Alþýðublaðið - 29.11.1926, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
„Ö, guð vors lands" á frakknesku.
Næst syngur hún é föstudagskvöld-
ið kl. 7Va í Nýja Bíó.
Jólasálma
fyrir slaghörpu eða orgel, sex að
tölu, er Theodór Árnason hefir búið
til prentunar, hefir Hljóðfærahiís
Reykjavíkur gefið út Útgófan er
smekkleg og þó ódýr.
Gengi erlendra mynta i dag:
Steriingspund.....kr. 22,15
100 kr. danskar . . . . — .121,64
100 kr. sænskar . . . . — 121,88
100 kr. norskar .... — 116,59
Dollar...... . - 4,57V4
100 frankar franskir. . . — 16,73
100 gyllini hollenzk . . — 183,00
100 gullmörk pýzk... - 108,56
Kvðldvökurnar.
I kvöld lesa Ásgeir Ásgeirsson
fræðslumálastjóri, séraÁrni Sigurðs-
son og Baldur Sveinsson. Lestrun-
um verður viðvarpað.
fsfisksala.
Togarinn „Þórólfur" hefir selt afla
sinn í Englandi fyrir 1235 sterlings-
pund.
Togararnir.
„Hannes ráðherra" fór á veiðar á
laugardagskvöldið. „Gyllir". kom úr
Englandsför og fór á veiðar í gær.
Landskjðrsatkvæðin
að austan, sem ókomin voru,
munu hafa komið með „Nonna", en
atkvæðin úr Barðastrandarsýslu eru
væntanleg bráðlega með „Þór".
Heilsufarsfréttir.
(Eftir simtali við landlækninn í
morgun.) „Inflúenzan" gengur um
alt Suðurland, en hefir hvergi verið
mannskæð, svo að landlækni sé
kunnugt, og ekki vita héraðslækn-
arnir í Reykiavík og Hafnarfirði
til manndauða af hennar völdum nú.
Engar aðrar farsóttir eru á Suður-
landi. 1 Blönduósshéraði er „kik-
hósti". Hann er vægur, en virðist
hafa léynst 1 héraðinu alt að tveggja
ménaða tJma. Ófrétt af Vestur- og
Austur-landi.
Jafnaðarmannafélag íslands
heldur fund i kaupþingssalnum h
morgun kl. 8Vs- Kosnir fulltrúar til
sambandsþings. Félagar! Fjölmennið.
Lyftan í gangi. Félagsmenn einir
hafa aðgang að fundinum.
„Veslingarnir"
eftír Victor Hugo, 2. þáttur, eru
komnir út, sérprentaðir *r „Lög-
réttu".
Togari tekinn.
„Þór" tók nýlega útlendan tbgara
við Vestfirði og kærði fyrir land-
helgisbrot. Búist er við, að dóm-
ur falli i ílagl í málinu.
Erindi um esperanto
flutti Þórbergur Þórðarson á
skemtun verkafólksins i fyrra kvöld
og las fyrstu versin i biblíunni á
þyí máli.
„Varðar"-rökfræði.
„Vörður" ihaldsstjórnarinnar hefir
nú fundið upp þá rökfræði, að sá, er
segir frá einhverri frétt, hljóti að
vera ánægður með hana. Sami
„Vörður" segir frá því, að strand-
varaarskipið „Öðinn" hafi reynst
verra sjóskip en við var búist, og
að eitt sinn hafi það komið fyrir,
að það lagðist alveg á hliðina undan
veðri. Samkvæmt hinni nýju „Varð-
ar"-rökfræði er hann ánægður með
það.
Læknisembættin
i Grimsness- og Hróarstungu-hér-
uðum er auglýst laus. Umsóknar-
frestir eru til 1. febrúar. Sigurmund-
ur Sigurðsson, læknir i Grímsness-
héraði, hefir áður fengið veitingu.
fyrir Reykdælahéraði, þar sem harin
var áður læknir. Nú er ekkert hérað-
á landinu læknislaust.
„Gunnhildur drottning og fleirií
sðgur"
eftir Fr. Ásmundsson Brekkan er
komin út fyrir norðan, 1 þýðingu eft-
ir Steindór Steindórsson. Bókin er
frumsamin é dönsku og kallaðist
þar „De Gamle fortalte" (Sögur
gamla fólksins). Efnið er- sumpart úr-
íslenzkum fornsögum og þjóðsögum..
Kápumynd eftir Tryggva Magnússon
listmálara prýðir bókina hið ytra^
„Bí bí og blaka"
nefnast kvæði nýútkomin eftir Jó-
hannes úr Kötlum, ungan mann, að-
dæma eftir mynd yið bókina. Ekki
þarf nema að líta snöggvast i kvæð-
in til að sjá, að maður þessi er ljóð-
skáld, sem létt er um að yrkja. T. d.
er þar Háttalykill, ortur undir 50<
bragarháttum.
Mentamálastjórn Grikkja
hefir í opinberu bréfi hvatt til að
kenna esperanto við kennaraskóla,
miðskóla og almenna lýðskóla og
skipað sérstakan esperanto-prófessor
til þess að hafa á hendi yfirstjórn
kenslunnar.
Alþýðublaðið
er bezta fréttablaðið.
Upton Sinclair,: Smiður er ég nefndur.
ekki, hvað til bragðs ætti að taka. Og parna
sat ég og braut heilann um eitthvert efni,
er hægt væri að tala um. Ég mintist þess,
að T—S hafði tekist nokkuð vel með „Sög-
una um borgirnar tvær" sem umræðuefni,
svo að ég byrjaði:
„Það, sém þér fáið að sjá í kvöld, herra
Smiður! er mjög markvert frá listarinnar
sjónarmiði. Einn af mestu leiksviðslistamönn-
um Parísar hefir málað leiksviðið, og beztu
dómarar telja það verulegt stórvirki, nýtt
lahdnám í heimi kvikmyndalistarinnar."
„Segið þér mér frá því," sagði Smiður, og
ég var þakklátur fyrir, hvað mikinn áhuga
hann sýndi. ,
„Satt að segja veit ég ekki, hvað mikið þér
vitið um mýndatökur —"
„Ég held, að það sé bezt, að þér skýrið
alt."
„Jæja; herra T—S hefir reist stórt svið,
sem á að vera eftirlíkiög af stræti í Parísar-
borg fyrir einni öld. Hann heflr ráðið þúsund
manns —"
„Tvö þúsunrf!" greip T—S fram f.
„1 auglýsinguhumT' sagÍJi ég brosandi.
„Nei, nei; alls ekki," sagði hann. „Það ej
satt, að það séu tvö þúsund. I auglýsing-
unum eru það fimm þúsund.",
„Hvað um það," sagði ég; ;,þessir menn
eru í búningum, sem T—S hefir látið búa
til handa þeim, og þeir eiga að leika skrils-
hóp. Þeir hafa verið að æfa sig allan daginn,
og nú vita þeir, hvað þeir eiga að gera.
Þarna er maður með hljóðauka og hrópar til
þeirra fyrirskipanir, og óhemjulega miklu
ljósmagni er varpað.á þá, svo að menn með
ljósmyndavélar geti tekið myndir af leikn-
um. Það er mjög fjörmikið, og sem sögulegt
sýnishorn er það mjög mentandi."
„Og þegar því er lokið,:— hvað verður
þá um mennina?"
Gersamlega gagnslaust! Aftur vorum við
komin að efni, sem ekki mátti tala um! „Við
hvað eigið þér?" fór ég undan í flæmingL
„Ég á við það, á hverju þeir lifi."
„Þeir fá sína fimm dollara eða hvað ?"
sagði T—S.
„En naumast endist það lengi. Hvað kostar
þessi miðdegisverður, sem við erum að eta ?"
Kvikmyndakóngurinn horfði framaa í
spyrjandann og brast svo í hlátur.
„Ha, ha, ha! Þetta var fyrirtak!"
Ég flýtti mér að aegja: „Herra T—S á