Alþýðublaðið - 13.10.1926, Blaðsíða 5
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
%ear?
ELEPHANT
CIGARETTES
DV* Ljúffengar og kaldar. "IPl
Fást alls staðar.
THOMAS BEAR & SONS, LTD.
LONDON.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
■i
Leiktélagj ReykjjavíkMr.
Spanskf lugan
verður leikin i Iðnó fimtudaginn 14. pessa mánaðar
Aðgönguiniðar seldir í Iðnó í dag frá kl. 4—7 og á morgun frá 10—12
og eftir kl. 2.
ilTlf. Menn eru beðnir að koma stundvíslega, jiví að húsinu verður
lokað, um leið leikurinn hefst.
Slml 12. Slmi 12*
| EIMSKIPAFJELAG |
JHi ISLANDS BiMÉ
fer héðan álaugardag, 16.
okt., til Breflands og
HamboFgar.
Hjálparstöð hjúkrunarfélagsins
„Líknar“ er opin:
Mánudaga.......... kl. 11 — 12 í. h
Þriðjudaga........— 5 — 6 e. -
Miðvikudaga.......— 3 — 4 - -
Föstudaga.........— 5-6--
Laugardaga........— 3 — 4 - -
áfram. Hefir álnigi séra Sigirvggs
(diðiaugssonar fyrir sk'álanu.n og
Bjarnar Guömundssorar, Sam.verka-
mBnns lians, borið æskilega ávexti.
Afarfjölmennur fundur kennara
við barnaskólann hér hefir samþykt
áskoruntil hlutaöeigundi stjórnarvalda
'um að ílýia sem mest, að unt er,
byggingu hins nýja barnnskóláhúss.
Alpýðublaðið
er sex síður í dag.
Vesallegt hljóð
er í síðas!a „Verði ‘ íhaldsstjórn-
arinnar. Hann grátbiður kjósendur
úr andstöðuflokkum hennar að gefa
íhaldsflokknuni eftir þingsætið, sein
landkjörið á að standa um. Hann
hefir- enga von um það án hjálpar
þeirra, en sér fram á fall síjóruar-
innar og ósigur íhaldsflokksins.
Esperanto
eykst nú og útbreiðist víða um
heinr. Sérstaklega á það fylgi að
i'agna meöal jafnaðurmanna. Hafa
þeir með sér félágsSkap og héldu
mikið þing austur í Moskva fyrir
skömmu. Gefa þeir út blöð og tíma-
rit á Esperanto. Ýmis jafnaðar-
mannablöð hafa og að jafnaði sér-
stakan Esperanto-dálk, t. d. „Daily
Herald‘‘.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
ónægður að sitja heillaður á þessa lund.
„Af hverju voruð þér að gráta?“ spurði
röcldin að lokum.
Ég svaraði hikandi: „Ég held, að það
iiafi verið smánin.“
„Er jr.ð eitthvaö, sem þér hafið gert?“
„Nei; það var jiað, senr gert var við mig.“
„En hvernig getur nokkur fundið ti1 smán-
ar fyrir verk annars m-anns ?“
Ég skildi, við hvað hann átti, og ég fann
ekki til smánar lengur.
G.esturinn mælti að nýju. „Skrílmúgur,"
sagði hann, „er blindur hlutur, verri en
vitfirring. Það er dýrið í manninum, sem ber
drotíinn sinn ofuriiði.“
Ég hugsaði með sjálfum mér: Hvernig
veit hann, hvað komið liefir fyrir? En þá
datt mér í hug: Ef til vili hefir hann séð,
þegar þeir ráku mi'g inn í kirkjuna! Og alt
í einu fann ég'tii einkennilegrar lönguníar
tii þess að afsaka jressa drengi í hermanntP
búningi. „Vér áttum í hræðilegum orrustum,"
sagði ég, „og þér vitið, hvernig stríðin eru,
- hvernig þau fara með sáiir mannanna, á
ég við.“
„Já,“ sagði gesturinn; „ég yeit það alt of
vel.“
Ég hafði ætlað mér að skýra þetta alt fyrir
iionum með múginn. En ég varð aö hætta
við það. Hvernig át:i ég að láta honum skilj-
I
ast þetta með kvikmyndasýningar, þýzka
samkeppni og atvinnulausa uppgjafaher-
menn? Það varð þögn, en þá spurði hann:
„Getið þér staðið upp?“
Ég reyndi það og fann, að ég gat það.
Ég þreifaði á kjálkanum og fann til sárs-
auka, en það var eins og hann væri á ein-
hvern hátt utan við sjálfan mig. Ég gat horft
stöðugt og greint vel. Það var einungis
tvent, sem eitthvað var bogið við að þ/í,
er mér fanst; i fyrsta lagi var þessi gestur
við hlið mér, og í öðru lagi var gatiö i
glugganum, þar sem ég hafði séð hann
standa svo marga sunnudagsmorgna!
„Ætlið þér að fara út núna?“ spurði hann.
Ég hikaði við að svara, og þá bætti hann
kurteislega við: „Þér vilduð kann ske lofa
mér að verða samferða?“
Þetta var sannarlega furðuleg uppástung i!
Búningur hans, síða hárið — það var hitt og
annað í fari hans, sem ekki átti sem bezt
við á Breiðgötu klukkan fimm eftir hádegi!
En livað átti ég að segja? Það hefði verið
ökurteislegt að leiða athygli að sérkennum
hans. Alt, seln ég gat gert, var að stnm:;:
„Ég hélt, að þér heyrðuð kirkjunni til.“
„Jæja, geri ég það?“ svaraði liann, og vur
vaíi í svipnum. „Ég er ekki viss um það.
Ég hefi verið að spyrja sjálfan ntig að því.
Er víst, að nokkur not séu að mér hér? Er
ekki meira gagn að mér úti i heiminumV"