Føringatíðindi - 17.06.1897, Blaðsíða 3

at trúgva. Hevði »ð« eisini verið burtur
kastað í broytingini, so kundi tað heldur
verið ein lítil rímuligheit í ti.
Ið kvussu er, so hevur tó tað Hammers-
haimbska skrivingarlagið eitt stórt framtrin
firi broytingina, og tað er tað, at í tí lag-
num er størstur parturin prentaður av tí,
sum er útkomið uppá Førjamál. Tann díra
og mikla bókin »Færøsk Anthologi«, sum
bl. a. inniheldur eina orðabók ivur so nær
sum ødl føroysk orð, er eisini prentað í
hesum lagnum, so eg kann ikki annað
siggja, enn at tað vil vera nakað vágiligt
nú alt ísenn at velta alt hettar um kodl við
at filgja broytingini, tó eg má siga, at eg
væntaði ikki broytingina at fara at vera
so lempiliga. sum hon nú er.
Firi mær stenđur »broyting« edla »ikki-
broyting« langt frá sum fremsta mið firi
Føringafelag. Men skil má tó koma á tí,
áðrenn langt umlíður; tí okkara vónir eru
ikki so góðar, at vit tola at missa nógvar
av okkara bestu monnum úr felagnum, kvat
eg frigti firi vil bliva filgjan. Edla skulu
vit kanska fáa tvey eđla trí feløg. sum so
kvørt skal liggja í heimaklanđri við annað,
øðrum til fragd og okkum til skomm?
At hetta stríðið um skrivingarlagið nógv
hevur tarnað Føringafelag, er eingin iving
um; og at nógv góð verk, sum felagið av
røttum átti at haft íbirt, nú liggja køvd
undir klandrinum, er heldur ikki so skeivt
sagt. Eru vit ungir og moyrir, fáir og
mjáir, tá ið vit adlir halda um ein tátt og
adlir tuga sama vegin, verri má fara at
ganga, fer kvør at skrikkja móti øðrum;
tá kvíi eg, at vit kvetta táttin av um tvøra.
Kvør mann tá fara at spíssa hann saman
attur? S. M. Z.
»Gomul vevkona« hevur í »Føringat.«
skrivað um nakrar húgvur, sum sigast at
vera komnar úr Kirkjubø. Kvussu skila-
góð hon er, dømi ein og kvør ettir tí, hon
hevur skrivað.
Eg vil fegin sleppa til at siga nøkur
orð um hesar Kirkjubøhúgvur. Framman
undan má eg spirja: Kvi hevur eingin
vevkona í bløðunum tikið til orða ímóti
mangum svikars toyi, handilsmenn hava
ført til lanđið, edla mongum óvanda verki,
sum bæði í tilfari og handaverki eru nógv,
nógv vánaligari enn Kirkjubøhúgvurnar?
Ivaleyst hevur »vevkonuni« ligið mest á
hjarta at gera seg inn á Jóanes bónda, og
tí er ikki at undrast ivir, um hon sær eitt
sinđur skeivt. Liturin á Kirkjubøhúgvunum
kann við tíðini blikna, sum alt tað, ið lit
hevur, men ikki sínast tær at »kasta«; tí
mann tað helst vera av gadli tann illgrøni
liturin, sum hevur giklað seg firi vevkonuni,
og tað korkalitaða mann vera avglansurin
av hennara egna anliti, tá ið hon hugsar
um bóndan. Firi at siga álvara, so kann
ein og kvør, sum roynur hesar húgvur, fáa
at síggja, at liturin ikki er so vánaligur,
sum vevkonan sigur, ei heldur er slíkt óskil
í spølingini, tó í summum av teimum er
onnur kvør av teimum reyðu strikunum
smøl og onnur kvør breið, tó so at fjóðra
kvør er breiðast.
»So mangt er tikkið, sum maðurin«;
og so eru eisini tey til, sum vilja keypa
slíkar húgvur, sum »vevkonan« lastar. Er
hon sjálv so køn, tá sendi hon sínar húgvur
at selja, so verða tær ivaleyst keyptar fram
firi hinar. Tá ið bóndin tekur so nógv
firi sina varu, sum fáast kann, so er hann
ikki harí frálíkur øðrum monnum. Ti haldi
eg tað vera óhent at seta last uppá hann
firi veving edla spunað — hann hevur nóg
mikið stríð av Kirkjubøgarði við sínum
ringu vónum; og hann er bæði av høgum
og lágum so mikið bitin í bak, at ikki er
til at undrast ivir, um honum trítur hjálp til
at virka sína udl her í landinum.
Brita.
FRÁ ÚTI.ONDUM.
— Deyður er firr veranđi doktari S. An-
dersen. Hann var vitugur maður og hjarta-
góður, royndi í mangar mátar at stiðja
framburð og fólkaligt samanhald. »Suðr-
oya sjálvhjálpsforeining« fekk hann ( lag
o. a. m. Móti teimum fátæku, sum heitti á
hann, var hann beinasamur og ongantíð
kradđutur.
— Úr íslandi eru komin tíðindir, at
fiskiskip hava fingið frágerða veiðu.
— 23. Mai útnevndi kongur okkara nítt
ministerium : Hørring, firsti ministari (kon-
sejlspræsident); Bardenfleth , innanríkis-
ministari; Rump, justitsministari; A.
Hage, lanđbrúksministari; Styhr (biskup-
urin), kirkju- og undirvísningsministari;
Tuxen, kríksministari; Ravn, marinumini-
stari og uttanríksministari firi first.
— Frá Grikklandi frættist at stillstandur
var, men tó ikki komið til avgerð um
varandi frið.
— Úr Armenialandi frættist, at Turk-
arnir fara harðliga fram ímóti teimum
kristnu, leggja órímuligar skattir á teir,
stjala teir út av ørmundarhúsi, lata teir
ongan rætt fáa, um sakleysir menn verða
settir fastir, og kvinnurnar verða voldtiknar,
og smábødn kruvd livandi.
Tíðindir ur Førjum. Torvterrin má
kadlast skikkiliga goður, tó hevur nú eitt
skifti verið gróðraveður víða kvar. At