Føringatíðindi - 21.01.1897, Blaðsíða 3

hugsa sær um at sleppa burtur úr felaginum,
tí tey flestu vilja væl verða tald sum limir,
ið í felaginum eru.
Eg gangi ikki frá, at tann gamli mátin
er líka so lættur at læra, sum broytingin;
og um hann skuldi verið ringari at lært,
so hevur hann tó so nógv fram um hin,
at tað væl loysur seg at brúka eitt sindur
longrí tíð til hann.
Mikið møguligt, at fjøidin av Føringum
ikki leggja lag í, kvussu málið verður
skrivað, so av tí grund var tað ikki neyð-
ugt at fáa broytingina; tó havi eg hoyrt
fleiri sagt, at teimum dámdi betur at sami
skrivumátin varð brúktur, men ongan, sum
hevur inskt broytingina.
At tað kemur nógv ann uppá tann,
sum skrivar, antin tað verður væl edla
idla, er jú sjálvsagt. Men í einum máii,
sum Føriskt, sum gjøgnum so langar tíðir
hevur ligið í órøkt, ofta koma orð, goð
Førisk orð, sum nógv ikki kenna, er so
vituligt, helst tá ið kennskapurin til okkara
gomlu kvæðir so nógv er burturdeyður,
sum nú. Har haldi eg at vit skulu leita
ettir teimum orðum, ið nítast, og ikki í tí
máli, sum »gatudreingirnir« í Køpinhavn
brúka. Heldur S. O. kannske, at hansara
grein í nr. 23 er dømi uppá gott Føriskt?
í so fadl vildi eg gjarna spurt okkara góðu
.málmenn, antin s>óeffið«, »perutvætl« o. fl. o.
eru góð førisk orð. Eg havi ikki funnið
tey í orðsamlingini í »Færøsk Anthologi«,
men harfiri kunna tey vera førisk, tí vit
eiga tó fleíri orð enn harí standa.
Kvussu skipanin í skúlunum skal vera,
vil eg ikki hesu ferð skrivað nakað um,
eg lati A. Guttormsen svara S. Olsen attur
heruppá.
M. Winther.
»Inn komu boð firi skrivarin Kock. at
..........bardist við einrokk«, og gamlar
søgur greiða frá einum spanskum riddara,
sum slerdist við vindmillur. Nakað lík-
nandi hendur á okkara døgum. S. Olsen
er nú her í blaðnum búgvin út at berjast
við meg, ein skúlađrong úr ingsta klassa,
tað kann nærum líknast við stríðið midlum
riddarin og vinđmillurnar, og' tá ið »Før-
ingatíðindi« kemur út midlum manna, koma
ivaleyst nógv at teinkja uppá boðini, ið
borin vóru inn firi Kock á sinni um
mannin, ið bardist við rokkin. Ein kátur
piltur gekk eisini nú ein dagin og kvæð;
»Inn komu boð firi Danmarks kong, ,S.
Olsen berjist við ein skúladrong‘.« Um eg,
neyðardirið mítt, ímóti S. Olsen ikki eri
annað enn ein skinklandí rokkur, so vil eg
tó stikla firi fóti hanns eina ferð enn, tó
at eg veit, at tað er ein »físisk ómøgulig-
heit« at fáa skil á hann.
Eg havi ettir S. O.s orðum leitað
»Føringat.« ígjøgnum og ikki funnið nakað,
sum er 10 ferðir verri enn grein hansara í
nr. 23. »Skrøggarin« og eitt lítið petti »um
Rom« er einasta sum kemur nær — tað
er g ferðir verri.
Eftirsum eg veit at flest ødl, ið »Før-
ingatíðindi« lesa, hava tvey eygur og S. O.
ikki bríggjar seg um, at lesarnir kasta
meiri enn »eitt« eyga i grein mína i nr. 24,
biði eg um at gott fólk vil kasta hitt eyga
í grein hansara í nr. 23, so kunnu tey vita,
kví »rokkurin« helt á mannin uppá tann
mátan, sum hann gjørdi tað.
S. O. vil hava meg at vera ímóti
»broytingini« — tað er ikki til. Eg havi
strevað firi henni, og ettirsum eg veit, at
S. O. mistrír mær, skal eg lata tveir skila-
menn tala. Higg og síggj.
»At drongurin ísakur, g-ára gamalur,
sum gongur í ingsta klassa her á skúl-
anum, er broytingavínur við lív og sál,
og at hann hevur virkað ómetuliga nógv
firi »broyting« her á plássinum tora vit
at vitna.
Joen Joensen. S. P. Jacobsen.«
Er S. O. mentur at dríva tveir slíkar
menn til lign, skal hann hava loyvi at
kadla meg »Mass«.
Eg haldi fast við tað, eg skrivaN í nr.
24 i fjør, eisini við undiruppskot til S.
Olsens »skúlaplan«. Firi at uppskotið skal
vera meiri greitt, skal eg leggja atturat, at
frágreiðing um »kvar dampmaskinan er
funnin« skal nevnast »físikk«, og um kvør
ið hevur »krógva« eđla goymt »elektricitet«
skal nevnast »religión«. Nú hopi eg S. O.
heldur nógv av mær og mínum undir-
uppskoti.
S. O. sigur at eg gálvi ettir sær —.
Tað verður altíð at versna. Tá ið »rokk-
urin« fær bæði høgg og slag, so fer hann
av lagi og gálvar altíð verri og verri.
S. O. kadlar meg eisini firi »ræðuskít«.
Eg svari honum sum maðurin segði í
komediuni á sinni: »sigur tú ræðuskítur
................? «
Ein landsbigda-skúladrongur
úr ingsta klassa.
Bráðasótt. sínist at vera sjaldsom í
vetur. Firistøðumenninir við bakteriu-
granskningsanstaltina á landbrúksháskúla-
num í Kjøpinhavn inskja sær nírur og
vinstur av bráðasótta seyði í akt at gera
harav góða innpotingsvetsku til at firi-
birgja bráðasótt. R. Effersø er biðin at
verða teimum úti firi tilfari úr Førjum, og
nógvir stórir seyðaeigara hava lovað at
senda tilfar, tá ið nakað fekkst; men einki
er komið enn, meir enn einans vinstur