Alþýðublaðið - 21.10.1926, Blaðsíða 5

ALKÝÐUBLAÐIÐ
B
dag. Adalœfingin er á föstudags-
kvöldið (annað kvöld) kl. 7,15, eins
og auglýst er hér í bfaðinu. Miðar
að henni eru seldir á afgreiðslu Al-
þýðublaðsins og kosta 1 krónu.
Hljómsveitin hefir stækkað mikið
frá því í fyrra og bætt við sig
nýjum hljóðfærum. Eru nú hljóð-
færaleikararnir orðnir 23 _auk stjórn-
andans, Sigfúsar Einarssonar. Ein-
leikari á fyrstu hijómleikunum er
Georg Takács, Hann er fæddur í
Buda-Pest á Ungverjalandi, stund-
aði nám í mörg á'r við tónlista-
skólann þar í borginni, enda vel
mentaður og snjall listamaður.
„Á nú Jón Björnsson að yrkja?“
spurði einn af lesendum „Mgbl.“ í
morgun, þegar hann las, að ,„vegna
rúmleysis“ yrðu vísubotnar „um þá
félaga, Héðinn og hann“ (þ. e. rit-
sijóra Alþýðublaðsins) að bíða. Einn
af vísubotnunum er lýsa óskmn les-
enda „Mgbl.“ er þessi:
„að makleg fái málagjöld
„Morgunblaðsins“ iðja.“
Kosningaskrifstofa
Alþýðuflokksins í Hafnarfirði er
í sjömannafélagsskrifstofunni.
„Vor“,
er Stefán B. Jónsson gefúr út,
er nýlega komið út, 3. tbl. 1.
árgangs.
Afar-leiðinlegí
er fyrir jafnaðarmenn að heyra
andstæðinga sína vera gersneydda
allri þekkingu á jafnaðárstefnunni
og hafa ekkert annað um hana að
segja en hártoganir snápa, sem
leigja sig til að fetta iingur út í
hana. Jafnaðarmenu vorkenna manni
-eins og Jóni Ólafssyni, se:n er að
ýmsu gegn maður, þegar hann
„diskar upp“ með þvaður úr „Morg-
unblaðinu“, sem ekkert. veit né -vill
vita rétt um jafnaðarstefnuna, og
verður sér svo til skammar fyrir
vanþekkinguna, þegar þetta er al-
veg óþarft, þar sem „Rök jafnaðar-
stefnunnar" voru komin út í bók
nógu löngu áður en kosningafund-
ir hófust. til þess, að hann fengi
tóm að lesa hana, svo að hann gæti
nú ráðist eftir vild og getu á jafn-
aðarstefnuna, eins og hún er, en
ekki eftir þvaðri úr blaði, sem ekki
getur sagt rétt frá hnefaleik.
„Tímarit Verkfræðingafélags is«
lands.“
1 nýútkonmu hefti þess er m. a.
fyrirlestur um afstæðiskenninguna
og tilraun Michelsons eftir Þorkel
Þorkelsson.
s ' .
Gengi erlendra mynta í dag:
Sterlingspund...........kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,50
100 kr. sænskar .... — 122,35
100 kr. norskar .... — 112,51
Dollar..................• — 4,57V2
100 frankar franskir. . . — 13,79
100 gyllini hollenzk . . — 183,17
100 gullmörk þýzk... — 108,93
Allir hafa heyrt,
þeir, er á almenna kjósendafund-
inum voru í gærkveldi, hversu ger-
samlega fánýt til gagns almenningi
og beint skaðleg meira að segja er
stefna íhalds og auðvalds og hversu
örðugt er að rökstyðja hana, og
eins, hversu mjög jafnaðarstefnan
ber af henni um miðun til þjóð-
heilla og skynsamleg rök. Þetta er
gott, cn ekki nóg. Þeir, sem á
fundinum voru, verða að segja öðr-
Herluf Clausen,
Sími 39.
um sem þar gátu ekki verið, frá
þessu, svo að þekkingin um mál-
efni réttar og sannleika nái að
breiðast út meðal fölksins.
\
Frjálslyndi(!).
Á kjósendafundi Alþýðuflokksins
sagði Jón Ólafsson Þórði á Kleppi
til hróss, að hann væri svo frjáls-
lyndur, að það nálgaðist stefnu-
leysi.
„Dýraverndarinn“,
5. tölublað, er nýkominn. Á
fremstu blaðsíðu er mynd eftir
Björn Bjömsson dráttlistarmann, og
i blaðinu er meðal margs annars
kvæði efiir Sig. Kristófer Pétursson,
„Litla kisa“, er fanst meðal eftir
lálinna kvæða hans.
Alþýðublaðið
er sex síður í dag.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
ursystur íninnar; víst var um það, að hann
hafði skringilega sögu af mér að segja og
var staðráðinn í a.0 no'ta hana út í æsár!
Eg gerði ömurlega tilraun til þess að
vernda sæmd mína. „Herra Smiður er rétt
nýkominn," byrjaði ég. —
„Rétt nýkominn, ha?“ sagði kvikmynda-
dómarinn, — „nýkominn eins og unginn úr
egginu?“ Hann rétti upp höndina og ætlaði
að kJappa á öxiina á ókunna manniniun
í ánægjunni af fyndni sinni.
En höndin komst ekki alia leið. Hún stað-
næmdist af svipnum á andliti Smiðs! „Þey!“
skipaði hann; „þögn!“ Og hann bætti við;
„Allir vilja taka þátt í hlátrinum, en hver
vill taka þátt í sjúkdómi?“
„Hvað?“ sagði Rosythe, og nú var það ég,
sem gat brosað.
„Herra Smiður var rétt áðan að gera mér
mikinn greiða,“ sagði ég til skýringar. „Mér
var misþyrmt illilega af skrílshópi."
„Jæja!“ hrópaði Rosythe. „Við Exeisior-
leikhúsið!" Þarna var nokkuð, sem hægt
var að tala um og dylja með því fumiö,
sem á hann var kornið. „Og þú varst þar! Ég
var einmitt að horfa á það rétt áðan.“
„Eru þeir enn þá að þessu?“
„Þetta eru laglegir óþokkar," sagði ég og
ætlaði að halda áfram. —
„Já, ég held nú það!“
„Óþokkar! Nei, ég held siður,“ tók hann
fram í. „Hvað haldið þér að þeir séu aö
gera ?“
„Bjarga okkur frá þýzkum undirróðri,
sögðu þeir mér.“
„Þeim er. fjandans sama um þýzkan undir-
róður! Þeir eru að vinna sér inn fimm doll-
ará á mann.“
„Hvað segið þér?“
„Já, þér getið reitt yður á þetta!“
„Nú, þér vitið jiað þá með vissu?"
„Veit það? Pétur Dailey var á fundi hjá
forstjórum kvikmyndafélagsins í gærkveldi,
og þá var samþykt að leggja til fé og leigja
þá. Þetta er ruslaralýður úr kvikmynda-
tökuhúsunum og eru að leika reglulegt skríl-
uppþot á réttum staðl"
„Jæja, fari það alt fjandans til!“ sagði ég.
„Og hvað er um lögregluna?“
„Lögregluna?" svaraði kvikmyndadómarinn
hlæjandi. „Getið þér búist við, að lögreglu-
þjónarnir vinni fyrir ekkert, þegar hermönn-
unum er borgað? Jesús minn góður —“
„Afsakið þér. Hvað sögðuð þér?“ sagði
Smiður.