Alþýðublaðið - 30.11.1926, Side 5

AUÞÝÐUBLAÐIÐ
JafnaðarmaBiMa«
félagið „Sparfa44
héldur fund í Ungmennafélags-
húsinu miðvikudaginn 1. dezem-
ber 1926 kl. 8 1 s e. h.
Stjórnin.
Alls staðar eru útsðlur
en samt gerið pér beztu kaupin
á
karlmannafðtnm
i
Brauns-verzlun.
„Öinin“, Laugavegi 20 A, tekur reið-
hjól tilgeymslu. Reiðhjól erugeymd
í herbergi nreð miðstöðvarhita.
Ath: Öll reiðhjól eru vátrygð
gegn bruna, þjófnaði og skemdum.
Sími 1161. Sími 1161.
búast við góðum afla; en skyldi jrá
ekki fara svo fyrir fleirum en þorsk-
unum, að þeir þæitust illa sviknir,
þegar agnhaldið kemur, í ljós? Held-
ur Kr., A. e. t. v. líka, að t. d.
fransk-þýzkur stá'hringur og aðr-
ir slikir hringar séu stofnaðir til
jress að skapa velmegun meðal
verkalýðsins?(!) Eða gerir hann sér
~?r] — irri - —n' -■ g
V. K. F. „Framsókn“
heldur sinn árlega bazar fimtudaginn 2. dezember í Ungmennaféags-
húsinu. Allir deildarstjórar félagsins eru beðnir að mæta þar stund-
vislega kl. 2 eftir hádegi þann dag. Einnig eru allar félagskonur beðnar
um að s^yrkja bazarinn og koma munum sínum þangað þann sama
dag eða til deildarstjóra. Bazarinn verður opnaður kl. 9 e. h. Verða þar
margir ágætir og eigulegír rnunir seldir fyrir hálfvirði og minna.
Karlar og konur! Munið að fjölmenna. Danz á eftir.
Formaður bazarsnefndar.
B. P. S.
S.s. Lyra
fer héðan fimtudaginn 2. dez. kl. 6 siðd. til Bergen
um Vestmannaeyjar og Færeyjar.
Flutningur afhendist fyrir kl. 6 á miðvikudag. Farseðlar
sækist sem fyrst.
MIc. Blarnason.
Lúðvíg Guðmundsson stud. theol.
flytur framhald erindis sins um
vígsluneitun biskupsins
i Nýja Bíó fimtud. 2. dez. kl. I1/* e. h. (stundvíslega).
Biskupnum og guðfræðikennurum háskólans er hér með boðið þangað.
Aðgöngumiðar (tölusettir) fást í bókav. Sygfúsar Eymundssonar, ísafoldar
og við innganginn og kosta 1 krónu.
í hugarlund, að íhaldsblöð, t. d.
„Vörður' og „Mgbl.“, séu gefin út
i þei n fiigangi að vernda rétt verka-
lýðsins og halda uppi kaupi hans og
berjast fyrir því, að hann fái stöð-
uga vinnu? Nú, — Kr. A. æiti þá
að láta sjá þess merki á „Verði“,
að blað hans tæki fram öðrum í-
haldsblöðum í sanngirni við verka-
fólkið. Hann gæ.i byrjað á að hvetja
útgerðarmcnnina til að láta togar-
ana leysa iandfestar.
Upton Sinciair; Smiður er ég nefndur.
við, að til séu ódýrari matstaðir en
þessi.“
„Jæja,“ sagði herra Smiður; „hvers vegna
förum við ekki þangað?“
„Það er gagnsiaust um þetta að tala, Billy!
Honum finst, að ég sé skyiclugur að fæða
alla ræfla, sem hér eru. Er það ekki rétt,
herra Smiður?“
„Ég get ekki svarað þessu, herra T—S! Ég
veit ekki, hve margir þeir eru, né hve ríkur
[)ér eruð.“
„Jæja; það eru nú fimm milljónir atvinnu-
lausar í landinu núna, og ef ég kærði mig
um að fara á hausinn, þá gæti ég gefið þeim
að eta í einn dag, kann ske tvo. En þegar
því væri lokið, ])á væri enginn eftir til þess
að taka rnyndir, og einhver yrði að fæða
Abey gamla, — eða kann ske ég og mamma
ættum að taka aftur til að aka buxuin í
hjólbörum! Pér getið rangt til, ef þér haldið,
að ég vildi ekki sjá alla hungraða sadda,
herra Smiður! en þetta hefi eg lært: Ef þú
nemur staðar við alla eyrnd, er fyrir þér
verður, þá kemst þú ekkert áfram.“
„Og hvað gerði það til?“ spurði Smiður.
Eiganda Eternal City var orðið ant um að
skilja þennan rangsnúna hugsunarhátt. Hann
hnyklaði brýrnar og hugsaði málið fast. „Lít-
ið þér nú á,“ sagði hann svo að lokum. „Ég
held ekki, að þér hafið hitt réttan mann. Ég
er vinnandi maður engu síður en nokkur
starfsmaður í verkstæðum mínum. Ég hefi
unnið frá því, að ég var lítill drengur, og ef
ég et of mikið núna, þá kann það að stafa af
því, að ég hafi ekki fengið nógu mikiö að
eta, ])egar ég var lítill. Og það getur verið,
aö ég hafi fengið meiri peninga, en ég hefi
rétt til, en þetta veit ég: Ég hefi aldrei haft
nóg til þess að geta gert helminginn af
þvi, sem ég hefi viljað gera! En þaö er
fjöldi manna, sem hefir tíu sinnum það, sem
ég hefi, en aldrei gert ærlegt handarvik til
þess að afla þess, Það eru þeir náungar,
sem þér ættuð að ná í!“
Smiður mælti: „Ég myndi gera það, ef ég
vissi, hvernig ég ætti að fara að því.“
„Ég skal ábyrgjast, að það er nóg af þeim
hérna inni í salnum." Og María bætti við:
„Sjtyrjið Biily. Hann þekkir þá alla!“
„Þeíta er ofiof, María!“ sagði ég hlæjandi.
„Eru ekki sumir þeirra hérna ?“ spurði T S
og vildi láta svara sér.
„J ú; þetta er rétt. Sumir þeirra eru ekki