Føroya kunngerðasavn A og B - 29.08.1970, Blaðsíða 7

119
§ 3.
At fáa eitt av tekn í § 2
nevndu kavarabrøvum krevst:
a. at viðkomanđi hevur fylt 20
ár, men ikki 40.
b. at hann við nóg góðum úr-
sliti hevur givið seg undir
læknakanning, sum fyrisett
av landsstýrinum.
c. at hann hevur tikið kavara-
roynd samsvarandi brævin-
um á kavaraskúla, sum
landsstýrið góðkennir.
§ 4.
Fyri at kunna hava kavara-
bræv skal kavari fimta hvørt
ár lata inn til landsstýrið vátt-
an við nóg góðum úrsliti fyri at
hava givið seg undir lækna-
kanning, sum fyrisett av lands-
stýrinum. Frá tí kavari hevur
fylt 60 ár, skal tílík váttan lat-
ast inn á hvørjum ári.
2. stk. Er heilsuváttanin ikki
nóg góð, tekur landsstýrið loy-
visbrævið aftur.
3. stk. Hann, sum hevur loy-
visbræv sum kavari, skal á
hvørjum ári á góðkendari tu-
berklastøð kannast fyri lunga-
tuberklum.
§ 5.
Um so er, at læknakanning-
arnar eftir §§ 3 og 4 geva iva-
samt úrslit ella at ivi kemur
upp annan veg, um vlðkomandi
hevur givið seg undir kanning-
ina við nóg góðum úrsliti,
verður spurningurin skotin inn
til landsstýrið, sum eftir at ha-
va fingið sær ummæli frá
landslæknanum, tekur avgerð í
málinum. Um so er, at lands-
læknin vísir viðkomandi at ge-
va seg undir læknakanning av
nýggjum, skal tað vera ókeypis
hjá honum.
§ 6.
Á teir í § 3 fyrisettu kavara-
royndum, skal tað próvførast,
at próvtakarin bæði í verki og í
orði hevur nóg góðan kunnskap
í kavaravinnu, haruppi í, at
hann er kunnugur í øllum van-
ligum tiltøkum at tryggja kav-
ara undir arbeiðnum og hevur
gjøLLa kunnleika tiL útgerð
svarandi tiL viðkomandi roynd
og tess umsiting.
§ 3.
TiL erhvervelse af et af de i
§ 2 nævnte đykkerbeviser kræ-
ves:
a. at vedkommenđe har fyidt 20
ár, men ikke 40 ár.
b. at han med tiifredsstiiiende
resuitat har gennemgáet en
af iandsstyret fastsat Læge-
undersøgeise.
c. at han har bestáet den tii be-
viset svarende dykkerprøve
ved en af lanđsstyret god-
kendt dykkerskole.
§ 4.
For at bevare et dykkerbevis
skal dykkeren hvert femte ár
til landsstyret indsende attest
for med tilfređsstillenđe resul-
tat at have gennemgáet en af
landsstyret nærmere fastsat
lægeundersøgelse. Fra dykke-
rens fyldte 60 ár skal sádan at-
test indsendes hvert ár.
Stk. 2. Er en helbredsattest
ikke fyldestgørende inddrager
landsstyret beviset.
Stk. 3. Enhver, der er i be-
siddelse af dykkerbevis, skai
árligt undersøges for lungetu-
berkulose pá anerkendt tuber-
kulosestation.
§ 5.
For sá viđt en af de i §§ 3
og 4 nævnte lægeundersøgelser
giver et usibkert resultat, eller
der pá anden máde opstár tvivl
om, hvorvidt vedkommenđe har
gennemgáet undersøgelsen med
tilfredsstillende resultat, fore-
lægges spørgsmálet for lanđsty-
ret, der efter indhentet udtalel-
se fra landslægen, træffer af-
gørelse i sagen. Hvis landslæ-
gen herved henviser den pá-
gælđende til at lade sig under-
kaste fornyet lægeundersøgel-
se, er en sádan vederlagsfri for
den undersøgte.
§ 6.
Ved de i § 3 omhandlede dyk-
kerprøver, skal det godtgøres,
at eksaminanden sável praktisk
som teoretisk har fyldestgøren-
de kundskab om dykkerger-
ning, herunder at han er for-
trohg med alle almindelige for-
anstaltninger til dykkerens be-
tryggelse under arbejdet, samt
at han har nøje kendskab til
det til vedkommende prøve