Alþýðublaðið - 06.03.1920, Blaðsíða 2

s
ALfÝÐUBL AÐIÐ
og fengi ríkissjóður þó álitlegan
akilding og kaupmenn mundu
verða ánægðir, að undanakildum
stórkaupm., sem hverfa mundu
úr sögunni.
Tið ætlumst til að ríkið taki
að sér að selja afurðir framleiðsl-
unnar til annara ríkja. Það hafa
nú á hendi örfáir menn — með
mjög miklum hagnaði.
Tið viljum láta gera miklu
meira en gert er, bæði til að afla
fjár og nota það á þann hátt, að
sem flestum komi að gagni.
Við viljum að slysa- og sjúkra-
tryggingar komist á og að hið
opinbera borgi. Nú er svo ástatt
hjá oss, eins og allir vita, að
slasist maður við vinnu sína og
verði frá vinnu, fær hann enga
bót fyrir það. Og eins og ástæður
flestra verkamanna eru, þá mega
þeir engan dag missa, því þá er
þrot í búi og sultur, og sveitin
tekur við.
Þetta viJjum við laga.
Heimilisfaðir missir heilsuna,
oft og einatt fyrir of stranga
vinnu. Sultur og sveitin tekur við.
Gamli maðurinn gefst upp, lík-
amskraftarnir eru þrotnir, hann
hefir aldrei fengið vinnu sína svo
vel borgaða, að hann hafl neinu
getað safnað til elliáranna. Sultur
og sveitin tekur við.
Við jafnaðarmenn sjáum gall-
ona á þjóðíélagsfyrirkomulaginu,
og við viijum laga þá. ViÖ verka-
menn vitum bezt sjálfir, við hvaða
Jkjör við búum. Og Alþýðuflokkur-
inn samanstendur af lands- og
sjávar-verkamönnum.
Stéttarígur er það kallað, sem
við höfum komið hér á stað með
stofnun Alþýðuflokksins.
Pað er ekki nema eðlilegt, að
þeir stórkaupmenn og aðrir at-
vinnurekendur, sem ekki hugsa
um annað en sinn eigin hag, hafi
horn í síðu þess félagsskapar, sem
berst fyrir bættum kjörum verka-
Jýðsins, og hefir ásett sér að velja
til þess allar mögulegar leiðir,
friðsamar samt, svo lengi sem
unt er.
En þegar menn, sem eitthvað
kafa nasað inn í mentun og menn-
ingu, fara að belgja sig í skjóli
auðvaldsins og hrópa um stéttaríg
og lesa bölbænir sínar yfir for-
göngumönnum ílokksins, kalla þá
æsingamenn og öðrum illum nöfn-
um, þá er svo langt komið, að
það fara að renna á suma tvær
grímur, hvort ekki sé tími kom-
inn til þess að taka upp aðrar
aðferðir til að sækja rétt sinn, en
hingað til hafa verið notaðar af
Alþýðuflokknum.
Ottó N. Porlálcsson.
Inflúenzaii á
A ustu rlandi.
Inflúenzan er komin til Austur-
lands. Barst til Seyðisfjarðar með
Sterling, þrátt fyrir 7 daga sótt-
kví, og hefir það aðeins getað
skeð á þann hátt að einhver sem
var veikur hafi leynt veikinni.
Ókunnugt er, hve margir eru veik-
ir á Seyðisfirði. Veikin er komin
að Eyðum ogliggja þar 27 manns.
Segir skotspónafrétt að hún hafi
borist þangað með síra Ásmundi
Guðmundssyni skólastjóra. Báð-
stafanir hafa verið gerðar til að
hefta útbreiðslu veikinnar, setja
verði o. sv. frv.
r
^írsRuréur
Rusnœéisnefnóar.
Við hvað er hann miðaður?
----- (Nl.)
Herbergið mitt er 19V2 Q al.
að góifrúmi (utanmái). n kr. er
mánaðarleiga þess, eða 132 kr.
ársleiga. Mánaðarleiga því hjá
mér á hverja gólfrúms Q alin 56
Kurar og rá/39 úr eyri. Nú er gólf-
flatarmál alís loftsins 132 Q ál.
(utanmál), af þeim verða eftir 112V2
Q zl. við að draga íbúðarstærð
mína írá. Mánaðarleiga ails lofts-
ins er 59 kr. Þar frá dreg eg 11
kr., mánaðarleigu mína, verða þá
eftir 48 kr. af sameigmlegri mán-
aðarleigu loftsins. Þessum 48 kr.
deilt tneð 112V2 □ al. af eftir-
stöðvum af rúmmáh loftsins. Þar
koma út í mánaðarleigu á hverja
1 [T] al. af gólfrúmi 42V3 úr eyri.
En hjá mér sama stærð, 1 f*] al.,
56 rá/39 úr eyri. Hér munar eins
og menn geta sjálfir séð rúmum
13 aurum á mánuði sem eg má
borga meir á hverja eina Q
hjá mér en aðrir sambýlisntenn
mínir á loftinu eiga að borga-
Þessir rúmir 13 aur. vsrða þv®
um mánuð hvern samt. 2 kr. 6S
aurar eða yfir árið 32 kr. 16 aur.
Beri eg mig saman við leigumál-
ann á neðri hæðiam, kemur þvf'
ekki betra út. Hún er jöfn loftinu
að gólfstærð, nl. 132 []] ál., eIÍ
hefir ekki nema 55 kr. í sameig'
inlega mánaðarleigu. Hér kemur
því á sjáifri tasfunni rúmlega 41
eyrir á hverja eina feralin tnánað-
ariega. Sambr. uppi hjá mér rúml.
56 aurar eður á tnánuði hverjutrt
2 kr. 87 V2 eyrir, sem um árið
verður að upphæð 34 kr. 50 au>
Ef menn vilja nú reikna þessar
tölur, vona eg að þeir komist að
raun um að eg hafi hér gert greirt
fyrir 32 krónunum. Þá er eftir að
heimfæra 419 krónu misinuninn á
hina hliðina. Það verður auðveld*
ara og liggur betur við. Það verð*
ur auðveldast með þvf að hugsa
sér ársleiguna á minni sbúð þá
einu réttu, og bæði Joft og tasía
til satnans séu þetta undir sanii'
virði hjá nefndinni gagnvart virð-
ingu hússins. Nú er eins og áður
er sagt flatarmál loftsins 132 [3
ál. og tasíunnar líka 132 Q ai-
Þetta hvorttveggja samíagt 264
□ ál. Þá set eg upp í þriliðu
þanaig: 19V2 □ alin, herbergis-
stærð mín, gefur i ársarð 132 kr-f
sem er ársleiga tnín. Hvað gefa
þá á ári 264 □ álnir, samlag1
ferálna rúmmál lofts og tasím
Svarið verðnr: 1787 krónur og 7
aurar, sem þá ætti að vera hifl
rétta ársleiga af lofti og neðri hæð
til samans, en í staðinn íyrir a®
vera þetta, 1787 kr. og 7 aurar,
er núverandi og samaniögð leiga
beggja þessara íbúða yfir árið
1368 krónur. Þessa upphæð dreg
eg frá 1787 og fæ þar að tnisreiun *
419 kr. og 7 aura. Af öllu þessu
sér maður að hér er um vangán-
ing að ræða í leigumati nefndar-
innar, annaðhvort á mína hlið eð-
ur eigenda hússins. Að hugsa sér
að nefndin væri á hvoruga hliðin®
rétt með mat sitt, þá er ekks
meir um það, þá get eg ekki fylgst
með. Nú er eftir aðeins að geta
þess, að þetta Aladins-herberg*
mitt, sem líklegt er að nefndin»|
hafi sýnst það vera, er alis ekki
neitt hlunnindaríkt né itakavftt
höfuðból. Því fylgir ekkert eld-