Føroya kunngerðasavn A og B - 29.08.1970, Blaðsíða 2

114
Nr. 53. 21. august.
REGLUGERÐ
fyri Lønjavningargrunn Skips-
fiskimanna viðv. minstuløn og
øðrum stuðuli til fiskivinnuna.
Treytað av góðkenning lands-
stýrisins fyrisetur Lønjavning-
argrunnur Skipsfiskimanna við
heimild í løgtingslóg nr. 1 frá
31. januar 1969 um minstuløn
og annan stuðul til fiskivinn-
una við broytingum hesar regl-
ur fyri stuðlinum:
Minstaløn.
§ 1.
1. stk. Hevur maður verið við
fiskiskipi, eru treytirnar, at
tryggjað er honum minstaløn
ávísa veiðuferð, hesar:
a) at hann hevur mynstrað á
føroyskt fiskiskip,
b) at mynstrað er eftir § 4 í
lógini, ið sigur:
Treyt fyri, at persóni er
tryggjað minstaløn, er, at
hann er mynstraður eftir
sáttmála millum Føroya
Reiðarafelag og viðkomandi
yrkisfelag. Er ongin tílíkur
sáttmáli, skal tann lønarav-
tala, sum fyriliggur millum
viðkomandi reiðara (skips-
eigara) og manningina ella
part av manningini, sendast
Lønjavningargrunninum til
noteringar, áðrenn mynstrað
verður,
c) veiðan skal, um hon er land-
að í Føroyum, vera seld ella
avreidd til prísir, sum eru
ikki lægri enn teir, sum áset-
tir eru av viðkomanđi al-
mennu nevnd eftir lógunum.
2. stk. Hevur maður verið á
útróðri til lands í Grønlandi,
eru treytirnar, at tryggjað er
honum minstaløn, hesar:
a) fardagur og afturkomudag-
ur hansara skal próvførast,
b) hann verður avroknaður eft-
ir avtalu, sum er send grun-
ninum til noteringar og góð-
kenningar, áðrenn farið
verður og
c) at tíðin, hann hevur verið
burtur, er millum dagarnar
1. mai og 15. oktober, tó
verður minstaløn ikki tryg-
gjað fyri longri tíðarskeið
enn 4% mánað og verður
mestamarkið roknað frá frá-
f aringardegnum.
§ 2.
1. stk. í veiðutúrin telur ikki
taxm tíðin, ið gongur til niður-
sigling, um løn verður veitt.
2. stk. Við útrokning av løn-
javning verður ein veiðuferð at
rokna frá mynstringardegi til
afturkomudag, báðir dagar
íroknaðir.
§ 3.
1. stk. Minstaløn er íkki
tryggjað monnum, ið reka sil-
daveiðu á landleiðini við opn-
um bátum.
2. stk. Maður, sum uttan góða
grund, eitt nú sjúku, fer av
skipi ella báti, áðrenn túrur er
endaður, missir rættin til min-
stuløn.
§ 4.
1. stk. Bjargiløn, løn fyri aðra
hjálparveiting ella studningar-
nir eftir lógargreinunum 5, 9
og 11 skerja ikki minstulønina.
2. stk. Útreiðslur til kost, sum
eru omanfyri 10 kr., prístals-
viðgjørdar frá 1. apríl 1965, um
dagin, fyri hvønn mann, verða
ikki taldar við, tá ið minsta-
lønin verður útroknað.
3. stk. Um fiskiskip vegna
óhapp noyðast at avbróta fiski-
skap og søkja upp fremmanda
havn at væla um skaðan og
próvførdur tarni av skaðanum
verður meira enn 5 dagar, eig-
ur manningin óskerđa minstu-
løn hesa tíð.
§ 5.
1. stk. Verður maður sjúkur
aftaná mynstring og fer í land,
og sjúkan tá beinanvegin verð-
ur váttað av lækna og skipara
sambært oyðublað, eigur hann
óskerda minstuløn, til hann er
arbeiðsførur, tó í mesta lagi fyri
3 mánaðir, um maðurin er sjú-
kur so leingi. Sjúkraumsókn
má vera grunninum í hendi í
seinasta lagi 6 mánaðir aftaná,
at sjúkan byrjaði ella óhappið
hendi.
2. stk. Verður maður, ið var
mynstraður fiskitúrin, sjúkur á
niðursigling undantikin óhapp,
sum koma unđir vanlukku-
trygging, eigur hann rætt til
minsituløn eftir somu reglum,