Føringatíðindi - 06.09.1900, Blaðsíða 2

javnlíkast við Danmark, tað fora viður-
skiftini fyri, men longu nú kunnu Dansk-
arnir síggja við virðing til Førjafólk, hvat
ymsum greinum av vinnuvegum okkara
viðvíkir sum t. d. fiskiskapur og handil.
Eg vildi ynskt, at studentarferðin til
Førjar skuldi drigið nógvar slíkar aftaná
sær, og eg vildi ynskt, at hendan, íð var,
má hava virkað til, at Føringar ein sum
allir lova sær sjálvum og sínum fosturlandi,
at tá íð studentar frá Danmark eina tíð
hereftir koma í flokki aftur til Førjar, teir
tá skulu undrast y vir, at landið hevur fingið
slíka framgongd. Væl er okkara land
fátækt í ymsar mátar, men um Føringar
við øllum sínum vilja og av allari megi í
fosturlandskærleika vilja løna sínum fostur-
landi sum góð børn móður síni, so er landið
ikki fátækt. Eg komi her til at minnast
eitt frálíka gott ørindi úr einum frálíka
góðum eg sjalđsama vøkrum sangi, yrktur
til studentargilđið, sum ljóðar so:
»Vor Mođer! er du fattig? Dine Sønner
om dig staar;
de lønne vil de Gaver, du dem gav i
Ungdomsaar.
De slutter om đig Kreds, og de knytter
den saa fast,
at alđrig den skal briste før den sidste
Natterast!«
Andr. Sámalsson.
Gloym ikki
at keypa bíbilsøguna, sum lærarin J. Poul-
sen hevur skrivað í føroyskum máli og
sum fæst í bókahandlinum í Havn fyri eina
krónu, væl innbundin. Eisini minnist fólkið
á, at Førja bókafelags bøkur fáast í bóka-
hanđlinum og um korta tíð eisini í ymsum
støðum á bygđ.
Tað er ósannheit, sum »Fuglaframi«
sigir um, at Føringafelag hevur sett at
blaðst. »Føringat.«s fyri mátan, blaðið er
skrivað uppá. Einans ein limur hevði hetta
uppá mál á seinasta felagsfundi og ein ella
tveir góvu honum viðhald. Tríggjir limir
kunnu neyvan einsamallir roknast fyri
Føringafelag, íð hvussu góðir menn teir
enn eru. Tað skal eisini havast í minni,
at á seinasta felagsfunđi einans um iolimir
vóru samankomnir.
Ein limur.
Føroysk forngripagoymsla.
Løgtingið hevur íár givið 50 kr. av
Førjakassanum til forngripagoymsluna. í
tí »útvalgsbetonkningi«, sum skrivaður varð
í sakini og meðan sakin kom fyri í tingi-
num úttalaði løgtingið sum meining sína,
at tað helt nógv av tankanum um at fáa
eina slíka goymslu í lag í Førjum. Tær
treytur legði løgtingið á nevnđina fyri forn-
gripagoymsluni, at hon næsta ár mátti
senda inn til tingið roknskap yvir, hvussu
peningurin var brúktur, og senda inn eitt
ivirlit yvir teir lutir, sum samlaðir vóru.
Tó at løgtingið ikki kann sigast at
hava tikið júst stórt til við at veita tilskot
til hetta málið, so hevur tað tó gjørt nakað
fyri at styðja tað. Her má ein ikki gloyma,
at tingið hevur givið peningin, 50 kr., »fyri
íár« og biðið nevndina komi aftur við frá-
greiðing næsta ár frá tí, sum avrikað er,
og hervið hevur tað jú givið vónir um, at
vit eisini eitt annað ár kunnu vænta stud-
ning, um vit hava brúk fyri peningi. íár
kundi nevndin ikki koma við nøkrum yvir-
slag yvir hvat væntanđi kundi vera at
brúka av peningi i tí árinum, sum gongur,
og løgtingið kunđi soleiðis ikki fáa upp-
lýsning um, hvussu stórt peningatilskot vit
høvdu brúk fyri. Tað er eyðvita, at eitt
slíkt mál sum hetta má hava sin størsta
studning hjá Førjafólki. Tað væntar nevndin
eisini, at Førjafólk vil fata. Vit vænta
okkum ikki so lítið av gomlum lutum nú
aftur til summars, so at nevndin kann hava
nakað nógv at vísa á, tá íð løgtingið kemur
saman aftur. 011 mugu vita, at teir gomlu
lutirnir fáa so góða viðfaring sum teir hava
forskylt, einki misferst, og nevndin førur
bók yvir, hvørjum hvør einstakur lutur er
frá. Eisini skrivar nevndin alt sum søgnin
sigir um teir gomlu lutirnar, og vit koma
hervið eisini at fáa samlað nógv, sum hevur
virði sum fornsøga. Eg skal seinri, tá íð
stundir gevast, koma aftur til hetta málið.
A. S.
Ein røða um Førjar og føroyskar siðir.
Hildin í P'oringafelag i Keypmannahavn
av A. Jógvanson.
.......Førjar eru eitt einstaka land.
Einsligar og sjóbarđar liggja tær heilt uppi
í norðanhavinum, langt burtur frá øllum
øðrum londum. Havið hevur stongt tær
úti bæði frá illum og góðum. Kunstur og
snildi he'vur so at siga ikki nert við lanđið.
Fjøran er allastaðnis sum hon var frá
árilstíð. Hon er ikki sum aðrastaðnis um-
kalfatrað og bygd til skýli hjá skipum óg