Dúgvan - 01.03.1941, Blaðsíða 10
10
DÚGVAN
Tað ein skylda móti samfelagnum og mannaættini, ein skylđa
móti sjálvum sær og síni samvisku, at ansa eftir, at ikki
missvøkstur kemur í tað ættarlið, ið skal taka við aftaná
okkum, tá ið vit hava lagt frá okkum — með alla.
At tað var um at koma missvøkstur í hina ungu manna-
ættina, eru bæði menn og kvinnur, sum árini liava liðið,
komin meira og meira eftir. Og væleydnaðar royndir hava
eisini verið gjørdar fyri at koma ungdóminum og hini upp-
vaksandi mannaættini til hjálpar. Ein týdningarmikil eydnu-
roynd, var háskúlastarvið, ið hevur havt alstóran týdning og
hevur tað framvegis. Tað sigst um hin slóbrótandi danska
háskúlamannin Kristen Cold, at hann inetti ungdómin í 15 — 18
árs aldrinum við eitt ur, ið var steðgað, ikki tí at nakað var
brotnað innan í tí, men tí at tað ikki var upptrekt. Gongu-
verkið var sum tað skuldi, fjøðurin var líka góð, men tað var
steðgað nakað aftaná, at ungdómurin var farin úr skúlanum.
í skúlanum var hetta gonguverk regluliga trekt upp, men tá
ið skúladyrnar vóru afturlatnar fyri seinastu ferð fyri ung-
dóminum, ið nú skuldi út í lívið, ja so var tað eingin, ið
trekti tað upp. Urið steðgaði — og missvøkstur kom í hin
evnaríka ungdómin. Tað var hetta, ið liann vildi liava há-
skúlarnar at gera, teir skuldu trekkja gonguverkið í ung-
đóminum upp, og ikki bert tað. Á háskúlanum skuldi ung-
dómurin sjálvur læra at ansa eftir sínum gonguverkið, trekkja
tað upp, so tað ikki steðgaði. Tað vóru ikki øll, ið skiltu
Kristen Cold, men ættir aftaná hann, hava lært at skilt hann
og duga at meta týdningin, ið hann hevði' fyri ungdómin í
Norðurlondum.
Háskúlastarvið hevur eisini havt sín týdning her hjá
okkum. Og her var hin sami bágin til steðar, tá ið Símun
av Skarði og Rasmus Rasmussen, fingu sett háskúla á stovn
í Føgrulíð: Hitt eldra fólkið skilti teir ikki. Hetta, at koyra
17—18 ára gamlar gentur í skúla um summarið, tá ið so
nógv var at takast við, beyð mongum av teim eldru ímóti, og
tað var ikki minni illa tókt av inongum, at 17—18 ára gamlir
dreingir fóru í skúla um veturin, tá ið nógv útiarbeið og