Alþýðublaðið - 31.12.1926, Page 4

4
ALÞ.ÝÐUBLAÐIÐ
LeikSélag; IleykjavíkMI,.
Vetraræfintýrí.
Sjónleikup í 5 páftum
eftir Willfam Shákespeare.
Mðingin eftir Indriða Einarsson. Login eftir E. Mumperdinck.
Danzinn eftir frú Guðrúnu Indriðadóttur.
Búningarnir frá Hermann J.Kaufmann,KunstAtelier,Berlín.
Leikið verður 1. jan. (nýársdag) og 2. jan. (sunnudag).
10 manna hljómsveit undir stjórn E. Thoroddsen aðstoðar.
Aðgöngumiðar verða seldir í Iðnó á morgun (nýársdag)
frá kl. 1—7, og sunnudag frá kl. 10— 12 og eftir kl. 2.
Leikhúsgesiir eru beðnir að mæta stundvíslega.
Simi 12. Sfmi 12.
Sel D. C. B. KOL.
heimkeyrt á kr. 70,00 pr tonn, kr. 11,25 skippundið. Minst
1 skpd. Borgist við móttöku.
Pöntunum veitt möttaka í Verkamannaskýiinu, sími 1182.
Ólafui’ Ólafssoim,
Lindargötu 25.
VetrarsjiH, tvílit, mjög ódýr, nýkomin. Alfa, Bankastræti 14. Veggfóður. Nýkomnar fjöldamargar fallegar tegundir. Orvalið hefir aldrei ver- ið jafn-fjölbreytt og einmitt nú. Komið! Skoðið! Kaupið! Sigurður Kjartansson, Laugavegi 20B Sími 830 Sími 830.
Dagsbrúnarmenn! Munið að skrifstofa félagsins er opin mánu- daga, miðvikudaga og laugardaga kl. 6 tii 71/2 e. m.
Tapast hefir brún leðurtaska með innheimtumannsbókum í. Skilist á afgreiðslu bæjargjald- kera.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin í umboðssölu. Kaupendur að hús- um oft til taks. Helgi Sveinsson, Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Utbreíðlð Alpýðublaðið!
Til Hafnarfjarðar
og Vífilsstaða
er bezt að aka með
Buick - bif reiðum
frá Síelsidérl.
Sæti til Hafnarfjarðar
kostar að eins
eina krónn.
Sími 581.
Frá Alþýðubraudgerdinni. Vín-
árbrauð fást strax kl. 8 á morgn-
ana.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.

„SITTURí‘
Tímarit um pjóðfélags- og
menningar-mál. Kemur út tvis-
var á ári, 10—12 arkir að stærð.
Flytur fræðandi greinar um
bökmentir, pjóðfélagsmál, listir
og önnur menningarmái. Enn
fremur sögur og kvæði, eriend
og innlend tiðindi.
Árgangurinn kostar 4 kr.
Gjalddagi 1. október.
Ritstjóri:
: Einar Olgeirsson, kennari.
Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðmann, kaupmaður,
P. 0. Box 34, Akureyri.
Gerist áskrifendnr!
Sjómenn! Kastið ekki brúkuð-
um olíufatnaði. Sjóklæðagerðin
gerir þau betri en ný.
Frá Alþýðubrauðgerðinni er
opnuð ný brauðabúð á Framnes-
vegi 23.
Skrifstofa Sjómannafél. Reykja-
víkur í Hafnarstræti 18 uppi verð-
ur fyrst um sinn ávalt opin virka
daga 4—7 síðdegis. — Atkvæða-
seðlar til stjórnarkosninga eru
eru afhentir þar.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, þó hún sé íslenzk," sagði
maður um daginn. Haim lá við
að lesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Niðursoðnir ávextir beztir og
ódýrastir í Kaupfélaginu.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
■ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.1
Undanrenna fæst í Alþýðu-
brauðgerðinni.
Fœgilögur (Blanco) á gull, silf-
ur, nikkel, plett og alla aðra
málma. Vörubúðin, Laugavegi 53.
Útsala á brauðum frá Alþýðu-
brauðgerðinni, Vesturgötu 50 A.
Alpýðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
því í Alþýðublaðinu.
Grammófónavíögerðir og alt til
grammófóna. Hjólhestaverkstæðið,
Vesturgötu 5 (Aberdeen).
Mjólk og rjómi fæst allan dag-
inn í Alþýðubrauðgerðinni.
Ritstjóri og ábyrgðarmaöur
Hallbjörn Halldórssoa.
Aiþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
En ég vissi, að T—S hafði enn þá aldrei
greitt þúsund dollara án þess að fá eitthvað
fyrir það, og það kom mér ekkert á óvart,
þegar hann snéri sér að Smið eftir að hafa
kyngt síðasta bitanum, lét sem hann vissi
ekki af fólkinu og allri hrifningunni, en
spurði: „Jæja, herra Sniiður! Segið þér mér
nú: Fæ ég þennan samning?“
Smiður hafði nú lokið öllu gamni og svar-
aði alvarlegur: „Þér verðið að skilja mig,
herra T—S! Þér kærið yður ekki um aö
gera samning við mig.“
„Kæri ég mig ekki um?“
„Ef ég skrifaði undir hann, þá myndi ekki
líða vika áður en þér mæltust til þess, að
ég leysti yður frá honum.“ ^
„Hvers vegna það, herra Smiður?“
„Vegna þess, að ég ætla mér að gera þá
hluti, sem myndu gera mig með öllu gagns-
lausan frá verzlunar-sjónarmiði."
„Þetta getur ekki verið rétt, herra Smiður!“
„Þetta er rétt, og þér munuð bráðlega
komast að raun um það. Ég fullvissa yður
um, að það verður ekki liðinn einn dagur
áður en þér fyrirverðið yður fyrir að þekkja
mig.“
T# starði á Smið og var i vafa um þaö
með sjálfum sér, hvort einhver skelfing væri
i aðsigi, eða þetta væri einungis kurteisleg
undanbrögð. „Herra Smiður!" mælti hann.
„Þótt allur heimurinn snéri við yður bakinu,
j>á skyldi ég ekki gera það!“
Smiður mælti: „Ég segi yður, að áður en
haninn galar aftur, munuð þér þrisvar hafa
neitað því, að þér þekkið mig.“ Og hann
snéri sér án þess að bíða eftir svari frá
hinum undrandi T—S aÖ manninum, er sat
á aðra hönd honum, og tók að tala við hann.
Kvikmyndakóngurinn sat þegjandi, sýni-
lega óttasieginn. Að lokum snéri hann sér
að mér og spurði: „Viö hvað haklið þér, að
hann hafi átt með þessu, Billy ?“
Ég svaraði: „Ég held, að hann hafi búist
við, að þér mynduð leika hlutverk Péturs.“
„Péturs? Péturs Pan?“
„Nei; sankti Péturs, sem afneitaði meist-
ara sínum.“
„Jæja,“ sagði T..S óþolinmóðlega. „Þér
vitið, að ég er ekki einn af þessum bókmenta-
mönnum.“
„Ég skal segja yður einhvern tíma frá
því,“ hélt ég áfram. „Það er annars dálítið
skritið. Ef þetta er rétt hjá honum, þá eigið
þér að verða fyrsti páfinn, sitja við gullna
hliðið og geyma lykla himins."
„Hamingjan sanna!“ ■ sagði T—S.
„Og þér hafið sett met í kvikmyndalist-
inni,“ bætti ég við. „Þér hafið leikið Satan
og sankti Pétur sama daginn! Lengra held
ég ekki að komist verði!“
XXXI
Þegar ég kom aftur til Verkamannamust-
erisins, þá frétti ég, að ráðgert væri að efna
til allsherjarfundar fyrir verkfallsmenn þetta
laúgardagskvöld. Það hafði verið fyrirhug-
að nokkrum dögum áður, en nú átti að
breyta því í mótmælafund gegn ofbeidi lög-
reglunnar og gegn misbeiting dómsvaldsins.
Öveglegt kvöldblað eitt hafði látið í ljós
samúð sína með verkfallsmönnum, og í því
var birt ávarp, undirritað af foringjum verka-
manna, þar sem skorað var ’á flokksbræður
þeirra að láta það koma í ljós, að þeir ætl-
uðu ekki lengur að þola „Kósakkastjórn“.
Það kom nú í Ijós, að Jressir foringjar
höfðu verið að hugsa um að fá Smið til þess
að verða einn ræðumanninn á fundinum.
Tveir þeirra komu til mín. Ég hefði heyrt
þenna ókunna niann tala, sögðu þeir; héldi
ég, að hann gæti haldið áheyrn fundar? Ég
fullvissaði þá um það; hann væri hinn göf-
ugasti maður og myndi verða þeim til sóma.