Alþýðublaðið - 09.09.1926, Page 1
Erleasd siEsiskeyfi.
Khöfn, FB., 8. sept.
Uppreistartilraunir á Spáni
bældar niður.
Frá París er símað, að tilraunir
til pess að hefja uppreist á Spáni
virðist hafa verið bældar niður.
Vafasamt mjög er þó talið, að
þær hafi verið bældar niður aö
fullu og öllu, og má eins gera
ráð fyri.r frekari byltingatilraun-
um, þegar minst varir. Tíu þús-
undum Jiðsföringja hefir verið
vikið frá embættum sínum.
Kölnar-lestar-slysið.
Tilræðismennirnir handteknir.
Frá Berlín er símað, aö iliræðis-
mennirnir, sefn voru valdif að
Kölnar-lestar-slysinu, hafi verið
handteknir. Peir hafa meðgengið.
Khöfn, FB., 9. sept.
Koladeilan enska.
Sáttatilraun Churchills strand-
ar á óbilgirni námaeigenda.
Frá Lundúnum er símað, að
menn hafi litlar vonir um, að
sáttatilraun Cliurchills beri nokk-
urn árangur. Námueígendur vilja
að eins, að samið verði um vinnu-
byrjun við einstök héruð, en
námumenn vilja, að samningarnir
gildi fyrir öll námuhéruð l land-1
inu. Styður Churchill kröfu þeirra.
Fyrirspifirn.
Með því að kvisast hefir, aö
ýmsir (einhverjir) geri sér að at-
vinnu að byggja íbúðarhús hér í
bæ og selja þau síðan, þá er þau
eru fullgerð, og að þeir geri sér
far um að hafa hús þessi' svo
miður vönduð, að heita megi að
þau séu hreinasta hrófatildur og
jafnvel hættulegir mannabústaðir,
ef eitthvað kæmi fyrir, og með
því að almenningur virðist hafa
irétt á því að vita, hvort nokkuð
geti verið satt i orðrómi þessum,
og hlutaðeigendur hafi heimtingu
á, að honum sé hnekt, ef hann
er tilhæfulaus, þá vil ég leyfa
mér að fara þess á leit við Al-
þýðublaðið, ;að það beini eftir-
farandi spurningum til réttra hlut-
aðeigenda:
1. Hvaða skyldur eru lagðar á
herðar þeim mönnum, sem „lög-
giltir“ eru til að standa fyrir
byggingum í bænum?
2. Hvaða skilyrði þurfa menn
að uppfylía til að geta öðlast
slíka löggildingu ?
3. Er tekinn „embættis“-eiður
af slikum mönnum?
4. Geta jreir menn orðið lög-
giltir til þessa starfa, er uppvísir
hafa orðið að því að drýgja glæp
eða þann verknað, sem svívirði-
legur er að almenningsáliti ?
5. Hvaða eftirlit hafa stjórnar-
völdin með húsabyggingum í
þessum bæ?
Æskilegt væri, að væntanleg
svör birtust hér í blaðinu eða
öðru víðlesnu blaði.
J. Kr.
Ljóðin í „Óðni“.
Fimtudaginn 19. ágúst síðast
liðinn flutti „Vísir“ alllangan rit-
dóm um síðasta hefti „Óðins“.
Er þar iokið lofsorði á flestar
greinar, sem í heftinu eru, en
sérstaklega á æfisögu séra Frið-
riks Friðrikssonar, enda er æfi-
sagan skemtilega rituð, eins og
vænta má. — Pað er að eins ein
tegund ritgerða af þeim, er „Öð-
inn“ flytur, er ritdæmanda geðj-
ast eigi að. Það eru ljóðin. Hann
dæmir að vísu eigi um nein sér-
stök atriði í þeim, heldur segir
á þá leið, að það muni orka tví-
mælis, hvort margt af þeirn kveð-
skap, sem „Óðinn" hefir flutt, eigi
rétt á sér. Og er ritstjóra „Óðins“
borið það á brýn, að hann sé
övandvirkur í vali sínu á kvæðum
til birtingar. —
Þetta er ekki í fyrsta skifti,
sem í ritdómi um „Óðinn“ brydd-
ir á lítilsvirðingu gegn kveðskap,
er rit þetta hefir flutt eftir ýmsa
höfunda, og er lítt viðeigandi, að
gengiö sé alveg afskiftalaust fram
hjá slíkum illkvittnislegum og ó-
rökstuddum aðfinslum.
Allflest kvæði í „Óðni“ eru ein-
mitt mjög góð, — sum þrungin að
efni. Ég minnist eigi að hafa
séð þar eitt einasta kvæði, sem
eigi á fullkominn rétt á sér sem
góður og gildur skáldskapur-.
Ritstjóri „ÓBins“ er sjálfur á-
gætt skáld og hefir gott vit á
að dæma um ljóðagerð. Hann
myndi ekki taka upp í rit shv
önnur kvæði en þau, sem þola
vel að koma í dagsbirtuna. —
Einstaka mönnum er þannig
farið, að þeir telja sjálfum sér
trú um, að enginn skáldskapur
geti veriö nýtilegur, nema hann
sé eftir eitthvert stórskáld eða
höfund, er hlotið hefir viðurkenn-
ingu. Þeir vilja meta og flokka:
skáldskap eins og vörutegundir.
Er þvi eigi að undra, þótt slíkum
mönnum þyki vanta löghelguð
vörumerki á sum kvæði, sem í
„Óðni“ birtast. Það hefir sem sé
verið ófrávíkjanleg regla hjá rit-
stjóra „Óðins“ að hlynna að góðri
ljóðagerð án tillits tii þess, hverj-
ir höfundarnir eru. —
29. ágúst .1926.
Pétur Pálsson.
Óvissar erfðir.
Svo er sagt, að anierísk kona
nokkur hafi boðið skáldinu G. Bern-
ard Shaw að taka saman við hann,
og vænti hún þess, að afkomendur
þeirra myndu erfa gáfur hans og
fegurð hennar.
Skáldið hafði svarað á þá leið, að
hann gæti ekki tekið þessu góða
boði, því að hann óttaðist, að af-
komendurnir myndu erfa gáfur
liennar, en fegurð lians.
Alpýðnblaðið
Gefid ííí af AlpýðnflokkmBiiM
1926.
Fimtudaginn 9. september.
209. tölublað.