Dúgvan - 01.06.1941, Blaðsíða 22
LOSJUARBEIÐIÐ
SUM
UNGDÓMSARBEIÐ
Eftir Jákwp Emil Hansen, Lorvík.
Ungdómurin í nógvum føroyskum bygdum hevur í langar
tíðir saknað eitt stað, har gentur og dreingir kundu sainlast
til gaman og álvara tey longu vetrarkvøldini.
f fleiri bygdum verða hildnir nógvir religiøsir funđir av
ymiskum trúarflokkum. Men tað er ein stórur partur av
ungdómi, ið ikki kemur á hesar funđir, kanska eina mest tí
áskoðanin hjá hesum trúarflokkum er so ymisk, bæði um
eitt og annað. Og tað er eisini so ymiskt, hvussu teirra
støða er til ungdóm og starvið ímillum ungdóm. So statt
hevur ungdómurin ilt við at taka nakra avgjørđa støðu til
hesar ymisku trúarflokkar, og velur hann tí oftast at vera
leysur, men kann tó vera at síggja á religiøsum fundi,
stunduin hjá einum og stundum hjá einum øðrum flokki.
Eitt annað, suin mesti parturin av ungdóminum samlast
um og gleðir seg til, tað er đansurin. Og tað er serliga
hesin ungdómurin, ið saknar eitt hugnaligt tilhaldsstað, hvar
hann kann hava tað suin heima. Tí, um dansur og dansi-
stovur er nakað sum høvuðsparturin av ungdóminum gleðir
seg til og leitar eftir, so kemur hesin ungdómur ongantíð at
føla seg heima í einari dansistovu. Tess vegna er tað mest
hesin ungdómur, ið tørvar eina hjálpanđi leiðbeinandi hond.
Henda hjálpandi og leiðbeinandi hondin vísti seg eisini
at koma í fleiri bygdum, tá ið N. I. O. G. T. fyri nøkrum
árum síðan íbyrti sínar losjur ymsastaðni í Føroyum. Good-