Alþýðublaðið - 13.09.1926, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
1. næsta mánaðar. Veitir og ekki af,
að par sé sérstakur læknir, því að
löng Ieið er til nágrannalæknanna.
Reyktaólalæknishérað
hefir verið veitt Guðmundi Guð-
mundssyni, sem þar var áður settur
læknir.
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund..........kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,24
100 kr. sænskar .... — 122,15
100 kr. norskar .... — 100,14
Dollar.................— 4,57
100 frankar franskir. . . — 13,52
100 gyllini hollenzk . . — 183,43
100 gullmörk þýzk. . . — 108,75
Arnfinnur Jónsson,
ritstjóri „Röðuls" og skólastjóri
á Eskifirði, er staddur hér í borg-
inni.
Rafmagnsveitan.
Endurbótum og styrkingu stíflu-
garðs Rafmagnsveitu Reykjavíkur á
Elliðavatnsengjum var lokið laust
eftir mánaðamótin síðustu.
„Daglegt brauð“
segir „Mgbl." í gær að byltingar
séu i Grikklandi. Það er því ekki
að undra, þött það geti ekki talið
auðvaldsstéttina hér örugga fyrir
byltingu, þvi að það mun vita sem
er, að fólk þykist ekki hafa dag-
Iegt brauð í of ríkulegum mæli
hér, þegar fjöldi þess er útilokaður
frá því að geta unnið sér brauð.
Ekki samhljóða.
„Verði" og „Mgbl.“ ber illa sam-
an um það, hvort íhaldsstjórnin hafi
ætlað að svíkjast um að láta lands-
kosningu fara fram í haust. „Vörð-
ur" er gefinn út af miðstjórn Ihaltís-
Herluf Ciausen,
Simi 39.
30°|o
gefum við nú af öllum
kápuefnum. Drengjafata-
efnum og nokkru af kjóla-
efnum.
Afla, Bankastræti 14.
flokksins, og er honum víst kunn-
ugast um brellur hennar.
Ein fjólan enn.
„Fari svo, að hægt sé að útiloka
það með alþjóðasamþyktum, að
engir hoti eiturloft í styrjöldum, þá
ætti eins að vera hægt að koma sér
saman um, að hætta öllum bar-
dögum yfirleitt." — Svo segir
Orænland
opnað.
Allir, hverrar pjóðar sem
eru, eru velkomnir, á hvaða
tíma sem. er, frá kl. 9 f.h.
til kl. 11 Va e. h. Þar geta
menn fengið alt sér til
næringar, kaffi, mjólk, öl,
einnig sígarettur.
Komið og reynið á Lauga-
vegi 17 B.
Riklingur, hertur karfi, ýsa og
smáfiskur. Kaupfélagið.
Frá Aiþýðubrauðgerðinni. Vínar-
brauð fást strax ki. 8 á morgnana.
Mjólk og rjómi fæst í Alpýðubrauð-
gerðioni á Laugavegi 61.
„Mgbl." í gær. Þá ætti víst að fást
trygging fyrir því, að einhverjir
noti eiturgas(l). Varla mun Foch
marskálkur vilja kannast við, að
hafa sagt slíka „speki". — „Ég ætla
að biðja yður, prestur minn, að
jarðsyngja mig, ef ég lifi yður,"
sagði karlinn við prestinn sinn.
Þegar honum var bent á, að það
myndi verða erfitt i framkvæmd,
sagði karl: „O! Ég hefi þá ein-
hvem tíma sagt vitlausara." E. t. v.
finst „Mgbl.“ ekki heldur tiltöku-
mál, þó að það bæti einni fjólunni
við í garðinn sinn.
Einar ská'aglam: Húsið við Norðurá.
Owen ,cömmodore‘ starði hissa á hann.
„Átti Owen höfuðsmaður ekki aðra frænd-
ur og venzlafólk en yður?“ spurði Johnson.
„Jú, frændfólkið er margt, og líka lét hann
eftir sig unnustu, þegar hann féll,“ svaraði
Owen ,commodöre‘.
„Hvað hét hún?“ spurði Johnson; hann
stóð alveg á öndinni.
„Hún hét Miss Cornish og er dóttir ríks
kaupmanns í Lincoln, en ég veit ekkert,
hvað er orðið af henni síðan,“ sagði sjó-
liðsforinginn.
„Þetta hefði ég átt að geta sagt mér sjálf-
ur,“ sagði Johnson hálfskömmustulegur og
kvaddi Owen ,commodore‘, sem horfði for-
viða á eftir honum.
Svo settist Goodmann Johnson upp í ,cab‘
eina ferðina enn og ók ofan á Euston-
brautarstöðina.
Nú þóttist hann vita, að lausn gátunnar
var að finna í Lincoln, og þangað ætlaði
hann að skunda.
Fyrstu spor hans frá járnbrautarstöðinni
í Lincoln lágu upp á gistihúsið, sem hann
þar hafði búið á til að vita, hvort nokkurt
símskeyti væri til hans frá yfirvaldinu í
Borgarnesi. Og það fyrsta, sem dyravörð-
urinn þar rétti að honum, var einmitt skeyti.
Hann opnaði það, og það hljóðaði svo:
„Goodmann Johnson,
Grand Hotel,
Lincoln.
Að eins sent eitt ábyrgðarbréf héðan til
Cornish, Lincoin, í sumar. Yfir höfuð að
eins eitt bréf til þessa bæjar.
Sýslumaður.“
Goodmann Johnson var löngu búinn að
ráða í það, að svo hefði verið, svo að
þetta voru engar fréttir fyrir hann.
En nú þurfti hann að tala við Miss Cornish.
Hann hafði að vísu ekki verið í neinum