Alþýðublaðið - 20.10.1926, Side 1

af iUpýOanpkl
] 926.
Miðvikudaginn 20. október.
.244 tölubiuð.
Khöfn, FB., 19. okt.
Þjóðaratkvæðagreiðslan am
áfeugisbaimið í Noregi. Bann-
raenn eru í meiri kíuta, jfótt
andbaniiingar virðist liaía lagt
sig mjög írain.
Frá Osló er sjmað, að þjóðar-
atkvæðagreiðslan í áfengisbanns-
máijnu hafi farið fram í gær.
Talningu atkvæða er enn ekki
lokið, en pegar er komið. í Ijós, að
fylgi andbanninga hefir aukist
mikið, síöan þjóöaratkvæði fór
fram 1919. Þegar þetta er símað,
ba a lim 149 000 atkvæði verið
taiin, og.af pem eru 232 000 með-
atkvæði meö banninu, en mótat-
kvæðin 208 000. /Ukvraöi, ssm
grsidd voru í Ostó og einnig úr.
ýmsum sveitakjördæmum, hafa
enn ekki verið taiin.
Khöfn, FB„ 20. okt.
Rikisráðstðfna Bretavelclis.
Frá Lundúnum er símað, aö
pangað séu konntir á rikisráð-
stefnu aiiir stjórnarforsexar. Breta-
veidis. Ráðstefnan hófst 18. þ.
ro., og verða aðaiiega ræfld á
henni.hin merkustu mái, er snerta
afstöðu nýlendnanna íii Englands.
Jénas Snstláissiii mwéít
pá, siBin |í alvaf& aieð
(Einkaskeyti tii Aiþýðublaðsins.)
Akureyri, 19. okt.
I „Verkamahninum" síðasta segir
Jónas Kristjánsson, Sauðárkróki,
(efsti tnaður á landkjörslista 1-
haldsins) um þá þingmeim, sem
greiddu atkvæöi móti Spónár-
samningnum: „Enginn skvkli ætla,-
að þessir menn hafi unnið templ-
arareglunni meira gagn en hinir,
sem greiddu atkvæði með Spán-
arsámningnum. Mér liggur við að

ELEP
1
♦
CIGÁRETTES

WF LJáSSöisgíEg' ©ff kaMaff.V’ŒKi
Fásí alls stáðai'.
THOMAS BEAR. & SONS, LTD.
LONÐON.
♦
♦
♦
♦
♦
Munið. eitir fnndinum í kvöld kl. 8 1 Bárunni.
segja, að þeir, sem greiddu at-
kvæði gegn samningnum, hafi
gert það J skjóli ábyrgðarleys-
isins og hræsninnar.“;
Pessi ummæii dænia sig sjálf
og höfund þeirra. Allar skýring-
ar eru óþarfar um aivöru hans í
bannmálinu. eftir þetta.
;‘¥eiis Mjrflas*a
Ég kom niður í barnaskóla og
sá hóp af litium telpmn klæða sig
eítir bað.
Þú, sem reynir að biekkja með
því að segja, að hér séu ailir
jafnir! Þú he-fðir átt að vera rneð
ráér.
Ég nám fyrst staðar hjá Hönnu
iitlu, og ég; dáðist að, hvað f/itin
hennar voru hlý og vönduð; hver
flíkin annari íegurri og skjólbetri.
Og bezt voru þó lUanyfirfötiu,
þykk kápa með skinnkraga og
fóðraöar skóhliiar langt upp á
ieggi.
„Sæl er sú móðir,“ hugsaði ég,
„sem getur varið barn sitt svo
vel fyrir vetrarkuldanum."
En í einu horninu var (iunna
litla að klæða sig í rifna og
óhreina leppa. Engin skjölflik,
hvorki yzt né inst, og á fot-
unum ónýtir baðmullarsokkar og
bíauíir strigaskór.
Ég le'it í kring utn mig, og alls
staðar hlasti viÓ þessi hræðilegi
mismunur. Hérna prúðbúin smá-
telpa' og þarna önnur klædd i
tötra.
„Sá, sem hefir tvo kyrtla, skiíti
á ínilli sin og þess, sem engan
, iieíii', og sá, sem matföng hefir,
iari eins að,“ sagði spárnaðurinn.
En hann meinti áreiðanlega ekki,
að menn æt;u cinu sinni á ári eða
oftar að tina sanian hálfslitin föt
og kasta í þá, sem naktir eru.
Nei; - - „skifta", sagði han-n.
Það var jöfmi'öur, sem hann
krafðist. Allir eiga jafnan fétt á
hlýjum og skjölgóðum klæðum.
Það er luyliiiegt ranglæti, að
nokkur inóðir skua þurfa að gráta
yfir klæðiausu barni slnu, en aðr-
ar haii ofgnægð góðra faía.
Vinur mihni Þú átt ef tii vill
hvorki kýrtla né mat til að skifta.
En ef þú hefir kösningafrétí, þá
notaðu hann á laugardagihn.
Notaðu hann í þarlir göíugs mál-
efnis.
Gu'ð blessi jafnaðarstefnuna’
R.