Alþýðublaðið - 16.09.1926, Qupperneq 3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
MIiŒIMSEEMÍEiMilŒiflBliI
|SkyndIsalan
í Haraldsbúð er í fullum gangi.
5 Feiknin öll af Bæðavamingi selst fyrir sáralítið verð.
IMunið, að Haraldur hefir ávalt mest úrval
af alls konar vefnaðarvörum og klæðnað-
|“"j| arvörum fyrir konur, karla og börn.
Betri vörur, jafnódýrar, eru hvergi fáanlegar.
:Sængurdúkar og fiðurheld léreft seld með ábyrgð.
ATH. Góðu þýzku saumavélarnar frá Frister
& Rossmann eru nýkomnar.
%
I
i
í
í
i
Verzlimin
Björo Kristjánsson.
Cheviot, áðtir 4,75, nú
2,00. Sirz, áður 2,10,
nú 0,95. Morgunkjóla*
tau, áður 2,10, nú 1,50
E3E3E3E3E3E3E3E3E3E3
HeH fengið
fnllkomiftustu vélar
til skinnvIiiBiu.
Valgeir Kristjánsson,
Luugavegi 58. Simi 1658.
mál. Auk pess verða önnur smærri
mál á dagskrá fundarins.
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund............kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,24
100 kr. sænskar .... — 122,21
100 kr. norskar .... — 100,14
Dollar.....................— 4,57
100 frankar franskir. . . — 13,34
100 gyllini hollenzk . . — 183,43
100 gullmörk pýzk ... — 108,81
Héraðsfundurinn
í Hafnarfirði í gær var betur
sóttur en venjulega. Mættu allir
prestar prófastsdæmisins og flestir
safnaðafulltrúanna. Rætt var uni
sunnudagaskóla, safnaðarsöng og
sóknarnefndafundinn, sem haldínn
verður í næsta mánuði.
Á landkjörslista
íhaldsins fyrsta vetrardag er sagt
að verða muni Jónas Kristjánsson
læknir á Sauðárkróki.
Skipafréttir.
„Island“ fór í nótt til Akureyr-
ar. „Lagarfoss'* fór í gær til Hafn-
Mínerva.
Fundur i kvöld kl. 8 |§. Embættis-
mannakosning. Tekin ákvörðun um
stofnun stigstúku.
arfjarðar til að losa og taka vör-
ur, kemur áftur í dag. Fisktöku-
skipið „Kongshavn“ fór í nótt, fyrst
til Viðeyjar, en síðan vestur, til
að taka fisk. Varðskipin „Þór“ og
„Óðinn“ komu hingað í morgun.
Einar skálagiam: Húsið við Norðurá.
Öll þessi helliskúr af spurningum dundi
yfir Goodmann Johnson, þegar hann var á
leiðinni að húsi Miss Cornish. En svör átti
hann engin. Hann var því, ef svo mætti
segja, holdvotur, þegar hann í annað sinn
hringdi dyrabjöllunni á húsi Miss Cornish.
Að vörmu spori opnaði sama fullorðna
stúlkan sem um daginn dyrnar.
Johnson rétti henni nafnspjaldið sitt.
„Ég ætlaði að fá að tala við húsmóður
yðar aftur,“ sagði hann.
„Miss Cornish tekur ekki á móti gestum,"
anzaði stúlkan.
„Engu að síður verð ég að biðja yður að
fá henni nafnspjaldið mitt,“ sagði Johnson.
„Það er ekki til neins, — því að þegar þér
voruð farinn héðan um daginn, tók ung-
frúin það sérstaklega fram við mig, að ef
þér kæmuð aftur, ætti ég að segja yður, að
hún sæi sér ekki fært að taka á móti yður,“
svanaði stúlkan af nýju.
Það þykknaði í Goodmann Johnson. Var
þetta barnaskapur eða þverhandarþykk ó-
svifni hjá Miss Cornish? Auðvitað gat hún
ekki komist undan samtalinu við hann, en
veigrunin bar þess ljósan vottinn, að ein-
hverju þurfti hún að skýla, og fyrir endann
á því, hvað það væri, ætlaði hann nú að
komast.
Hann dró upp lögregluskilríki sín og sýndi
þau stúlkunni.
„Viljið þér nú gera svo vel að segja Miss
Cornish til mín, og bætið þér því við, að
vilji hún ekki tala við mig góðfúslega, verði
ég að láta taka hana fasta,“ sagði Johnson
með áherzlu á hverju orði.
Stúlkan tók við nafnspjaldinu og gekk
þegjandi inn.
Að vörmu spori kom hún aftur og fylgdi
honum inn í sama herbergið, sem hann
hafði komið í um daginn.
tlti við glugga sat Miss Comish í hæg-
iadastóli. Hún var klædd eins og siðast,