Alþýðublaðið - 02.10.1926, Blaðsíða 5
ALEÝÐUBLAÐIÐ
yUVAMVUUW
Þvottastell frá 9,75.
Leirkrukkur frá 1,15.
Boliapör frá 0,50.
Diskar frá 0;40.
Matar- og Kaffi-stell,
mikið úrval, afar-
ódýr.
Húsvigtir.
Þvottabalar frá 2,90.
Kolakörfur frá 6,50.
Beziu iimkaupiii
gerið þér í
Hafnarstr. 10 og 12.
Margar tegundir aí
bafflarúmnm.
niirheli léreft.
Sængiirdúkar.
Flinr ag dnnn.
heldur st. „íþaka“ nr. 194 sunnud.
3. okt. kl. 8V2 í Templarahúsinu.
Kennaraskóla- og Samvinnuskóla-
neniendum er boðið á íundinn, svo
og öðrum, meðan húsrúm leyfir.
Góðir ræðumenn.
Nefndin.
Margar tegundir af fallegum postu-
línsbollapörum seljastmeð gjafverði
Hús jafnan til sölu. Hús tekin í
umboðssölu. Kaupendur að húsum
oft til taks. Helgi Sveinsson, Aðal-
stræti 11. Heima kl. 11—1 og 6—8.
KOitiið ©g litið á isýju gerð"
irnar, sem komn með Lag-
arfossi síðast. — Úrvalið hefir
aldiei fyrr verið jafn-fjölbreytt.
¥erðið er lágt. — Panelpappi,
Maskínupappi, Strigi.
Máking:
Zinkhvíta, blýhvíta, fernisolía, jap-
anlakk, terpentína, purkefni 0. fl.
Löguð málning, búin til daglega,
að eins bezta efni not^ð.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B.
Simi 830. Sími 830.
Gengið frá Klapparstig.
30°(o
gefum við nú af öllum
kápuefnum. Drengjafata-
efnum og nokkru af kjóla-
efnum.
Alfa, Eaaikasfræti 14.
Alþýðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttirl Auglýsið
pví i Alpýðublaðlnu.
Einnr skáiáglam: Húsið. við Norðurú.
¥1. KAFLi.
Sðgulok.
Það er venja í Reykjavík að taka Vestur-
islendingum með fettum og brettum, af pví
að inenn halda'að peir séu milljónamenn og
það ef til vill á dollaravísu.
En Goodmann Johnson var íslenzkum
stjórnarvöldum enginn aufúsugestur í þetta
sinn. Að vísu settu þau upp sparisvipinn,
þegar Steingrímur hæstaréttarmálaflutnings-
maður talaði við þau, og létust vera Johnson
eilíflega þakklát fyrir að hafa komið upp
þessu vandamáli. En þau pössuðu sig að
láta sem minst ýskra í tugthúshurðinni, þeg-
ar hún var opnuð fyrir Þorsteini, svo að það
var varla farið að kvisast um bæinn, þegar
hann leysti landfestar.
En til að halda uppi virðingunni fyrir
yfirvöldunum várð Gunnlaugur sýslumaður
Elentínusson fálkariddari sama daginn og
Þorsteinn var látinn laus.
Hið opinbera greiddi Þorsteini í kyrþey
10 000 krónur til þess „að vera laust viðþessa
bölvaða rellu“, eins og það var orðað við
Steingrím hæstaréttarmálaflutningsmann.
Hið nýja skip Eimskipafélagsins, „Skóga-
foss“, var að fara.
Uppi á þilfarinu stóð Goodmann Johnson,
en á hafnarkampinum í mannþyrpingunni
Gunnlaugur sýslumaður og fálkariddari El-
entínusson.
„Ég óska yður tii hamingju með, að það
er búið að breiða yfir gatið yðar, sýslumað-
ur!“ kallaði Johnson niður.
Sýsiumaðurinn stokkroðnaði.
„Ég á auðvitað við hnappagatið," bætti
Johnson við.
Þegar skipið var að sigla burt, stóð Good-
mann Johnson aftur í skut og leit til lands.
Honum flaug í hug, að það hefði ekki verið
svo ósmellið að setjast að á Islandi og
moka þar flórinn á amerískan hátt, og hann
hló dátt að þeirri tilhugsun.
En frammi í stafni stóðu Þorsíeinn og
Guðrún og héldust í hendur. Þau litu ekki
aftur fyrir sig til lands, heldur út á sjóinn
— fram undan sér í áttina tii nýja landsins.
ENDIR.
leynilögreglusagan íslenzka, eftir
Einar skálaglam kemur bráðum út.
Gerist áskrifendur á afgr. Alþýöubi.
\