Alþýðublaðið - 08.03.1920, Blaðsíða 4

4
A.LÞÝÐUBLAÐIÐ
Frá lan
Sem stendur er að eins ritsímasamband við Austur-,
Norður- og Vesturland og stöðvarnar hinumegin við
Hvalfjörð. Að likindum kemst talsímasambandið í lag
eftir nokkra daga. Ekkert samband við Vestm.eyjar
fyrst um sinn — sæsímaslit. Auglýst verður ef unt er að
afgreiða skeyti þangað yfir skip áður en viðgerðinni á
sæsímanum verður lokið eða beinu loftskeytasam-
bandi verður komið á.
Auglýsin
Til varnar gegn útbreiðslu innflúenzu, skal öll-
um skólum (almennum og einstakra manna) nú þeg-
ar lokað, ennfremur eru bannaðir almennir mann-
fundir, opinberar skemtisamkomur og aðrar sam-
komur (dansleikir, brúðkaupsveislur og þess háttar),
þar sem margir koma saman í sama húsi. Einnig
eru bannaðar messur og líkfylgdir.
Matsöluhús og kaffihús mega veita föstum kost-
göngurum og aðkomumönnum til kl. 8 að kvöldi,
en þá skal þeim loka til kl. 8 að morgni.
Lögreglustjórinn í Reykjavík 7. marz 1920.
Jón Hermannsson.
Xoli konnngur.
Kftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Prœlar Kola konungs.
(Frh.).
Þar voru þeir fyrir Mike, sem
komið hafði fyrstur, og Tom 01-
son. Frú Davíðs, smávaxin, svart-
eyg kona, sem ætíð var símasandi,
var að taka til. Hún var á nálum,
og var alveg ómögulegt að halda
kyrru fyrir. Þessi hjón voru kom-
in frá Wales fyrir einu ári og
höfðu flutt með sér allar brúð-
kaupsgjaflrnar til nýja bústaðarins
— myndir, smáglingur og borð-
búnað. Þetta var snotrasta heim-
ilið, sem Hallur hafði enn þá séð,
og frú Daviðs setti það alt í
hættu, af tómri gremju yfir því,
að maður hennar hafði neyðst til
þess, að fara úr verkamannafélag-
inu, sem hann var i, til þess að
fá vinnu í Amerfkul
Ungi ítalinn Rovetta kom, þá
Jón gamli Edström. Vegna þess,
að ekki voru nógu margir stólar
til, hafði frú Davíðs setta kassa
meðfram veggjunum og breitt yfir
þá klæði. Hallur tók eftir því, að
þeir settust allir á kassana, en
létu þeim sem síðar komu eftir
stólana. Sérhver, sem kom, kink-
aði kolli til þeirra sem fyrir voru
og settist svo. Enginn sagði orð.
Næst kom Mary Burke. Hallur
sá það á svip hennar og látæði,
að hún var f gamla örvæntingar-
hamnum. Hún settist meðal maur-
anna, eins og Edström gamli hafði
sagt að hún myndi gera, en ekki
vildi hún láta bera á því, að hún
vonaðist eftir því að komast yfir
um, yfir á hinn tjarnarbakkann.
Hún settist út í horn og horfði á.
Þá komu þau Rósa og Jerry,
Wresmak-feðgar og pólverjarnir
tveir. Hallur horfði af einu á ann-
að, á bogin bökin og hrukkuð
andlitin, sem sýndust enn þá þung-
brýnni og útsognari í rökkrinu,
en endrar nær. Honum skyldist
það, hvflíkum erfiðleikum það væri
bundið að kenna þessu fólki að
gera uppreist. Því Jík smán, að
þurfa að kenna því það! Það var
þó komið til undralandsins Ame-
rfku, fult eftirvæntingar og vonar
um betri kjör, en í gamla landinu.
í þeirri von var það komið, að
þar í landi væri alt eins og það
ætti að vera. En svo varð það
fyrir vonbrigðum — tómum von-
brigðum. Það varð að læra gamla
sannleikann, að þrælar hafa hvergi
í heimi hér frelsi, fyr en þeir hafa
sjálfir barist fyrir þvf og á þann
hátt öðlást það.
Einhver, sem misskilið hafði
boðin, barði á aðaldyrnar. Hallur
veitti því athygli, að allir hrukku
við. Það minti á sögurnar frá
Rússlandi um byltingalifið þar.
Hallur var nærri búinn að gleyma
því, að þeir karlar og konur, sem
hér voru saman komin, eins og
sakamenn, kröfðust einkis frekar
en réttar síns, sem landslögin á-
byrgðust þeiml
Erlend iiiyiit.
Khöfn 27. febr.
Sænskar krónur (100) — kr. 124.50
Norskar krónur (100)—kr. 114.75
Þýzk mörk (100) — kr. 7.00
Pund sterling (1) — kr. 22.68
Dollars (100) — kr. 668.00
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.