Føringatíðindi - 25.10.1900, Page 1

FØRINGATÍÐINDI
r
Nr. 20.
25. OKTO BER 1900.
11. Ár.
Háskulin á Borðoy
ætlast, sum aftan standandi lýsíng sigur
frá, at byrja 28. novembir. Fleiri ung fólk
úr ymsum oyggjum hava longu meldað seg
sum søkjandi hartil. Vit hopa, at tey mugu
verða fleir, áðrenn adventin er komin, og
vit ynskja teimum at liva ein hugnaligan
vetur í tí nýbygda plássinum, íð skýrt er:
»Fagralíð«.
Siberien i vore Dage. Af Sigurd O.
Patursson. Soleiðis eitur ein bók, íð verður
útgivin av Alex. Brandt (Andr. Schous
Forlag) í Købinhavn og kostar 6 kr., 10
heftir — 60 oy. heftir. Bókin er væl út-
gjørd við góðum bílætum og stutliga skriv-
að, so at ein og hvør má hava gaman av at
lesa um tey viðurskiftir, íð hava verið fyri
okkara landsmanni á 6-ára ferð hans í tí
ókunnuga landinum.
Forngripagoymslu-'tnálið.
(Av A. Sámalsson.)
Sum kunnugt, verður nú arbeitt fyri
at fáa eina føroyska forngripagoj'msla í
Havn. Bæði »Fuglaframi« og »Føringa-
tíðindi« hava framborið eitt stutt yvirlit
yvir teir lutar, sum goymslan tekur við.
Nevndin. sum vald er fyri at fremja hetta
málið, býr runt um oyggjarnar og nøvnini
á nevndarliminum hava staðið í »Fuglafr.«,
eg minnist ikki, um tey hava staðið í
»Føringat.c.
Tá íð nevndin hevur tikið við valgi
til hetta starvi, so er tað tí, at hon heldur
málið vera vert at styðja, og í tí treysti, at
Førjafólk vil halda tað sama og geva sín
studning, sum ikki kann verast fyri uttan,
um nakað skal koma burtur úr. Tað er
fyrst og fremst teir gomlu lutirnar, vit ætla
at samla og harvið fyribyrgja, at teir mis-
farast fyri Førjum,
Har, sum slíkir lutir finnast, vænta
vit gott fólk at selja ella geva. Lutirnir
vera væl goymdir og skrivaðir upp í bók
saman við navninum á gevarinum. Um !
tað finnast søgur, ættarsøgur ella aðrar um
lutirnar, vænta vit frágreiðing frá teimum,
og tær verða so skrivaðar í bók av nevnd-
ini. Vit hava sent listar út um landið.
Uppá hesar listar kann so ein og hvør
skriva seg fyri gávur. Fyrst og fremst
ynskja vit lutir, men tey, sum ikki hava
slíkar at veita, styðja málið við at geva
pening. Sakin vil koma øllum til góðar,
tí Førjafólk skal eiga samlingina; tað er
málið.
Teir nevnđu listarnir væntast sendir
til mín (ella hann, sum tá er kassameistari)
til 1. mai næsta ár. Lutir kunna altið send-
ast. Eg vóni eisini, at tey føroysku bløð-
ini vilja taka ímóti peninga-gávum.
Eg gevi teir upplýsningar, sum eg
kann, tá íð ein vendir sær til mín; hinir
nevndarlimirnir vilja vist gera tað sama.
Eg vóni, at bløðini »Fuglaframi« og
»Føringatíðindi« vilja greiða frá tí, sum
innkemur. Enn vóni eg, at gomlir lutir
hereftir hvørki vilja verða givnir ella seldir
til aðrar ella annan enn til tað føroysku
goymsluna.
Til seinast skal eg biða fólk um endi-
liga ikki at gloyma hetta málið. Søm'uligt
vildi tað verið fyri Førjafólk og gott vildi
tað verið. um vit á Olavsøku næsta ár
kundu hildið fram eina rætta samling av
forngripum og øðrum lutum.
Eg vænti, at vit kunna. Eg liti á
Førjafólk og teirra kærleika til Førjar og
tað føroyska.
Frísinni — sjálvbjargni.
Kríggj er eitt ódámligt orð, og tó má
og skal hvørt menniskja kríggja đag og
dagliga, um hann ikki sært og mátleyst
skal falla til jarðar og geva tapt. Tann
einstaki má kríggja ímóti tí uttan um hann,
sum vil leggja hond á hansara følilsi og
đoyva hansara sjálvbjargni. í sama máta
má ein eisini hvønn tíma takast við seg
sjálvan, tí sannheits orð er tað, at einki
menniskja er gott av natúrini, og saman
við tey góðu evnini í einum veksur og
trilkast ónótar og illir lystir, sum dagliga
mugu lyndast ella ansast. Hetta sær og
følur ein, tá íð hann hevur byrjað kríggið