Føringatíðindi - 01.09.1891, Blaðsíða 2

Tann saman komandi peningurin verður
settur fastur fyri aldur og allar ævur, men
renturnar skullu verða til okkurt gagnligt
endamál, soleiðis sum brúðarparið á teirra
hogtíðsđegi vil finna fyri gott.
Amtmaður okkara, sum er biðin at
taka sær av innsamlingini í Forjum, hevur
nú fingið góðar menn á bygd og her í
staðnum til at taka imóti gávunum.
Tað er væntandi, at nógv kemur saman
úr óllum ríkinum og tað er hopandi, at
Fóringar ikki verða aftastir, men geva sin
part, hvór eftir sínum evni.
Tórsliavn, t. I. septembir 1891.
Lógtingið hevur í ár nógvar sakir at
starvast við og er tað tí væntandi at ting-
tíðin eisini verður long.
Ein tann størsta lógin, ið fyri hevur
verið, er komin frá ríkisstýrilsinum og við-
kemur ymsum skattum í Fórjum.
Hendan lógin er býtt í tríggjar partar
(táttir). Fyrsti parturin sigur, at tollur
skal gjaldast av óllum »sterkum« drekka,
sum fórt verður til Fórjar, soleiðis: 1) vín,
í stórum ílátum 15 oyrur fyri pottin, í
smáum ílátum 15 oyrur fyri 3 peglar;
2) brennivín og vínandi (sprit): 8° og
veikari i^oyrur fyri pottin, sterkari til 120
25 oyrur fyri pottin og tað sterkasta oman-
fyri 12° (sprit) 35 oyrur fyri pottin; 3) ól
5 oyrur fyri pottin. Tollurin fer i ríkis-
kassan. Annar parturin sigur, at tann
peningur (»lestaavgift<), sum skip, ið koma
til Fórjar, nú muga gjalda, skal detta
burtur. Triði parturin sigur, at fiska-
tíggind skal detta burtur í Fórjum; men
so skal ríkiskassin gjalda til Norðoyar
prestagjald 1114 kr., Eysturoyar prestagjald
1567 kr., Suðurstreymoyar prestagjald
447 kr., Norðstreymoyar prestagjald 487 kr.,
Vága prestagjald 734 kr., Sandoyar presta-
gjald 280 kr. og Suðroyar prestagjald 707 kr.;
tilsamans 5336 kr., sum í hvórjum presta-
gjaldi býtast í helvt millum prest og kirkjur.
— Somiklar pengar setti l.ógtingið i 1887
tíggindina til at hava givið prestum og
kirkjum og var tað roknað eftir tí, sum
kirkjunar hóvdu fingið i 30 ár (1855—1884).
Tann fimmannanevndin, sum skuldi granska
hetta lógútkastið, býttist sundur, størri
parturin vildi einkið broyta, men minni
parturin (báðir tingmenninir úr Suðroy)
vildu l)ro}rta triða partin, so at ríkiskassin
skuldi geva tilsaman 5800 kr., sum skuldu
býtast ímillum prestagjóldini eftir fólkatali
soleiðis: Norðoya prestagjald 686 kr.,
Eysturoya prestagjald 1346 kr., Suður-
streymoya prestagjald 898 kr., Norður-
streymoya prestagjald 718 kr., Vága
prestagjald 584 kr., Sandoya prestagjald
444 kr. og Suðroya prestagjald 1124 kr.
Herav reistist mikið stríð á tingi. tí nú
fingu prestar og kirkjur í Norðoyum,
Eysturoy og Vágum, nógv minni enn fyrr.
So vildu Suðringanir, at prestagjalds nevnd-
inar skuldu heinta av skattamonnum í
Norðoyum 409 kr., í Eysturoy 314 kr. og i
Vágum 304 kr. aftur at til teirra prestar
og kirkjur. Ein tingmaður úr Havn vildi
hava prestapeningin, 2900 kr., býttan javnt
millum prestanar og kirkjupeningin, 2900
kr., býttan so, at tær stóru sókninar fingu
nakað meira enn tær smærru: Norðoya
kirkjur 425 kr., Eysturoya kirkjur 625 kr.,
Suðurstreymoya kirkjur 337‘/2 kr., Norður-
streymoya kirkjur 412V2 kr., Vága kirkjur
325 kr., Sandoya kirkjur 250 kr. og Suðr-
oya kirkjur 525 kr. — Nú leygardagin ið
var, vóru alla broytingarnar feldar og lógin
viðtikin, sum hon kom inn i tingið; tó var
tað skoytt upp í, at teir, sum úr F'órjum
fóra brennivín til onnur lond, kunnu fáa
tollin aftur rindaðan.
So hevur ríkisstýrilsið lagt framrn í
tingið útkóst til lógir um seljing av
prestagórðum, um styrk til kongs-
bóndur, sum bóta garðar ella hús o. fl.;
men hesar lógir eru ikki enn komnar til
avger í tinginum. Ráðgevarin hevði skrivað
til amtmannin, um at fáa lógtingstíðindini
stórri enn tey hava verið hesi seinastu
árini, so at har eisini \erður sagt frá tí.
sum talað verður á tingi. Ti er nú ein
maður settur at skriva tað, sum talað
verður í ár; men tingið hevur skrivað til
ráðgevarin, at tað ikki kann lova, at gera
hetta hvórt ár, uttan tað fær peningahjálp
til tess.
Tingið hevur biðið um pening til skúla
á Toftum og sethús til skúlalærarin í Gótu.
Suðringar hóvdu upp aftur í ár biðið
um at náa at velja fleiri tingmenn; men
tann sakin var eisini feld hesa ferðina.
Tingmenninir úr Suðroy vildu, sum vituligt
var, verja hesa sak; men vóru tó ikki
samsintir. Annar vildi hava 20 valdar
tingmenn og fýra av teimum úr Suðroy,
hin vildi ikki hava meiri enn 16 valdar
tingmenn: 2 úr Norðoyum, 4 úr Eysturoy,
2 úr Norðurstreymoy, 4 úr Suðurstreymoy,
1 úr Vágum, 1 úr Sanđoy og 3 úr Suðroy.
Eitt annað bónarbræv var úr Suðroy
um at fólk hagani ikki skullu noyðast til
at móta hjá skrivarinum í Havn. Hettar
er avgjórt at senda til ráðgevarin.
Skrivarin hevur biðið um at fáa ting-
stovuna stórri, so at hann har kan fáa eina
minni stovu til at halda ting og hoyra
vítnir og sekaði fólk í; og heldur hann, at
Tógtingið eisini kundu haft góða nyttu av
einari sovorðnari stovu, ella tveimum. Hattar
halda tingmenn við; men teir halda tað