Alþýðublaðið - 23.09.1926, Qupperneq 3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
líta stóra kolabyngi á hafnarbakkan-
um. Mörgum verður að hugsa, svo
sern eðlilegt er: Hví er þeim kol-
um, sem eigi er þegar úthlutað, ekki
skift upp meðal almennings þannig,
að stjórnin sjái um, að hver og
einn fái nokkuð? — Þa^3 er þó
óefað réttast, úr því sem komið
er.
Jarðeign bænda.
„Mgbl.“ reynir með tilvitnun í
gamlar skýrslur að vefengja um-
mæli Alþýðublaðsins um eignar-
leysi bænda á bújörðum, en ekki
minnist það einu orði á það, hvern-
ig burgeisar leggja undir sig jarð-
irnar, e;ns og Thor Jensen hér í
Mosfellssveitinni. Hins vegar þvogl-
ar það um að „taka af bændum"
(en svo kallar það þjóðnýtingu)
áhöfn á jörðum, en slíkt hefir eng-
um nokkru sinni komið til hugar
öðrum en „Mgbl.“
Skipafréttir
„Island“ fór utan í dag, en „Lyra"
fer í kvöld.
Togarárnir.
„Ölafur" kom inn i morgun og
á að hreinsa ketilinn. Hafði hann
fengið lítinn afla. Talið er, að
„Austri" muni verða látinn prýða
Sundin, en um „Kára" mun enn
ekki fullráðið, hvort hann fer á
veiðar eða ekki. „Draupnir" kom
frá Englandi í gærmorgun og mun
fara á veiðar aftur innan skamms.
Af sildveiðum
kom i nótt að norðan togarinn
„Gulltoppur" og linubáturinn „Rifs-
nes“ i gær.
í handaskolum
fór fundur hins svo nefnda „frjáls-
lynda flokks" í Bárunni í gærkveldi.
Lenti þar alt í rifrildi, að því er
kunnugir segja, og varð engin nið-
urstaða um framboð til alþingis af
hans hálfu.
„Rök jafnaðarstefnunnar“
eftir Fred Henderson eru nú kom-
in út á kostnað Jafnaðarmarinafé-
lags Islands. Það er allstór bók, um
11 arkir í meðalstöru 8 bl. broti
af þéttprentuðu lesmáli. 1 bók þess-
ari, sem þýdd er úr ensku af Yngva
Jóhannessyni, er einkar-ljóst og
skemtilega gerð grein fyrir gildi
jafnaðarstefnunnar og rökum þeim,
sem hún er reist á, og eðlilega
jafnframt rifnir niður og hraktir
hleypidómar íhalds og auðvalds
gegn henni og bábyljur þeirra um
hana og það svo rækilega, að það
fer varla hjá því, að hugsandi
mönnum, sem hingað til hafa léð
andstæðingum jafnaðarstefnunnar
fylgi sitt, blöskri, hvílikri fásinnu
þeir hafa verið haldnir.
Helga Nielsdóttir ljósmóðir
flór í |dag með „Islandi" til Kaup-
mannahafnar. Ætlar hún að starfa
þar við fæðingarstofnun ríkis-sjúkra-
hússins til frekari fullkomnunar sér
í ljósmóðurstörfum.
Gengi erlendra mynta i dag:
Sterlingspund............kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,24
100 kr. sænskar .... — 122,21
100 kr. norskar .... — 100,20
Dollar.....................— 4,57
100 frankar franskir. . . — 12,85
100 gyllini hollenzk . . — 183,37
100 gullmörk þýzk... — 108,87
„Við þjóðveginn“,
eftir séra Gunnar Benediktsson. Að
Veggféður.
Komið og lítið á ný|u gerð»
irnar, sem komu með Lag-
arfossi síðast. — Úrvalið hefir
aldiei fyrr verið jafn-fjölbreytt.
Verðið er lágt. — Panelpappi,
Maskinupappi, Strigi.
Málning:
Zinkhvita, biýhvíta, fernisolía, jap-
anlakk, terpentina, purkefni o. fl.
Löguð málning, búin til daglega,
að eins bezta efni notað.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B.
Simi 830. Simi 830.
Gengið frá Klapparstig.
Nokkrir karlm. alfatnaðír
sem áður kostuðu 75 kr., selj-
ast nú fyrir 35 kr., peir, sem
áður kostuðu 90 kr., fyrir 45 kr.
Blá cheviotsföt áður 140 kr., nú
70 kr. Stubbasirz, lækkað verð.
Verzlan Ám. Árnasonar.
Sími 1969. Simi 1969.
Ný kæfa
afbragðsgóð fæst i verzlun
Sveíns Þorkelssonar,
Vesturgötu 21.
eins 10 eintök eru eftir- í afgreiðslu
Alþbl. Verð 4 kr.
Einar skáiaglam: Húsið við Norðurá.
„Skal gert, höfuðsmaður!“ svaraði hann
og heilsaði.
En þetta fór alt á annan veg.
Klukkan tíu ruddist ég upp úr skotgröf-
inni með menn mina inn í logandi eldhaf,
sem gaus út úr fallbyssukjöftum vorum og
Þjóðverja, og verður þeim ógnum með eng-
um orðum lýst.
Ég var á undan og Maxwell þétt uppi við
mig. Við hlupum áfram eins og fætur tog-
uöu, ég með brugðnu sverði, en hermenn-
irnir með byssustingi reidda.
Við og við sá ég út undan mér mann og
mann í mínu liði hníga niður, en ég hafÖi
engan tíma eða sinnu á að hyggja frekar
að því.
Alt i einu sortnaði mér fyrir augum og
mér fanst ég eins og á svipstundu sökkva
langa leið og afarhratt, eins og gegn um
þykkan, svartan ullarbing, og svo vissi ég
ekki af mér frekar.
Ekki veit ég, hvað ég var lengi meðvit-
undarlaus.
En þegar ég vaknaði, fann ég, að ég gat
hvorki hrært Jegg né lið nema höfuðið, og
þegar ég opnaði augun, sá ég, að ég lá
grafinn í mold upp að höku í hliðunum á
afarstórri dæld.
Þegar ég var búinn að átta mig, skildí
ég, hvað fyrir mig hafði komið. Ég hafði
orðið fyrir sprengju.
Skamt frá mér sá ég Maxwell liggja of-
anjarðar, en undan honum voru báðir fæt-
ur og hann bersýnilega dauður.
Ég fór að velta fyrir mér örlögum mínum,
hvort ég væri nokkuð særður og hvort ég
ætti að bera beinin hér, eða hvort ég væri
ósærður, og að ég þá myndi verða fangaður
og fanst mér' hvorugt gott.
Ég reyndi að mjaka til moldarfarginu, sem
ofan á mér lá, og fann, að það var alt laust,
svo að ég myndi geta ýtt því af mér. En
þegar ég var að búast til að gera það,
heyrði ég mannamál. Það var töluð þýzka.
Ég sá nú tvo þýzka rauða-kross-hermenn
koma með börur á milli sín. Það \'ar verið
að kanna valinn.
Þeir gengu að Maxwell, þar sem hann lá,
og byltu honum til.
„Við skulum koma,“ heyrði ég annan
rauða-kxoss-manninn segja við hinn. „Hann
er steindauður."