröur í kvöld kl. 8V2.
Af Húsavik
er skrifað 23. f. m.: „Héðan er
lítið að frétta. Það er aflalítið og
argasta ótíð nú upp á síðkastið.
Útlitið er afarvont hjá okkur sjó-
mönnunum. Ég veit ekki, hvaða endi
,pað kann að taka í vetur.“
Samkomur
Hjálpræðishersins, er Benwell of-
ursti stjórnar, hefjast um hæstu
helgi, svo sem auglýst er nánara
hér í blaðinu.
Hanna Granfelt
heldur kveðjuhljómleik í Nýja Bíó
annað kvöld með aðstoð Emils
Thoroddsens.
Myndir,
sem teknar voru í Þingvallaför
Jafnaðarmannafélags íslands, geta