Alþýðublaðið - 07.12.1926, Page 4

4
ALÞ.ÝÐUBL AÐ IÐ
haldinn safnaðarfundur í dóra-
kirkjunni, til þess að heyra undir-
tektir fundarmanna um þetta mál.
Var þar samþykt í einu hljóði að
fela nefndinni að vinna að undir-
búningi nýrrar kirkju í Austur-
bænum, á þann hátt, sem henni
þyki bezt henta. í nefndinni eru
prestar dómkirkjusafnaðarins, Sig-
urbjörn Á. Gíslason, formaður
sóknarnefndarinnar, Matthías
Þórðarson fornmenjavörður og
nokkrir aðrir.
Fyrirlestur GuðnL landsbóka-
varðar Finnbogasonar
um „bölv og ragn og þjóðnýt-
ingu þess“ var miðlungi sóttur,
enda voru gæðin líka að því
skapi. Það var hin einkennilegasta
samsuða af hnittnum, gáfulegum
og skemtilegum orðatiltækjum og
athugunum annars vegar og hins
vegar af hinum stakasta barna-
skap og einfeldni. Uppistaðan í
fyrirlestrinum var ógnarlega til-
komulítil og oddborgaraleg hug-
leiðing um það, hvað bölv og
Tagn væri ljótt og nokkrar „hom-
öopatiskar“ ráðleggingar til þeirra
manna, sem bölva, um það að
venja sig af því með því t. d. að
telja í staðinn og fleira svipað.
Enn fremur vildi Guðm. (væntan-
lega til að réttlæta heiti fyrir-
lestursins) láta stofna nýtt em-
bætti, sem ætti að bölva fyrir
þjóðarinnar hönd, nokkurs konar
ríkisbölvara. Það getur ekki ver-
ið af öðru en dómgreindarleysi,
að annars greindur maður segir
svona alt, sem honum dettur í
hug, án þess að meta, hvort það
er vit eða hitt, en það hefir alt
af verið svona í öllum ræðum og
ritum Guðrn., að það, sem nýti-
legt var í þeim, drukknaði í
skvaldri eins og þessu. Heiti fyr-
irlestursins var það smellnasta í
honum. Að fyrirlestrinum lokn-
Tilkynnlng
frá SJilkras&mlagl Meykja^ikur.
Þeir samlagsmenn, sem ætla að skifta um lækni við næstu áramót,
verða að hafa tilkynt það á skrifstofu samlagsins eígi síðar en 15.
þ. m. Þetta gildir jafnt um sérlækna sem aðallækna.
Danskar kartöflur, sekkuiinn á
kr. 10,00. Einnig Akranes kartöflur
fyrirliggjandi, steinbitsriklingur á
eina litla 50 aura pr. Vs kg. og
hákarl þverhandarþykkur, af Horn-
ströndum, alt af ódýrast í Von og
Brekkustíg 1.
Áríðandi er að samlagsmenn gjaldi áfallin mánaðargjöld fyrir áramót.
Gjaldkepinn.
lólln nálgast.
Munið að panta |óla£ötin itófgii snemma.
Mest úrval af fataefnum.
Sanngjarnt verð.
G. Bjarnasoii & Fjeldsted.
Gerhveiti 30 aura, Hveiti 25 a.
V* kg. Dósamjólk 50 aura. Smjör-
líki. Tólg. Svínafeiti. Kæfa. Spað-
kjöt. Hangikjöt. Alt ódýrt Lauga-
vegi 64. Sími 1403.
Fægilögur (Blanco) á gull,
silfur, nikkel, plett og alla aðra
málma. Vörubúðin, Laugavegi 53.
Dívanar rneð tækifæriverði á
Freyjugötu 8B. Simi 1615.
...... ' ........... ........ *
Odýrar skóviðgerðir og gúmmi-
líming á Bragagötu 21.
Alls konar sj ó-og bruna-
vátryggingar.
Simar 542, 309 (framkvæmdarstjórn) og 254
(brunatryggingar). — Simnefni: Insurance.
Vátryggið hjá þessu alinnlenda félagi!
I»á fer vel nm liag yðas*.
um gengu áheyrendur hiæjandi í
burt, og var það að vonum.
Bæjarfrétt.
Ég var á bæjarstjórnarfundi og
get borið um hvað þar gerðist,
en ég get ekki borið um það sem
ég hvorki sé né heyri og er Jón
Björnsson fremri mér, því þá
fyrst er ritdómarinn fullkominn,
þegar hann krítiserar bækur, sem
liánn hefir ekki séð. Ég skaðaði
ekki Knút og Óiafur smalaði mér
ekki. Pólitíin komu og rúða brotn-
aði af stjórnmálahita. Ég er fær
um að stjórna slíkum samkund-
um. Oddur Sigurgeirsson. Berg-
þorugötu 18, Box 614.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin í
umboðssölu. Kaupendur að liúsum
oft til taks. Helgi Sveinsson, Aðalstr.
f 1. Heima 11 — 1 og 6 — 8.
Undanrenna fæst í Alþýðubrauð-
gerðinni.
„Húsið við Norðurá", íslenzk skáld-
saga, fæst i Hafnarfirði hjá Erlendi
Marteinssyni, Kirkjuvegi 8. Hann
hefir einnig til sölu: „Deilt um jafn-
aðarstefnuna," „Bylting og íhald“ og
„Höfnðóvininn".
SkrifstofaSjómannafélags Reyk-
javikur í Hafnarstræti 18 uppi verður
fyrst um sinn ávalt opin virka daga
4 — 7 siðdegis. — Atkvæðaseðlar
til stjórnarkosninga eru afhentir þar.
Frá Alþýðubrauðgerðinni. Vínar-
brauð iást strax kl. 8 á morgnana.
Veggmyndir, fallegar og ódýrar,
Freyjugötu 11. Innrömmun á sama
stað.
Mjólk og rjómi fæst allan daginn
í Alþýðubrauðgerðinni.
Niðursoðnir ávextir beztir og
ódýrastir í Kaupfélaginu.
Alþýðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttirl Auglýsið
því í Alþýðublaðinu.
Útsala á brauðum frá Alþýðubrauð-
gerðinni, Vesturgötu 50 A.
Ritstjórl og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
snöggvast á líkamann undir bifreiðinni og
sá, að þar var engin von. Þá hljóp hann að
barninu við gangstéttina og tók það í fang
sér. Fátæklingarnir, er þyrptust að, koinu að
honum, þar sem hann sat á stéttinni, horfði
framan í vesalings, titrandi, litía andlitið og
hvíslaði harmþrungnum orðum. Götuljós var
þar rétt hjá, svo að hann gat séð andlit
barnsins, og fólkið gat séð hann.
Nú kom kona, er virtist vera rnóðir dána
barnsins. Hún sá líkið undir bifreiðinni, rak
upp skelfingaróp og féll í öngvit. Þá kom
karlmaður að, faðirinn vafalaust, og aðrir
ættingjar. Æpandi, reiður hópur þyrptist um-
hverfis bifreiðina og þá, er fyrir slysinu
höfðu orðið. Ég gekk til Smiðs og spurði:
„Er það dáið?“ Hann svaraði: „Ég held, að
það lifni við.“ En þegar hann nú sá, að lík-
legt var, a”ð hópurinn mundi troðast ofan á
barnið, þá stóð hann upp. „Hvar á þetta
barn heima?“ spurði hann. Einhver benti á
húsið, og hann bar byrði sína inn í jiað. Ég
gekk á eftir honum, og fór betur, að ég gerði
það, sökum gagns þess, er af mér hlauzt.
Ég sá, að hann lagði barnið á legubekk,
íagði hönd sína á höfuð þess, lét aftur aug-
un og virtist vera að biðjast fyrir. En þá
tók ég eftir, að hávaðinn úti fyrir fór vax-
andir ég gekk til dyranna og leit út og sá
þá, aö Stebbins-fjölskyldan var í stórkost-
legri hættu. Múgurinn hafði dregið Bertie
og bifreiðarstjórann út úr bifreiðinni og hróp-
aði nú ógnanir og bölbænir framan .í þá.
Vesalings Bertie hrópaði á móti, að ekki
væri þetta honum að kenna; hvernig átti
lwnn að geta gert við þessu? En þeir héldu,
að hann hefði getað látið vera að koma í
þetta hverfi í sinni stóru, ríkmannlegu bif-
reið; hvers vegna gæti hann ekki verið kyr
í sínum eigin borgarhluta og drepið börn
ríka fólksins? Maður sló hann hnefahögg í
andlitið, svo að hann féll til jarðar; móðir
hans hljóðaði upp yfir sig, hljóp til þess að
hjálpa honurn, en hálf tylft kvenmanna réðst
að henni og jafnmargir karlmenn að bif-
reiðarstjóranum. Múrsteinahrúga lá þar rétt
við, og vafalaust voru einnig hnífar í vösuni
þessara útlendu manna. Ég er þeirrar trúar,
að þessi litli hópur hefði verið rifinn í 'itætlur,
ef mér hefði ekki hugkvæmst að hlaupa inn
í húsið og ná í Smið.
Hvers vegna gerði ég það? Ég held, að það -
hafi verið vegna þess, að ég hafði séð íólkið
vikja til hliðar, er hann bar barnið inn. Ég
vissi að minsta kosti, að einn gat ég ekkert
gert, og það gat orðið margfaldlega of seint,
þótt ég færi að leita að lögreglumanni. Ég
sagði Smið, hvað um væri að vera, og hann
stóð upp og hljóp út á stræti.
Áhrifin urðu vitaskuld eins og töfrar. Þess-
um vesalings útlendingum, er flestir voru ka-
þólskir, datt auðvitað ekki í hug kvikmynda-
leikari, er þeir sáu hann. Hann var í þeirra
augum eitthvað alvarlegra og háleitara. Hann
hrópaði til fólksins, rétti út handleggina, og
nnigurinn vék úr vegi fyrir honum, og þeg-
ar hann kom til þeirra, er voru að berjast,
þá rétti hann úr höndunum yfir þá. Þetta var
ait og sumt.
Að því undanskyldu vitaskuld, að hann
hélt ræðu. Þegar þess er gætt, að hann var
að bjarga lífi Bertie Steþliins, þá var það
naumast annað en sanngjáfnt, að hann hegð-
aði sér eins og honum fanst sjálfum bezt
við eiga. Og það var beldur ekki nema sann-
gjarnt, að þessi ungi rnaður hlustaði í þögn
og mótmælalaust á erindi, þó að því væri
þann veg háttað, að þær ályktanir, stjórn-
málalegar og þjóðfélagslegar, er af því urðu
dregnar, hafa verið honum mjög hvimleiðar.
Og Bertie hlustaði. Ég held ekki, að hann
hefði gefið neitt hljóð frá sér, jafnvel þótt