Alþýðublaðið - 10.01.1927, Qupperneq 4

4
ALEÝÐUBLAÐIÐ
A ð v ð r u Di
Allur fatnaður, eða annað, sem hjá okkur hefir legið
tilbúið í tvo máuuði, eða lengur, verður seldur fyrir
vinnulaunum og kostnaði, sé þess ekki vitjað fyrir lok
janúarmánaðar.
Eínalaug Eeykjavikus*,
Laugavegi 32 B. Sími 1300.
itigi heinisblaðannu. Kunnugir
hafi heldur aldrei sagt, að Krish-
namurti væri „sá, seni koma
ætti“, heldur væri hann lærisveinn
Krists með sérstökum hætti. Frá
honum streými dýrlegri kraftur
en nokkrum öðrum manni, sem
séra Jakob hefir kynst. Við ná-
vist hans kvaðst hann hafa komist
í lirifningarástand, pótt hann hefði
þá alls ekki verið í pví áður, og
án þess að hann hafi þá þegar
vitað urn návist Krishnamurtis. Og
a. m. k. þrivegis hafi mannkyns-
fræðari tekið sér bústað i líkama
Krishnamurtis um nokkurra mín-
útna skeið, svo að margir, er við-
staddir voru, fundu nálægð 'hans.
1 eitt skiftið var séra Jakob sjálf-
ur þar viðstaddur. — í þessum
heimi er nóg vit til, kraftur og
framkvæmdaþrek, sagði séra Ja-
kob, en hitt er aðalatriðið, að
einingin eflist, — hjartað fái að
njóta sin. Við myndum ekki fá
að sjá Krist fæðast sem barn;
mannkynsfræðarinn myndi ekki
koma á þann hátt. En þegar v'ið
hefðum náð þeirri fullkomnun, að
okkur fyndist hver ganiall maður
vera faðir okkar, hver öldruð
kona rnóðir okkar, hver, sem væri
á aldur við okkur, systir okkar
eða bróðir, og hvert barn vera
okkar barn, þá hefði guð.seðlið
fæðst í okkur sjálfum. — Bæk-
ur um efni fyrirlesturs þessa fást
jkeyptar í forstofu Nýja Bíós ann-
MeM ktl.
Best South Yorkshire Hard
Steamkol. Pöntunum veitt
móttaka i síma 229 og í
V erkamannaskýlinu,
Sími 1182.
Ól.
Lindargötu 25.
að kvöld, er fyrirlesturinn verður
endurtekinn.
Læknishérað veitt.
Jóhann J. Kristjánsson, er var
seítur læknir í Höíðahverfishér-
aði, hefir verið skipaður héraðs-
læknir þar.
Bfðjlð eam S m
ssstjörllkli},
pað ei» eSaiislieti
a!t aimall smjörliki.
„RÉTTURÍ*
Tímarit um þjóðfélags- og
menningar-mál. Kemur úttvis-
var á ári, 10—12 arkir að stærð.
Flytur fræðandi greinar um
bókmentir, þjóðfélagsmál, listir
og önnur menningarmál. Enn
fremur sögur og kvæði, erler.d
Og innlend tíðindi.
Árgangurinn kostar 4 kr.
Gjalddagi 1. október.
»♦»«««»..»»..»«»«■»«♦»♦»»♦♦♦♦♦.
Ritstjóri:
Einar Olgeirsson, kennari.
»»♦»»»»«»♦»«.»«»»««♦»»»»»»»»»»«
Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðinann, kaupmaður,
P. O. Box 34, Akureyri.
Afgreiðslu í Reykjavík annast
Bókabúð n, Laugavegi 46.
Seí'-ist áski'ifendur! ]
tvílit, mjög ódýr,
' nýkomin.
Mfa, Baakastrætl 14.
Sokkcir — sokkar — sokkar fré
prjónastofunni Malín eru íslenzk-
ir, endingarbeztir, blýjastir.
„Borgarprýði“ ber að sjá;
brögnum eykst við máttur;
veraldar á skemtiskrá
skilst mér bezti þáttur.
Langi þig, sé líðan glöð,
lestu til þess „Rökin“.
Jafnaðar- við -stefnu stöð
stíflast raunavökin.
Látid ykkur ekki vera kalt, þeg-
ar þið getið fengið þessa blýju
og ódýru vetraryfirfrakka og bíl-
stjórajakka í Fatabúdinni. Munið,
að allan fatnað er bezt að kaupa
í Fatabiidinni.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, þó hún sé íslenzk," sagði
maður um daginn. Hann lá við
að lesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Alpýduflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
því í Alþýðublaðinu.
Skrifstofa Sjómannafél. Reykja-
víkur í Hafnarstræti 18 uppi verð-
ur fyrst um sinn ávalt opin virka
daga 4—7 síðdegis. — Atkvæða-
seðlar til stjórnarkosninga eru
eru afhentir þar.
Rjómi fæst í Alþýðubrauðgerð-
inni.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsaon.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
„Já; hún er með purpuralit. Það ber vott
um andlegleika.“
Ég hugsaði með sjálfum mér: „Hamingjan
hjálpi mér! Er ég nú að verða einn af því
taginu ?“
Smiður tók til máls, hægt, með alvarlegri
rödd, er hann hafði fult vald yfir. „Bræður
mínir!“ Hann þagnaði dálítið, eins og þetta
væri nóg, — eins og öll Vandamái lífsins
væru leyst, ef inenn skildu þessi tvö orð.
„Bræður minir! Ég er, eins og fundarstjóri
yðar hefir getjð uin, ókunnur þessum heimi
yðar. Ég skii ekki yðar miklu vélar og marg-
breyttu iðju. En ég þekki sálir manna og
kvenna; þegar ég stend andspænis ágirnd og
hroka og grimd og fjötrum hoidsins, þá
fær það ekki blekt mig. Og ég hefi gengið
um stræti borgar yðar, og ég finn, að ég er
meðal fólks á eyðimörk. Börnin mín., —
sorgmædd og yfirgefin og svikin, — fátæk-
ust, þegar þér eruð rík, einmanalegust, þeg-
ar þér þyrpist saman, hrokafylst, þegar þér
vitið minst! Fólk mitt! Ég hrópa á yður að
koma vegu hjálpræðisins!“
Hann rétti handleggina út til þess, og á
ásjónu hans var slrkur þjáningarsvipur, að
ég held ekki, að nokkur maður hafi verið
svo fjötraður í ^sjálfsálit__í öllum þessum
mannfjölda, að hann hafi ekki fundið til
nokkurrar hræðslublandinnar lotningar. Spá-
maðurinn lyfti upp höndum sínum eins og
til ákalls: „Vér skulum biöja!“ Hann bneigði
höfuð sitt, og margir af áheyrendunum gerðu
hið saraa. Aðrir störðu á hann utan við sig,
því að þeir höfðu fyrir löngu gieymt að biðj-
ast fyrir. Hér og þar heyrðist stöku maÖur
skríkja af hJátri.
„Ó guð, faðir vor! Vér, þín lítil börn, snú-
um af-tur til þín, gjafara lífsins. Vér komum
méð hégöma vorn og girndir og vörpum
fyrir fætur þér. Vér viljum ekki lifa því
lífi, er vér höfum lifað. Vér óskum að verða
Jiað, sem oss befir dreymt um árangurs-
’iaust í aldaraðir. Vilt þú vísa oss leiðina?“
Hendur hans féliu niður með hiiðunum,
og hann leit upp. „Svona er bænin. Hvert
er svarið? Sagt hefir verið: .Biðjið, og yð-
ur mun gefast; leitið, og þér munuð finna;
knýi.ð á, og fyrir yður mun upp lokið verða,
því að sérhver sá öðlast, er biður, og sá
íjnnur, er leitar, og fyrir þeim inun upp
lokið, er á knýr.‘ — Þetta eru forn orð, en
margir hafa gleymt þeim. Við hvað er átt
með þeim? Það er átt við það, að vér erum
börn föður vors, en ekki þrælar jarðneskra
drottna. Myndi nokkur maður gera sitt eig-
ið barn að þræli? Og skyldi maðurinn. vera
réttlátari en skapari hans?
Bræður mínir! Þér eruð hungraðir og þolið
hörmungar, og börn yðar hrópa á brauð.
Segi ég yður að fæða þau með orðum? Alls
ekki, en líf mannanna skapast með vilja
mannanna, og það, sem til er í stáli og
steini, var áður til í hugsun. Ef hugsanir
yðar eru lítiJs.igldar og ógöfugar, þá verð-
ur veröldin kvalastaður; ef hugsanir yðar
eru sannar og göfugar, þá verður veröldin
frjáls.
Einu sinni var maður, sem átti mikið land,
og hann reisti margar verksmiðjur á því,
og margar þúsundir manna erfiðuðu fyrir
hann, og hann varð feitur af ágóða iðju
þeirra, og hann var glaður í hjarta. En svo
bar það við, að verkamenn hans gerðu upp-
reist, en hann réð aðra, og þeir skutu niður,
suma verkamennina, en hinir snéru aftur til
vinnunnar. Og húsbóndinn sagði: ,Ég á heim-
inn, og enginn getur risið gegn mér.‘ En
dag nokkurn kom fram meðal verkamann-
anna maður, sem hló. Og hlátur hans breidd-
ist út, þar til allar þ'úsundirnar voru teknar
að hlæja. Þeir sögðu: ,Vér erum að hlæja
að þeirri hugsun, að vér skyldum vinna, og