Føringatíðindi - 15.07.1900, Blaðsíða 3

tann đag í dag. í fyrstuni ræddist eg
hesar kropparnar, seinri tókti mær synd í
teimum, síðani havi eg flent at teimum, at
teir tó skulu vera so greyta-dummir, av
fríum vilja at forsaka »ta góðu lamba-
steikinac, sum Vilh. Beck, hin rodni, lovar
okkum rætttrúgvandi, bert fyri at teir kundu
sleppa at teinkja frítt! Eg lovaði mær
sjálvum, at fyrr enn eg skuldi snáva so
mikið sum eitt einasta fótatrakk útav tí ein-
astu røttu tanka-gøtuni fyrr skuldi eg heilt
lata vera at teinkja. Tað lyfti havi eg
hildið, men gakk —
Nú skrivar Sandoyar prestur: >For
øvrigt findes her vist ikke andre Fritæn-
kere end saadanne, der af godeGrundeer
fri for at tænke.c Harrin hjálpi mær,
havi eg sæð sovorðið! Nú havi eg í so
mong ár barst við tað sindri av teinki-
evni, sum er í knokki mínum, eg havi sagt
sum Olav Jákup á sinni: >Hvat skulu allir
hesir tankarnir til!«, eg havi skýggjað
bøkur og bløð sum pestin, og nú — Til
onga nyttu, hann sjálvur! Her eru ikki
aðrir fríteinkjarir enn sovorðnir, sum av
góðum grundum einki teinkja. Altso:
Líka væl eg sum ein annar!
Nei, fá mær nú mínar himmalbláu
buksir!
Kristin.
Mangt og hvat
°g
eítt og annað.
í norðasta China hevði fólkið fingið
lov til at koma saman til at kvøða og
trampa runt um gólvið í einari vissari stovu,
men tað var undir teimum treytum, at har
skuldi ikki vera drukkið fólk uppi í. Ein
maður var í døpurhuga um, hvat íð meintist
við at vera >drukkinc, hann fór tí at spyrja
mandarinin, sum hevði verið har úti í
høvuðsborgini KF-PIN-. Svarið var, at tá
íð maðurin kundi ganga leysur fram eftir
einum beinki, sum var tvær reisur so breiður
sum ein rokkabonkur, so roknaðist hann
ikki at vera đrukkin. Hetta dámdi bygda-
monnunum væl, tí teir vóru góðir bakka-
menn og kundu væl bera ein pott av rís-
løg unđir stúkubulinum fyri uttan at stikla
út av einari meðal brík.
Rukkuta.
FRÁ ÚTLONDUM.
Úr íslandi frættist um kulda og ill-
veður og vánaligan fiskiskap á eystur-
landinum. Guvuskipið »Moss« er upp-
brunnið uttanfyri Reykjavík. »Heimdal«
hevur tikið nógd av trawlarum.
Transvaalsbardagin sigist bæði í ein-
gilskum og øðrum bløðum at vera komin
nær at enda. Allir skila menn eru tó ikki
á einum ljóði í hesum. Av Eingilskmonnúm
er i júni mánaði dripið og sært stívliga so
nógv sum í teim undanfamu mánaðunum
og sjúkligheitin í eingilska krígsherinum
er heldur í tiltakandi. Fyri uttan teir 700
fyrr umnevndu hava Boarnir i somu viku
kringrent og fangað fleiri hundrað av
skotska herliðinum í Oranjeríkinum, sum
ikki enn er gjørliga greitt frá. Tann part-
urin av jarnbreytini, íð uppbrotin var í
sama viðfangi, sigist í eingilskum bløðum
at vera gjørdur aftur uppá 2 vikur, og tað
var í efstu stunđ, tí ein partur av eingilska
herliðinum har norðanfyri hevði longu mat-
neyð og mátti í fleiri dagar liva við fjórð-
ingi av meðal dagsverði. O. u. 7000 Bo-
arir við nógvum tilfari sigast at 'nava tikið
støðu í fjøllunum eystast í Oranjeríkinum.
Stórur partur av eingilska herinum hevur
síðan hvitusunni roynt at draga seg saman
um hesar Boarnar, og næsthægsti her-
høvdingin Kitschener er settur til at fremja
hetta verk, tó er ikki enn frætt um nakra
skarpskering, sum hevur verið til sømdir
fyri eingilskmenninar. Yvirmaðurin Roberts
er enn í Prætoria við stórum parti av her-
inum, men ein partur og tað mest av hest-
fólki er farin eystureftir aftan á høvuðs-
herin hjá Boarnum. Har hevur yvirhøvđingi
Botha stundum bjóðað til mótstøðu og hend-
inga ferð herjað á, tá íð kansur hevur
verið, men yvir høvur drigið seg eystur
eftir við monnum sínum, sum sigast at vera
ikki fleir enn o. u. 10 túsund. Kriiger er
ikki enn farin eystur til nýggja høvuðs-
staðin, Lydenburg, men er steðgaður mitt-
vegis og hevur sær høgliga skrivustovu í
vogni á jarnbreytini. Eingilskmenninir
hava nú veldi í sunnasta parti av Trans-
vaal og seta inn embætsmenn eftir sínum
tykki, tó eru flokksmenn vfða hvar, sum
gera teim óhapp, bróta jarnbreytir upp
o. a. tá íð til ber.
Roberts hevur stutt eftir hvítusunnu
latið kunngera, at tá íð skaði kemur uppá
jarnbreytina í nøkrum stað, skulu næstu
Boara hús svíðast av, antin tað er kunnugt,
hvør íð skaðan gjørdi, ella ikki. Tað hevur
longu fleiri ferðir verið gjørt eftir hesum
boðum, tó hava ongatíð so nógvir skaðar
skaðar verið gjørdir sum júst nú hesansíðstu
vikurnar. Boarnir tykjast at argast av
slíkum órætti. Eisini argast teir av, at
ófriðamaðurin Jameson, sum í 1894 ætlaði
at inntaka Prætoria, hevur stillað seg til
riksdagsmann fyri Kimberley. —
550 kríggsmenn era nýliga innskipaðir
í Einglandi at fara til Trannsvaal, og siga