Ólavsøku-teiti - 29.07.1915, Page 1

Útgevari og blaðstýrari: PO UL NICLASEN.
Tað hevir óivað tíðum verið so, at fðlk, ið koma saman đ Olavseku her í lórshavn, hava
saknað heimligan og forvitnisligan, kanske eisini stuttligan, lestur i teim løtum, tá einki annað var fyri
hond av stuttleika.
rlil hesa Ólavsøku havi eg ti gjørt ta roynd at geva út eitt Teiti, og um fólk ddma hetta og alt
gongur væl, er ætlanin eisini í komandi drum at fáa útgivið eitt sovorðið hlað.
Eg vil takka teim nógvu, sum við stórari vælvild hava styðjað hesa fyritøku við lýsingum og d
annan hdtt.
POUL NICLASEN.
ÁR8-YY1RLIT.
--K-
L a g: Eg lieite Anna Knudsdotter.
i.
m mikkjalsmessutíðir eitt boð fleyg yvir fjørð,
so fólk blivu nærum ørð:
»í Havn fæst hvørki silvur, kopar ella gull,
allir peningur er farin á rull;
úr ríka sparikassa drassað er ein massa;
stórmans-borg er nærum full«.
Tey boðini, tey verða brátt svartari enn svørt:
»í bankanum er púra sørt!
í hanđrøgum og kistlum er tómt og myrkt at sjá,
hvar fyrr stóð roki á!«
Tí fólk tók til at hveppa, »neppa var hálv-skeppa
fyri manna har at fáU
Vit kunna øll nú ætla, hetta frættist víða hvar
i bygdum fjart og nær.
Frá klokkusmiði snjalla fingu menn tá hesu boð,
teir klæðast brátt í olju-stout og roð,
og bátar snarligt manna, banna innantanna:
»Nú blivu vit við sviðið soðW
Til brøttu bygd gekk leiðin, og kyrran hon var góð,
fólk har ræddist, blivu nærum óð;
frá fjørðu gjøgnum brøttumørk gekk 16-manna-lið,
hevði tættar leypar við;
í neyðsend teir so ganga, stranga, vegin langa
til at søkja penings-mið.
Og miðuni teir finna og skræða hurðar frá,
har helt hvørki lás ella slá;
teir krevja gull og silvur, ei biða góðan dag,
tað sigst, at bankamenn tá fingu slag;
tí leypamenn illskt tala, hala, biða.....gala
yvir hetta dekans lag.
Ei long var henda løta, meðan bankin fall í fátt,
teir lata seg ei halda fyri spott.
»Her er jú mongd av peningi, í kistu og í skrín’,
og rentan! hon er bara fin;
tit hegar hava stundað, skundað, pening runda
fáa tit til mjøl og grýnW