Dúgvan - 01.09.1941, Blaðsíða 10

HVØR HEVUR ÁBYRGDINA?
NAKRAR HUGLEIÐINGAR UM TANN FRAMÍH-JÁRÆTT,
RÚSDREKKA NÚ AFTUR HEVUR FINGIÐ í FØROYUM
011 mugu hava fingið kunnleika um teir trupulleikar. ið
okkara handilsmenn hava at berja seg ígjøgnum, tá ið teir
skulu hava einahvørja neyðsynjarvøru heim til Føroyar. Fyrst
krevjast valutaviðurskiftini at vera heilt greið, og so má
ansast væl eftir, um vøran er á tí „fnV‘ ella á tí „bundna“
listanum. Undir øllum umstøðum líða fleiri mánaðir, áðrenn
varan endiliga kemur til Føroyar.
Tá ið so allir meinbágar eru ruddaðir av vegnum, og
vøran endiliga liggur frammi hjá handilsmanninum til sølu,
ja, tá er tað bert loyviligt at keypa ein lítlan part av tí ein
hevur brúk fyri, vegna rannsónir o. a.
Tá ið rannsónir eru settar í verk, má ein ganga út frá,
at tað er fyri at tað ikki skal oyðslast og mest av peningi
kunna verða í landinum.
IIví skulu hesar rannsónir fyrst og fremst galda fyri
neyðsynjarvørur? Og hví skulu okkara framleiddu fóðurevni
spillast vegna rannsónir? (trot uppá sukur). Hví so ikki
heldur forða fyri innfluttningi av rúsdrekka, stásvognum og
øðrum ónyttulutum?
Um kannað verður eftir innfluttninginum, so sær ein við
tað sama hin sjónska fyrimun, ið rúsdrekka hevur firigið fram
um allar innfluttar vørur. Mannagongdin er nú vorðin so, at
hann ella hon, ið hevur hug at fáa fætur á rúsdrekka, vendir
sær bert til eina skrivstovu og biður um tað ið ynskist.
Brennivínið kemur so í fyrsta fari — einki roks við valuta