Alþýðublaðið - 20.11.1926, Síða 5

A L í> Ý Ð U B L A ÐIÐ
5
standa þeir skömminni íklæddir,
eins og vant er. Nafnið rógberi
og niðingur verður Jón Björnsson
að bera héðan í frá, svo fremi,
að hann getur ekki sannað, um
hverja ég hafi farið með róg og
níð.
Björn Bl. Jónsson.
Atiuigasemil'
Þar sem ég segi í grein minni
4. þ. m. í Alþýðublaðinu, að kaup-
mennirnir á Siglufirði hafi verið
gjaldþrota, þegar ég ætlaði að fá
dóminn, sem þar ræðir um,
greiddan af þeim, meinti ég, að
þeir væru gjaldþrota í þeirri
merkingu, að geta þeirra til að
gjalda mér þessi 2500 krónur væri
þrqtin, því að það er sannfrétt, að
þeir eiga ekkert til. En gjaldþrota
í lagalegri merkingu eru þeir ekki
enn þann dag í dag eftir því, sem
ég hefi frétt, síðan ég gaf út
greinina.
Vcdtýr B. Mýrdal.
Uiffl dagisam «ff vegiifttn.
Næturlæknir
er í nótt Kjartan Úlafsson,
.Lækjargötu 4 (uppi), sími 614, og
aðra nött Katrín Thoroddsen, Von-
arstræti 12, sími 1561.
Messur á morgun:
1 dómkirkjunni ki. 11 f. m. Prests-
vlgsla. Séra Bjarni Jónsson lýsir
vígslu. Vígður verður Páll Þorleifs-
son guðfræðingur til Skinnastaða-
prestakalls. Engin síðdegismessa. t
fríkirkjunni kl. 2 séra Árni Sigurðs-
son, kl. 5 Haraldur prófessor Ní-
elsson. 1 Landakotskirkju kl. 9 f.
m. hámessa, kl. 6 e. m. guðsþjónusta
með predikun. 1 Aðventkirkjunni kl.
8 e. m. Séra O. J. Olsen predikar
(sjá auglýsingu á öðrum stað í (blað-
inu). — I Sjómannastofunni verður
guðsþjónusta kl. 6 e. m. Allir vel-
komnir. — 1 spítalakirkju kaþólskra
manna í Hafnarfirði verður kl. 9
f. m. söngmessa og kl. 6 e. m. guðs-
þjónusta með predikun.
Næturvörður
er næstu viku i lyfjabúð Lauga-
vegar.
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjólum í dag
og' á rnorgun kl. 3, 45 mín e. m.,
en kl. 31/2 eftir helgina.
Skipafréttir.
„Nova“ fór i gærkveldi vestur og
norður um land til Noregs.
,,Sex verur leita höfundar“
verður leikið annað kvöld. Það
er nú hver síðastur úr þessu að sjá
þenna einkennilega sjónleik.
232 ár
eru á moí’gun, síðan hinn kunni,
franski rithöfundur, háðfuglinn Vol-
taire, fæddist, en 108 ár frá fæðingu
‘séra Gísla Thórarensens skálds.
Veðrið.
Hiti mestur 1 stig, minstur 1 st.
frost. Átt norðlæg. Stormur í Vest-
mannaeyjum. Annars staðar frem-
ur hægt veður. Snjókoma á Akur-
eyri og dálítil á Seyðisfirði. Ann-
ars staðar þurt veður. Djúp loft-
vægislægð um Bretlandseyjar. Ot-
' lit: Norðlæg átt, víðast talsvert
hvöss eða vaxandi. Þurt veður hér
um slóðir. Snjókoma í öðrum lands-
fjórðungum, mest á Austurlandi, en
frostlaust þar, minst á Vestfjörð-
um.
„Réttur“
fæst í Bókabúðinni á Laugavegi
46. Áskrifendur, serri enn hafa ekki
fengið hann, eru beðnir að vitja
hans þangað.
Silfurbrúðkaup
eiga á morgun Margrét Árnadóttir
tag Páll Friðriksson, Qretttsgötu 33 A.
Stjörnufélagið.
Fundur á morgun kl. SlL. Engir
gestir.
Athugið.
Fallið hefir út úr auglýsingu Ei-
ríks Leifssonar i gær, að um kaup
í skóverzluninni gildir sama og í riý-
lenduvörubúðinni viðvíkjandi happ-
drættinu um kjötlærin.
ísfisksala.
Þessir togarar hafa nýlega selt
afla sinn í Englandi: ,,Belgaum‘' fyr-
ir 1288 sterlingspund, „Oyllir" fyrir
1611 og „Júpíter“ fyrir 1630 stpd.
Hvort heldur?
Er „Mgbl.“ loksins að búa sig
undir að deila á kolanámaeigend-
urna brezku, samlokur íslenzku
stórútgerðarmannánna, fyrir kola-
verkbannið, eða er það að eins af
gömlum vana að ljúga sökum út-
gerðarmannanna, sem leggja því fé,
upp á saklausa verkamenn í öðru
iandi, kolanemana ensku?
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
;um! í óðaönn að stinga mat inn í rauð andlit
sín. Ég og þér venjumst við þetta, en ég gat
vel skilið, að ókunnugum manni blöskraði
að sjá svona margt fólk eyða slíku fé i mat.
„Hvað ætlið þér að fá yður, herra Smið-
ur?“ spurði T—S. Ég beið eftir svarinu,
mjög forvitinn. Hvað skyldi þessi maður
velja sér í „humars-höH“?
Smiður tók við seðlinum af gestgjafa okkar
og las bann vándlega. Hann átti að því, er
virtist, ekkert örðugt með að finna þá rétt-
ina á seðlinum, er mestur var matur í. „Ég
vil fá rifbeinssteik," sagði hann, „og soðið
sauðakjöt með kapersídýfu — og ungan vor-
kalkún — og dúfuunga í hlaupi —■ og perlu-
dúfu, alda á mjólk —.“ Þjónninn ritaði auó-
vitað samvizkusamlega hvert atriði. „Og
smásteik með ætisveppa-ídýfu og steikt,
mögur rif —.“
„Hamingjan sanna!“ skaut T—-S inn í.
„Og steikta urtönd — og lambanýru —.“
„Þér ætlið þó fjanda-korninu ekki, herra
Smiður! að eta þetta alt saman?“
„Nei; vitaskuld ekki.“
„Nú. Hvað ætlið þér þá að gera við það?“
„Ég ætla að fara með það út til mannanna,
sem hungraðir eru fyrir utan.“
Það var engu líkara, en heimurinn hefði
staðnæmst á göngu sinni; svo varð hljðtt.
Það lá við, að þjónarnir tveir mistu niður
skrifspjöld sín og handþurkur; þeir stóðu
með galopinn munninn, og það var engu
líkara, en að frambúðar-skrýfingin hcnnar
frú T—S ætlaði alveg að leggjast niður.
„Andskotinn sjálfur!“ hrópaði T—S að lok-
um. „Það getið þér ekki gert!“
„Get ég ekki?“
„Þér getið ekki beðið um annað en það,
sem þér ætlið að eta.“
„Þá kæri ég mig ekki um neitt; ég er ekki
svangur.“
„En þér getið ekki setið hér eins og brúða,
maður!“ Hann snéri sér að þjóninum: „Þér
færið honum það sama og mér. Skiljið þér?
Og flýtið þér yður nú, því að ég er glor-
hungraður. Ot í snatri!“ Þjónninn snéri sér
við og flýði.
XV.
Eigandi Eternal City þerði sitt sveitta enni
með þurkunni og flýtti sér að kóma ein-
hverjum samræðum á. Ég skildi, að hann