Alþýðublaðið - 24.11.1926, Page 3

ALÍ>ÝÐUBLAÐIÐ
3
\
Samkvæmt beiðni lögreglustjóra Reykjavíkur verða
eftirtalin gjöld tekin lögtaki: Tekju- og eigna-skattur,
fasteignaskattur, iestagjald, hundaskattur og ellistyrkt-
arsjóðsgjöld, sem féllu í gjalddaga á manntalspingi 1926,
kirkju-, sóknar- og kirkjugarðs-gjöld, er féllu í gjald-
daga 31. dezember 1925, og bifreiðaskattur, er féll í
gjalddaga 1. júlí 1926.
Lögtakið verður framkvæmt að 8 dögum liðnum
frá birtingu þessa lögtaksúrskurðar.
Bæjarfógetinn í Reykjavík, 22. nóv. 1926.
Jéh. Jéh^nnesson.
Sálarrannsóknafélag íslauds
heldur fund i Iðnó annað kvöld
kl. 8i/2) og flytur Sveinn Sigurðsson,
ritstjóri „Eimreiðarinnar", þar erindi
um lækningaundrin f Lourdes.
íþökufundur
verður í kvöld.
Togararnir.
„Arinbjörn hersir" kom af veiðum
i gær með 1000 kassa og fór með
aflann til Englands.
Veðrið.
Hiti mestur 4 stig, minstur 5 stiga
frost. Att víðast austlæg eða logn.
Hvassviðri i Vestmannaeyjum.
Deyfa sums staðar sunnanlands.
Annars staðar þurt veður. Loftvæg-
islægð fyrir suðvestan land. Otlit:
Austlæg átt, hvössust við Suðvestur-
landið. Regn á Suður- og Suðvestur-
landi, dálítið hér í grendinni í dag,
en nteira i nótt og þá hvassara veð-
ur. Hægviðri og að mestu þurt ann-
ars staðar á landinu.
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjólum kl. 3V2
e. m. þessa dagana.
Dánarfregn.
Látinn er nýlega að heimili sinu,
Hala i Suðursveit, Þórður Steinsson,
áöur bóndi þar, um sjötugt að aldri.
Hann var faðir Þórbergs Þórðarson-
ar rithöfundar og þeirra bræðra.
„Mgblí1 afsakar síg
af misnotkun orðsins „verkfall'"
um kolanámudeiluna ensku með þvi,
'að í „topinberum skeytum, sem Eng-
lendingar senda út mn heim til
birtingar" sé vinnuteppan kölluð
„verkfall" (strike), en skeyti þessi
eru ekki hlutlaus í frásögn, og
„Mgbl." er jafn-óheiðarlegt fyiir því,
þótt það sé í þessu ef til vill ekki
óheiðarlegra ea auðvaldsstéttin
enska, sem dreifir út áðurnefndum
„opinberum" skeytum. Til saman-
burðar má geta þess, að blöð verka-
manna i Englandi, svo sem „Daily
Herald", nefna deiluna að staðaldri
„lockout", og rétt þýðing á þvi er
„verkbann".
Býður nokkur betur?
Fæstum hefir þótt nokkuð bresta
á, að „Morgunblaðið" hafi verið
broslegt, síðan núverandi ritstjórn
tók við. En efalaust hafa útgefend-
urnir komist að því, að lesendurnir
séu þvi sólgnari I blaðið, því fleirl
skripagreinar sem koma í þvi. I
lesbók blaðsins siðast liðinn sunnu-
dag er verðlaunum heitið fyrir 10
kátlegustu klausurnar, sem ritstjórn-
inni berast næstkomandi mánuð.
Verður fróðlegt að sjá, hvort kát-
legri skrif fást en heimilisiðnaður
ritstjóranna.
Gengi erlendra mynta i dag:
Sterlingspund...........kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,70
100 kr. sænskar . . . . — 121,95
100 kr. norskar .... — 117,63
Dollar..................— 4,571/2
100 frankar franskir. . . — 16,61
100 gyllini hollenzk . . — 183,04
100 gullmörk þýzk. . . — 108,56
Listdójnari „MorgunbIaðsins“.
Jón Björnsson, sem „Káinn“, vest-
ur-islenzka skáldið, áleit að skrifað
hafi vitlausustu söguna, sein samin
héfir veriö á íslenzku, kemur alt
af öðru hverju fram sem listdómari
í „Mgbl.“ Eitt af síðustu „meistara-
stykkjum" hans í því gervi er svo
alger misskilningur á efni leikrits-
ins „Sex verur leita höfundar", sett-
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
Hvert er heimilisfang hans?‘ Og Lipsky segir:
,Þeir segja mér, að hann sé á stað, sem er
nefndur Westminster Abbey, í Englandi.1
,Jæja,‘ segi ég; .sendið honum símskeyti,
og komist eftir því, hvort hann vilji selja
einkaleyfi tíl þess að sýna myndina.* Sím-
skeytið var sent til Charles Dickens, West-
minster Abbey, Englandi, en við fengum
ekkert svar, og þá kom í ljós, að strákarnir
í kvikmyíidahúsinu höfðu verið að leika á
Abey gamla, því að þessi Dickens var uppi
fyrir löngu síðan, og þetta Abbey er staður-
inn, þar sem hann er graíinn. Jæja; lofum
þeim að skemta sér. Hvernig í fjandanum á
maður eins og ég að fá tíma til þess að
fræðast um rithöfunda? Það eru ekki nema
tólf ár síðan, að mamma hérna og ég vorum
að aka hjólbörum og selja brækur, og við
vissum svei mér ekki. hvað sneri upp eða
niður á bók. Er það ekki satt, rnarnma?"
Mamma kannaðist við, að svj væri, þótt
mér fyndist það ekki gert með eins miklum
áhuga eins og hjá eiginmanninum. Fimm
Utlir T—S-ar voru að alast upp og studdu að
tilhneigingunm til þess að láta það gamla
vera gleymt og grafið, annaðhvort í West-
minster Abbey eða einhvers staðar annars
staðar.
Þjónninn kom með matinn og lagði hann
á borð fyrir okkur. Og T—S festi þurkuna
upp undir bæði eyruK greip hnííinn annari
hendi og gaffalinn hinni, andaði djúpt að
sér og sagði: „Verið sælir, góðir hálsar! Við
hittumst seinna!“ Og hann tók tii starfa.
XVI.
1 fimni minútur heyrðist ekkert annað
hljóð en þegar matur þessa eina manns var
að komast inn 0g komast niður. Þá hætti
hann alt í einu, studdi báðum höndum á
borðið með hnífinn og gaffalinn beint út í
lofáð og sagði: „Herra Smiður! Þér borðið
alls ekkert!“
Ókunni maðurinn, sem sýnilega haíði ver-
að í vökudraumi, rankaði aftur við sér í veit-
ingahúsinu. Hann horíði á birgðarnar af mat
fyrir framan sig. „Ef þér einungis vilduð
leyfa mér aö taka eitthvað af þessu með mér
út til mannanna fyrir. utan!“ Það var innileg
bón í jröddinhi.
En T—S sló skipandi ófan í borðið bæði